کاپولا 85 ساله برای چندین دهه در Megalopolis کار کرد و در نهایت بخشی از تجارت خود را فروخت تا حدود 120 میلیون دلار هزینه تولید و حدود 20 میلیون دلار هزینه بازاریابی و توزیع را تامین کند، اما تماشاگران چندان تحت تأثیر قرار نگرفتند. آنها از فیلم شادی نشان نداده اند.
به گزارش ایسنا، «مگالوپولیس» از پنجشنبه شب تا یکشنبه حدود 4 میلیون دلار در آمریکای شمالی فروخته است. این فیلم در نزدیک به 2000 سینما در ایالات متحده و کانادا اکران شد و در گیشه آخر هفته جایگاه ششم را به خود اختصاص داد، حتی کمتر از Devara Part 1، یک درام اکشن سه ساعته به زبان تلوگو که نقدهای متفاوتی دریافت کرد. استقبال ضعیفی از آن شد و در حدود هزار سینما به نمایش درآمد.
«مگالوپولیس» درباره معمار با استعدادی با بازی آدام درایور است که می‌خواهد جامعه‌ای را از زیر خط فقر بالا ببرد. خریداران بلیت در نظرسنجی های CinemaScore به فیلم نمره پایین D-plus دادند. به ندرت می توان نمره ای کمتر از B منهای برای فیلمی با بودجه کلان از یک کارگردان بزرگ گرفت.
آدام فوگلسون، مدیر اجرایی ارشد Lionsgate، که Megalopolis را توزیع کرد، کاپولا را عضوی ارزشمند از خانواده خلاق این شرکت توصیف کرد و گفت که این شرکت مفتخر است که با او همکاری کند تا فیلم اکران گسترده ای را که شایسته آن است ارائه دهد.
فوگلسون افزود: این فیلم نیز مانند همه آثار هنری واقعی، به مرور زمان مورد بررسی و قضاوت مخاطبان قرار خواهد گرفت.
در دهه 1980، زمانی که فرانسیس فورد کاپولا برای اولین بار شروع به توسعه پروژه کرد، مگالوپولیس ممکن بود شانسی برای حضور در سینماها داشته باشد. در آن زمان در هالیوود، فیلم‌های جاه‌طلبانه برای افراد متفکر می‌توانستند به آرامی به چند سالن سینما بپیوندند و در طول ماه‌ها تماشاگرانی را به خود اختصاص دهند و تعداد سالن‌ها را هفته به هفته افزایش دهند، گاهی اوقات تا یک سال یا بیشتر ادامه داشته باشند. هالیوود می‌توانست به آرامی پیش برود، تا حدی به این دلیل که تماشای فیلم بخش عمده‌ای از اوقات فراغت بود، و نه تنها اینترنت مانند امروز وجود نداشت، بلکه تلویزیون کابلی و بازی‌های ویدیویی هنوز در مراحل ابتدایی خود بودند.
امروزه معمولاً فیلم‌ها با عجله به هر چه بیشتر سینماها نمایش داده می‌شوند، به خصوص اگر نقدها ضعیف باشند. استودیوها از این تاکتیک توزیع برای بهره‌برداری از کمپین‌های بازاریابی گران‌قیمتی استفاده می‌کنند که برای بهره‌برداری از یک پنجره محدود از علاقه مصرف‌کننده طراحی شده‌اند. اگر انبوه تماشاگران فوراً به سالن‌ها هجوم نبرند، زنجیره‌های تئاتر سالن‌ها را به سمت فیلم‌های دیگر هدایت می‌کنند، زیرا دنباله «جوکر» تا چند روز دیگر در بیش از 4000 سالن سینما اکران می‌شود.
به گزارش نیویورک تایمز، «مگالوپولیس» تقریباً به سینما راه پیدا نکرد. در بهار، زمانی که کاپولا شروع به جستجوی یک توزیع کننده کرد، استودیوهای بزرگ او را رد کردند. برخی از مدیران استودیو فیلم را به دلیل خطرات هنری آن تحسین کردند. اما هیچ کدام امید چندانی برای موفقیت آن در سینما نمی دیدند. در نهایت لاینزگیت با توزیع فیلم موافقت کرد.
یوید ای. گراس، مشاور فیلم و تحلیلگر باکس آفیس، گفت: «بخواهیم یا نه، سالن های سینما دیگر جایی برای تماشاگران برای دریافت این نوع سرگرمی نیستند.
کاپولا دومین اسطوره هالیوود است که در سه ماه گذشته این درس را آموخته است. همچنین در تابستان، فیلم پرهزینه کوین کاستنر «Horizon: An American Saga – Season 1» در باکس آفیس شکست خورد و برنامه ریزی برای اکران فصل دوم در سینماها لغو شد.
Megalopolis از همان ابتدا بدبخت به نظر می رسید و مشکلات خارجی از جمله اخراج در اواسط تولید، شکایت قضایی و یک تیزر تریلر ناموفق را تجربه کرد. اکثر اهالی صنعت سینما تحت تاثیر عملکرد نامطلوب این فیلم در گیشه قرار گرفتند. بسیاری از افرادی که در پست‌های مدیریتی در هالیوود کار می‌کردند از فیلم‌های پرفروش آقای کاپولا در دهه 1970، از جمله “پدرخوانده” و “پایان زمان” الهام گرفتند تا سینما را به عنوان حرفه ای دنبال کنند. دیدن یکی از قهرمانان آنها که از آن دوران سقوط می کند، یادآور دردناکی است که صنعت فیلم چقدر می تواند بی رحم باشد.
در فیلم “مگالوپولیس” که در اولین نمایش جهانی خود در جشنواره کن رونمایی شد، بازیگران دیگری مانند فارست ویتاکر، ناتالی امانوئل، جان وویت، لارنس فیشبرن، اوبری پلازا، شیا لبوف، کلوئی فاینمن، کاترین هانتر، دی بی. سوینی، تالیا شایر، جیسون شوارتزمن، جیمز رمار و جیانکارلو اسپوزیتو و داستین هافمن جلوی دوربین رفته‌اند.
