استفاده از این ابزار علاوه بر مزایایی مانند کاهش نوسانات شدید و جلوگیری از رفتارهای هیجانی، افزایش اعتماد سهامداران به حفظ منافع خود، کنترل ریسک و جلوگیری از دستکاری قیمت ها می تواند تهدیداتی را نیز متوجه بازار کند. اولین و مهمترین نکته کاهش نقدینگی دارایی های مالی است. طبیعتاً محدودیت دامنه نوسان می تواند منجر به کاهش حجم معاملات و نقدینگی بازار شود.
زمانی که قیمت سهام به مرز خود می رسد، معامله گران نمی توانند به خرید و فروش ادامه دهند که این امر می تواند منجر به کاهش نقدینگی شود که در صورت ادامه محدودیت ها، مهم ترین اصل بازار سهام یعنی نقدینگی زیر سوال می رود. نکته دوم انتقال نوسانات به روزهای بعد است. محدود کردن دامنه نوسان ممکن است نوسانات را به روزهای بعد منتقل کند. اگر سهمی در یک روز به سقف یا کف دامنه نوسانات برسد، به احتمال زیاد این نوسانات در روزهای بعد تا رسیدن بازار به قیمت تعادلی جدید ادامه خواهد داشت و هر چه این مدت طولانی تر باشد، اثرات آن طولانی تر خواهد بود. .
مشکل سوم را باید در ایجاد قیمت های مصنوعی جست. محدود کردن دامنه نوسانات می تواند منجر به ایجاد قیمت های مصنوعی شود که منعکس کننده عرضه و تقاضای واقعی نیستند. این موضوع می تواند باعث شود بازار نتواند واکنش سریعی به اطلاعات جدید نشان دهد و عملا حتی اگر افشای خوبی در کدال صورت گیرد، تاثیرات آن بر قیمت محسوس نباشد.
نکته چهارم که اغلب مورد اعتراض معامله گران حرفه ای است، تأثیر منفی محدودیت دامنه بر استراتژی های معاملاتی است. لازم به ذکر است که برخی از استراتژی های معاملاتی ممکن است به دلیل محدودیت دامنه نوسان به طور کامل اجرا نشوند. معامله گران ممکن است نتوانند از نوسانات قیمت بهره کامل ببرند و این می تواند بر عملکرد آنها تأثیر منفی بگذارد.
نکته پنجم کاهش کارایی بازار است. محدود کردن دامنه نوسانات در میان مدت و بلند مدت می تواند کارایی بازار را کاهش دهد، زیرا اطلاعات جدید به طور کامل و سریع در قیمت ها منعکس نمی شود. این موضوع می تواند منجر به کاهش شفافیت و افزایش بلاتکلیفی در بازار شود و باید به آن توجه ویژه ای شود.
مورد ششم در مورد رفتار غیر منطقی سرمایه گذاران است که محدودیت دامنه نوسان می تواند باعث رفتار غیر منطقی سرمایه گذاران شود. به عنوان مثال، سرمایه گذاران ممکن است به دلیل نگرانی از محدودیت ها و نرسیدن به قیمت مطلوب، تصمیمات عجولانه و نادرستی بگیرند و بدون چشم اندازی برای بهبود وضعیت، تمام دارایی های خود را در صف های فروش با قیمت هایی کمتر از ارزش ذاتی خود به حراج بگذارند.
آخرین نکته در این زمینه کاهش توانایی پوشش ریسک برای سرمایه گذاران و موسساتی است که از ابزارهای مشتقه برای پوشش ریسک استفاده می کنند، محدودیت دامنه نوسانات می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. محدودیت ها ممکن است از اجرای کامل استراتژی های پوشش ریسک جلوگیری کند و در نتیجه خطرات بیشتری را برای این موسسات به همراه داشته باشد.
اعمال محدودیت در دامنه نوسان قطعاً بر رفتار سرمایه گذاران حقیقی و نهادی تأثیر دارد که در صورت تداوم می تواند از جذابیت بازار کاسته و تصمیمات سرمایه گذاری اعم از معاملات بزرگ یا معاملات بلوکی مؤسسات را مشکوک سازد. بنابراین لازم است به مدت زمان استفاده از این ابزار و همچنین میزان محدودیت ها علاوه بر تقارن یا عدم تقارن آن توجه شود که در کنار عواملی مانند حجم مبنا، میانگین معاملات، ارزش بازار، مبلغ مورد توجه قرار گیرد. سهام شناور و غیره در غیر این صورت چرخش بازار در این شرایط به طور کلی غیرممکن می شود و حتی سهام یا وجوه قابل مبادله اهرمی با صف فروش مواجه می شوند و عملا بازار در شیب نزولی قفل می شود.
محدود کردن دامنه نوسانات ابزار مناسبی برای کنترل هیجانات است، اما تداوم ریسک‌های سیستماتیک و استفاده مداوم از این روش‌ها می‌تواند منجر به عدم شفافیت در بورس، سردرگمی و ناامیدی و در نتیجه کاهش نرخ‌ها شود. نقدینگی در این بازار
