بعدی- محمد نوری با نام کامل محمد هدایت نوری در 10 دی 1308 متولد شد و در 18 مرداد 1389 درگذشت.
بر اساس گزارش فردا، نوری اگرچه هنرمندی سختگیر و کم کار بود، اما به یکی از معتبرترین خوانندگان ایران تبدیل شد. تعداد زیادی از ترانههایی که وی اجرا کرده است، علاوه بر ثبت در حافظه مردم ایران، از میراث فرهنگی معاصر ایران است.
صدای گرمی که از «گل مریم» به یادگار ماند
صدای گرم محمد نوری برای بسیاری از ایرانیان در سراسر جهان آشناست. کمتر کسی را می توان یافت که آهنگ گل مریم را نشنیده باشد. صدای صمیمی نوری در قطعاتی که اجرا کرد روحی دمید که به ناچار قلبم را به درد آورد. او متولد رشت است و گویی طراوت جنگل های گیلان را به ارث برده است. این بود که قطعاتی که اجرا می کرد، هر چقدر هم که جدید بود، همیشه حس نوستالژیک داشت.
او در دانشگاه ادبیات انگلیسی و تئاتر خواند. با این حال علاقه زیادی به موسیقی داشت. این علاقه او را به سمت موسیقی سوق داد. در ابتدا سعی کرد مانند خوانندگان موسیقی کلاسیک غربی بخواند. اما برای فراگیری حرفه ای موسیقی نزد اسماعیل مهرتاش رفت. مهرتاش موسیقی سنتی ایران را به نوری آموزش داد و تأثیر زیادی در اندیشه و هنر نوری گذاشت.
بعدها سولفژ و تئوری موسیقی را نزد افرادی چون مصطفی کمال پورتراب، سیروس شهردار و فریدون فرزانه آموخت. سپس بلافاصله نزد اولین باغبان رفت و آواز کلاسیک را از او آموخت. همه این تجربیات در کنار هم از محمد نوری هنرمندی خبره ساخت.
در سال های قبل از انقلاب ۵۷ فعالیت حرفه ای نوری آغاز شد. وی علاوه بر فعالیت حرفه ای در عرصه موسیقی، به تدریس موسیقی نیز پرداخت و شاگردان زیادی تربیت کرد. بدیهی است که سبک کار نوری تا حدودی ارتباط او را با مردم ایران قطع کرده بود، اما با این حال آهنگ های زیبای او در نهایت به میان مردم راه یافت.
نوری که چند سالی از موسیقی دور بود در سال های پس از انقلاب به فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی پیوست. از این هم افزایی آلبومی به نام «آوازهای سرزمین خورشید» متولد شد. کم کم بر شهرت نوری افزوده شد و به جایگاه بسیار مهمی در موسیقی ایران دست یافت.
با خواندن آهنگ گل مریم نام و صدای محمد نوری به گوش خیل عظیمی از مردم ایران رسید. قطعاتی مانند «ایران ایران» و تعدادی از قطعات دیگر او برای همیشه در ذهن و خاطره مردم ایران ثبت شد و نوری را به چهره ای ماندگار تبدیل کرد. بسیاری از قطعات مهم موسیقی قرن گذشته برای اولین بار با صدای گرم نوری منتشر شد. در این میان چندین اثر عاشقانه و چندین ترانه ملی و میهنی جلوتر از دیگر آثار او رفته و به خاطرات صوتی رایج بسیاری از ایرانیان تبدیل شده است.
محمد نوری سرانجام در 18 مرداد 1389 دار فانی را وداع گفت.
