نگاهی به معماری متفاوت برج‌های ذرتی شیکاگو

نگاهی به معماری متفاوت برج های ذرت شیکاگو










مارینا سیتی، شاهکار برتراند گلدبرگ، با دو برج مدور و کاربری های مختلط، تعریف جدیدی از زندگی شهری ارائه کرد و مفهوم «شهر درون شهر» را در قلب شیکاگو به واقعیت تبدیل کرد.



مجموعه «مارینا سیتی» واقع در شیکاگو اثری از معمار برتراند گلدبرگ است که در سال 1964 به پایان رسید، این پروژه با مفهوم «شهری در قلب شهر» طراحی شده و شامل دو برج بتنی 65 طبقه است که رویکردی رادیکال به زندگی شهری در آن زمان داشت.

ویژگی های طراحی و پلان طبقه

برج های این مجموعه دارای پلان مدور و بالکن های آنها شکلی شبیه به «گوش ذرت» دارد. این ساختار نه تنها برای زیبایی، بلکه با اهداف کاربردی برای بهینه سازی تابش نور، ایجاد دید وسیع و بهبود جریان هوای محیط طراحی شده است.

ساختار طبقات و کاربردهای مختلف

یکی از قسمت های متمایز این سازه طبقات زیرین آن است که به پارکینگ های مارپیچ اختصاص یافته و در زیر طبقات مسکونی قرار گرفته است. مارینا سیتی با هدف حفظ جمعیت در بافت مرکزی شهر شامل چندین کاربری است:

بخش مسکونی: واحدهای آپارتمانی در طبقات بالا.

بخش تجاری و اداری: فضاهای کاری و دفاتر رسمی.

امکانات رفاهی: از جمله رستوران ها، تئاتر و لنگرگاه قایق خصوصی (مارینا).

این مجموعه به عنوان یک مجموعه چند منظوره پاسخی به نیازهای شهری و تلاشی برای پیوند دوباره کار و زندگی در مرکز کلان شهر شیکاگو بوده است.



منبع:

عصر ایران





دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی