در بخشی از این یادداشت آمده است:
اگر اتفاقات فیلمنامه را بر اساس ظاهر آن در قالب درک واقع بینانه در نظر بگیریم، ورود پلیس به مهمانی خداحافظی سارا نه تنها منطقی، بلکه بسیار فضایی و تخیلی است. گویی ذهن مهران مدیری به عنوان کارگردان و نویسنده اثر 35 سال پیش یخ زده و تکان نخورده است وگرنه چگونه ممکن است در قرن جدید هجری نیروی انتظامی رفتاری مشابه کمیته داشته باشد. ماموران دهه 60؟ و در شمال تهران که این مهمانی ها زیاد اتفاق می افتد و شکایت از آن برای پلیس اهمیت چندانی ندارد و در بهترین حالت فقط به افراد خاطی تذکر می دهند.
درام می تواند در دورترین نقطه از ذهنیت مخاطب شکل بگیرد، اما باید منطق خودش را داشته باشد و در خلاء شکل نگیرد. اگر قرار است پلیس وارد داستان شود و نقطه اتکا و نقطه عزیمت درام را ایجاد کند، باید بر اساس منطق درونی این حادثه باشد وگرنه هرکسی با حداقل درک فیلمنامه و بازیگری می تواند در سینمای ایران از موفقیت برخوردار شود. و وارد این کمپین شوید.
