حاشیه‌های کنسرت تخت جمشید از زبان تهیه کننده تور

محسن خباز درباره کنسرت اخیر علیرضا قربانی در تخت جمشید توضیح می دهد: تور کنسرت های آقای قربانی را از خرداد 1402 شروع کردیم و زمان زیادی را از دست دادیم تا شرایط برگزاری از جمله مجوزها و مراحل قانونی به پایان برسد. پس از آن کنسرت های مکرر کاخ سعدآباد شروع شد و فرصت برگزاری این برنامه در تخت جمشید بعد از محرم و صفر را از دست دادیم. به همین دلیل تصمیم گرفتیم از ابتدای سال 1403 برای این کنسرت برنامه ریزی کنیم و در اسفند 1402 به گروه های مختلف از جمله وزارت میراث فرهنگی و وزارت ارشاد درخواست برگزاری این کنسرت را دادیم و در 8 فروردین 1403 مجوز برگزاری کنسرت صادر شد.

به گزارش ایسنا، وی ادامه می دهد: زمانی که برای برگزاری کنسرت در نظر گرفته بودیم 8 خرداد تا 14 تیرماه مصادف با شهادت رئیس جمهور بود که ناشی از تغییراتی در برنامه ریزی ما بود و باید با وجود اتفاقاتی که در همه. آیا می توانیم کنسرت را برگزار کنیم یا نه؟ به هر حال برگزاری این کنسرت آرزوی دیرینه ای بود که محقق شد و خوشحالم که به فضل الهی برنامه بسیار باکیفیتی برگزار شد و به یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ فرهنگی معاصر ایران تبدیل شد.

خباز اضافه کرد: آقای قربانی از همان ابتدای کنسرت جمله ای را بیان کردند که بسیار پرمعنی بود; اینکه «در مهد تمدن بشر کنسرت برگزار می کنیم». واقعیت این است که ایران دارای تاریخ طولانی فرهنگی و حامل تمدن هفت هزار ساله است. تخت جمشید تنها موجودی متعلق به شیراز یا ایران نیست، بلکه پایگاهی جهانی است که در تاریخ تداوم دارد و متعلق به جامعه بشری است. سختی برگزاری این پروژه در تخت جمشید از دو جنبه قابل بررسی است. یک بخش از دیدگاه دولت است که شرایط کشور بعد از انقلاب در حوزه سیاسی و فرهنگی تحولاتی ایجاد کرد و می توان به آن به عنوان بخشی از دغدغه های اجتماعی نگاه کرد.

او درباره نگرانی ها درباره کنسرت قربانی در تخت جمشید می گوید: در دو سه هفته ای که خبر کنسرت با واکنش ها و نگرانی هایی همراه شد، جای خوشحالی داشت. این حجم از واکنش ها، دغدغه ها و وسواس های خاصی که مردم نسبت به تخت جمشید داشتند نشان از عشق به فرهنگ و لزوم توجه بیشتر به میراث فرهنگی کشور دارد. بسیار خوشحالم که کنسرت آقای قربانی این میزان مورد توجه قرار گرفت تا مجموعه حاکمیتی و عوامل فرهنگی بر لطف خود بیفزایند. تیم فنی و کارشناسی ما علاوه بر استفاده از بهترین متخصصان ایرانی، از مشاوران خارجی نیز استفاده کردند تا اتفاق بدی برای این بنای تاریخی رخ ندهد. مطمئن بودم اگر با آقای قربانی به این نتیجه می رسیدیم که این کنسرت ارزن تاثیر منفی روی پرسپولیس بگذارد، از برگزاری این برنامه منصرف می شدیم.

این تهیه کننده خاطرنشان می کند: موضوع پرسپولیس به لحاظ حاکمیتی بسیار مهم است. چندی پیش با نظر یکی از کارشناسان موسیقی مواجه شدم که به این نکته اشاره کرد که کنسرت «یانی» سال ها پیش با تمام برنامه ریزی هایی که انجام شده بود موفق به کسب مجوز نشد. حالا بعد از چندین سال کار در این زمینه به این نتیجه رسیدم که هر کاری باید در زمان خودش انجام شود. امروز مجموعه مدیرانی که در کشور تصمیم می گیرند به این بلوغ رسیده اند که می توان این کار را انجام داد. من این حادثه را نقطه عطفی در تاریخ فرهنگی معاصر ایران می دانم. زمانی که این موضوع را با مدیران دولتی در میان گذاشتیم، دغدغه های بسیاری در حوزه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داشتند. یکی از نگرانی های اصلی آنها این بود که نمی دانستند چه اتفاقی قرار است بیفتد. اما اتفاقی که افتاد نشان داد که قرار نیست اتفاق عجیبی بیفتد. در واقع این رویداد فتح مربوط به برگزاری کنسرت هایی از این دست در مجموعه های تاریخی مختلف است که بتوانیم از آنها به عنوان ظرفیت های فرهنگی استفاده کنیم. ایران با برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری در ظرفیت های تاریخی می تواند به جهانیان نشان دهد که چه ظرفیت هایی دارد. اصولاً وقتی کنسرتی در داخل ایران در یک پایگاه جهانی با سابقه هزاران ساله برگزار می شود، ما با چراغ سبز در بخش بین المللی به دنیا نشان می دهیم که اینجا سرزمین صلح است.

محسن خباز تاکید می کند: پس از این بسیاری از نوازندگان داخلی و خارجی می توانند در اینجا کنسرت برگزار کنند. باید از مدیرانی که این اتفاق را رقم زدند تشکر کنم. نگرانی هایی که بیان شد و موج بزرگی که در رسانه های کشور ایجاد کرد، باید از زاویه دیگری به آن پرداخت. سرزمین ما سرزمین زنده ها و مردگان طولانی است. صبح می گویند زنده باد مصدق و عصر زنده باد مصدق! اگر همان موقع اعلام می شد که کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید تایید شده، اعلام می شد که با کنسرت او در تخت جمشید مخالفت شده است، همان مردمی که نگران پرسپولیس بودند فحش می دادند که چرا به هنرمند کشور اجازه برگزاری کنسرت در تخت جمشید داده شد. . جمشید را نداده اند که محل را احیا کند.

وی در پایان می گوید: متأسفانه آن شکلی که فضای اجتماعی ما به خود گرفته است به حاکمان ما برمی گردد. همه حوزه های ما آنقدر سیاسی است که همه چیز را به یک موضوع سیاسی نسبت می دهند تا جایی که یکی از خبرنگاران از من پرسید به خاطر انتخابات به شما اجازه دادند؟ من فکر می‌کنم هر گروه حاکمیتی که در این کشور سیاست‌گذاری می‌کند باید بداند که هر واکنشی که می‌شود محصول رفتارهای نادرستی است که در عرصه‌های فرهنگی رخ می‌دهد.