برخی از عنکبوت های گوی با ساختن نسخه های بزرگ و دقیق از خود در تارهایشان شکارچیان را فریب می دهند. هنر این حیوانات کوچک مرز بین غریزه و نوآوری را محو می کند.
برخی از عنکبوت ها برای زنده ماندن یک نسخه جعلی از خود می سازند. تحقیقات جدید نشان میدهد که چندین گونه از عنکبوتهای گوی، نسخههای جعلی بزرگ و متصل به وب از خود میسازند که به اندازه کافی متقاعدکننده هستند که شکارچیان احتمالی را گیج کنند. این یک ترفند غیرمنتظره هوشمندانه است که مرز بین غریزه و نبوغ را محو می کند.
در اعماق جنگل آمازون در پرو، و در دامنههای کوه کانلاون در فیلیپین، برخی از غیرمنتظرهترین هنرها در ابریشم معلق ظاهر میشوند. در یک مطالعه جدید، محققان اولین مشاهدات مستند عنکبوتهای Cyclosa را گزارش کردند که نسخههای واقعی از تارهای خود را ایجاد میکنند، رفتاری که به نظر تصادفی به نظر نمیرسد.
در هر دو منطقه، محققان الگوی یکسانی را مشاهده کردند: به گزارش نیواطلس، عنکبوتهای Cyclosa از خود مستقیماً در وب کپی میکنند. شکلهای تکمیلشده، اغلب بزرگتر از خود عنکبوتها، مرکز تار را اشغال میکردند، در حالی که عنکبوتهای زنده در نزدیکی آنها قرار میگرفتند. اینها حشرات به دام افتاده یا تکه های تصادفی نبودند، بلکه ساختارهایی بودند که وب را به چیزی تبدیل می کردند که به عنوان طعمه عمل می کرد.
از نزدیک، این نسخه های جعلی به طرز قابل توجهی شبیه خود عنکبوت ها هستند. هر کدام از آنها ساختار اصلی عنکبوت، از جمله یک توده مرکزی با اندام را بازتاب می دهد. برای ساختن آنها، عنکبوت ها ابریشم را با مواد اطراف پر می کنند، از جمله تکه های برگ، بقایای حشرات، تکه های طعمه قدیمی و گاهی کثیفی. پس از تکمیل، عنکبوت ها همچنان به نگه داشتن و تعویض اقلام طعمه ادامه می دهند و آنها را نزدیک مرکز تار معلق نگه می دارند.
با وجود چندین دهه مطالعه، عملکرد آنها هنوز مورد بحث است. محققان چندین توضیح ارائه کرده اند، از جلوگیری از عبور پرندگان از شبکه و جذب طعمه تا کاهش خطر شکار. شواهد به وضوح به یک استراتژی دفاعی در برابر شکارچیان اشاره می کند.
محققان می گویند این ساختارها به عنوان یک دفاع کلی در برابر شکارچیانی که به نشانه های بصری متکی هستند عمل می کنند.
چیزی که باعث می شود این فریب ها متمایز شوند فقط اندازه آنها نیست، بلکه دقت پشت کاردستی آنهاست. هر کدام به اندازهای نسبتهای عنکبوت را منعکس میکنند که در نگاه اول بهعنوان حیوان واقعی قابل تشخیص هستند، که نشاندهنده سطحی از سازماندهی فضایی و انتخاب مواد است که فراتر از نگهداری ساده وب است.
از نظر تکاملی، ممکن است یکی از خلاقانه ترین خودنگاره های طبیعت باشد. اینکه چگونه عنکبوت می داند چگونه به نظر می رسد هنوز یک معمای حل نشده است.
