یک نوجوان دوران پارینه سنگی معروف به «ایل پرینس» چند روز پس از حمله حیوانی بزرگ با جراحات شدید از ناحیه صورت و سینه جان خود را از دست داد و جسد او در یکی از مجلل ترین مقبره های دوران پارینه سنگی کشف شد. تحقیقات نشان می دهد که دفن ویژه او ممکن است بیشتر یک تشریفات برای ثبت رنج و مرگ غیرعادی او بوده باشد، نه صرفاً نشان دهنده موقعیت اجتماعی.
بعدی-یک نوجوان دوران پارینه سنگی معروف به «ایل پرینچه» که صورت و سینهاش به شدت آسیب دیده بود، پس از چند روز رنج درگذشت. جسد این نوجوان در یکی از مجلل ترین گورهای دوران پارینه سنگی کشف شد و بررسی ها نشان می دهد که وی بر اثر حمله یک حیوان بزرگ و احتمالا خرس جان خود را از دست داده است.
بر اساس این گزارش به نقل از iflscience، بررسی استخوان ها نشان می دهد که این نوجوان چند روز پس از حمله زنده مانده و درد و رنج شدیدی را تجربه کرده است. علاوه بر شکستگی ترقوه و گردن، فک و جمجمه وی نیز به شدت آسیب دیده و حتی ساق پا و دندان هایش نیز گواه بر شدت جراحات است.
باستان شناسان مجموعه ای از اشیاء لوکس مانند صدف های سوراخ دار، شاخ های کنده کاری شده، آویزهای عاج ماموت و تیغه های سنگ چخماق را در محل دفن پیدا کردند. پیش از این تصور می شد که این اشیاء ارزشمند حاکی از موقعیت اجتماعی خاص نوجوان است و به همین دلیل او را شاهزاده می نامیدند; اما تحقیقات جدید نشان میدهد که این تدفین باشکوه ممکن است بیشتر یک آیین برای مهار و ثبت رویداد استثنایی مرگ و رنج این نوجوان بوده باشد.
محققان بر این باورند که در دوره گراوتیان، افرادی که دچار جراحات شدید یا ناهنجاریهای جسمی میشدند، معمولاً بهطور ویژه دفن میشدند تا مرگ و رنج غیرعادی آنها به شکلی آیینی و اجتماعی ثبت شود. این کشف تصویر تکان دهنده ای از خطرات زندگی انسان های اولیه ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه جوامع آن زمان با مرگ ناگهانی و حوادث غیرمنتظره مواجه شده اند و تا چه اندازه برای مراسم تدفین ارزش قائل بوده اند.
