قانونی در حوزه رمزارز در کشور وجود ندارد/ تمام صرافی‌های ارز دیجیتال فاقد مجوز هستند

نماد داده پارس


به گزارش به گزارش میهن تجارت،

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی یا کریپتوکارنسی یک پول مجازی با قوانین خاص خود است که با روشی فنی و پیچیده تولید و استخراج می شود.

اما تعریف سخت و تا حدودی نزدیک به تعریف ارز رمزنگاری شده در آیین نامه آیین نامه استخراج دارایی مصوب 22 نوامبر 1401 است که می توان آن را معادل ارز رمزنگاری شده دانست که نوعی ارزش دیجیتال است که الگوی ایجاد یک ارز دیجیتال است. رمز حساب [حساب کاربری در کیف پول دیجیتال]و ایجاد و تسویه ارزش دیجیتال بر اساس فناوری دفتر کل توزیع شده است و قیمت آن بر اساس واحد پول رایج کشورها ثابت یا متغیر است و نرخ آن در بازارهای داخلی یا بین المللی متمرکز یا غیرمتمرکز تعیین می شود و تابع ذخیره ارزش آن است. بر اساس تقریباً ده سال است که در جهان مورد استفاده قرار می گیرد، کارکردهای واسطه مبادله و ارزش سنجی غالب است.

با توجه به واکنش و رویکرد افراد جامعه به استفاده از این پدیده جدید مالی و همچنین تشکیل پرونده هایی در این خصوص و لزوم اطلاع رسانی به مردم جامعه، به سراغ مسعود اسماعیلی بازپرس نهم رفتیم. شعبه بازپرسی دادسرای استان گلستان در این باره صحبت کند.

برای آشنایی خوانندگان، توضیح دهید که ارز دیجیتال چیست و چه تعداد از آن در بازار وجود دارد؟

اسماعیلی: بسیاری از افراد از رمزارز به عنوان مترادف ارز دیجیتال استفاده می کنند، اگرچه معنای این دو کلمه کمی متفاوت است. ارز دیجیتال به ارزهایی گفته می شود که ماهیت دیجیتالی دارند. اما کریپتوکارنسی یک ارز است که بر روی بلاک چین یا یک محیط رمزگذاری شده ایجاد شده است. کریپتوکارنسی یا ارز رمزگذاری شده در زبان انگلیسی به عنوان ارز رمزنگاری شده یا crypto شناخته می شود. کریپتوکارنسی از دو بخش تشکیل شده است: کریپتو به معنای رمزگذاری شده و ارز به معنای واحد پولی یا واحد پولی رایج در یک کشور. در واقع، ارزهای دیجیتال ابزارهای مالی هستند که با کدگذاری در پلتفرم بلاک چین ایجاد می‌شوند. بلاک چین نیز روشی جدید و نوعی دفتر کل توزیع شده برای ذخیره اطلاعات است که بر اساس الگوریتم های ریاضی طراحی شده و از امنیت بالایی برخوردار است (به پایگاه داده ای که به جای سرور بین شبکه ای از رایانه ها توزیع می شود، بلاک چین می گویند).

بیت کوین به عنوان معروف ترین ارز رمزنگاری شده در جهان

نام معروف ترین ارز رمزنگاری فعلی در جهان چیست؟ قابلیت های آن چیست؟

اسماعیلی: بیت کوین به عنوان معروف ترین ارز رمزنگاری شده جهان شناخته می شود که در سال 2009 شروع به کار کرد، بیت کوین توسط فرد یا گروهی به نام ساتوشی ناکاموتو معرفی شد و انقلابی اقتصادی ایجاد کرد و همچنان بیشترین اهمیت و نفوذ را در این بازار دارد. استفاده از ارز دیجیتال به عنوان یک ابزار مالی مستقیم و غیرمتمرکز مزایایی به همراه دارد، از جمله: 1- ابزار مالی غیرمتمرکز است، یعنی هیچ نهاد دولتی یا غیردولتی خاصی برای تولید یا تایید تراکنش‌های آن وجود ندارد و اصالت آن تایید می‌شود. بر روی پلت فرم بلاک چین توسط الگوریتم های ریاضی. . 2- دارای نقدینگی است یعنی در هر زمانی با اراده مالک قابل تبدیل به پول قابل استفاده است. 3- استفاده از ارز دیجیتال سرعت انتقال پول بین افراد را افزایش می دهد و کارمزد انتقال پایین است. 4- مبادلات ارزهای دیجیتال به دلیل استفاده از فناوری بلاک چین شفاف است. 5- علیرغم شفافیت فضای مبادلات ارزهای دیجیتال، طرفین مبادله اغلب ناشناس هستند و دولت ها قادر به مصادره یا مسدود کردن آن نیستند. 6- ارز دیجیتال به دلیل محدودیت انتشار، اثر ضد تورمی دارد. این مزایا در کنار بسیاری موارد دیگر، رشد بازار ارزهای دیجیتال را تسریع می کند و روز به روز بر تعداد متقاضیان سرمایه گذاری یا استفاده از این ابزار مالی افزوده می شود.

در حال حاضر چند نوع ارز دیجیتال در بازارهای جهانی وجود دارد؟

اسماعیلی: به نقل از وب سایت کوین مارکت کپ، در حال حاضر بیش از 2 میلیون ارز دیجیتال در بازارهای جهانی وجود دارد. البته، این اعداد ارزهای رمزنگاری شده در CoinMarketCap هستند و حتی ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشند که هنوز وارد این سایت نشده باشند.

آیا ارز دیجیتال دارایی است یا به یک معنا مالکیت دارد؟

اسماعیلی: در نظام حقوقی کشور ما یکی از شروط اساسی صحت و اعتبار معاملات، داشتن مال یا مال در معامله است، بنابراین در قدم اول باید بررسی کرد که آیا ارز رمزنگاری شده دارایی محسوب می شود یا خیر. در ماده 215 قانون مدنی آمده است: مورد معامله باید دارای ارزش و متضمن منفعت عقلایی مشروع باشد.

خرید و فروش ارزهای دیجیتال سود زیادی دارد

به عبارت دیگر، کالای مورد معامله باید دارای ارزش معاملاتی در بازار و مطلوب باشد تا مردم مایل به پرداخت پول یا اموال دیگری برای آن باشند. ارزهای رمزپایه با توجه به میزان تمایلی که در تعداد زیادی از افراد وجود دارد، ارزش آن قطعی است و ارزش اقتصادی دارد و افراد حاضر به پرداخت هزینه برای آن هستند و خرید و فروش ارزهای رمزنگاری شده سود زیادی دارد. ارزهای دیجیتال دارای ارزش اعتباری هستند و این ارزش نه توسط دولت، بلکه توسط جامعه و کاربران آن تایید شده است.

ارزهای دیجیتال اموال منقول هستند

آیا ارزهای دیجیتال دارایی منقول یا غیرمنقول محسوب می شوند؟

اسماعیلی: قانون مدنی ضوابط مختلفی را در تقسیم اموال ارائه کرده است که از جمله می توان به تقسیم مال به منقول و غیر منقول، اموالی که مالک معین یا فاقد مالک معین است، تقسیم مال به عین و منفعت اشاره کرد. ، اموال ملموس یا با ارزش و قابل دوام. یا مصرف (استهلاک). ارزهای دیجیتال بر اساس شاخص منقول یا غیرمنقول بودن، اموال منقول هستند، زیرا به راحتی می توان آنها را در صرافی و کیف پول حمل و نقل کرد و بر اساس شاخص واقعی یا سودمند بودن، ارز دیجیتال نمی تواند واقعی باشد، زیرا واقعی است. وجود خارجی دارد در حالی که ارز دیجیتال وجود عینی و ملموس ندارد و از طرفی نمی توان آن را منفعت تلقی کرد، زیرا منفعت چیزی است که از شیء ناشی می شود و این ویژگی در دیجیتال وجود ندارد. ارزها و بر اساس شاخص نمادین یا ارزشمند بودن باید نمادین تلقی شود. و بر اساس شاخص بقا یا مصرف، ارز دیجیتال را باید دارایی مصرف کننده دانست، زیرا با اولین استفاده از بین می رود، اگرچه این تخریب مادی نیست، بلکه تخریب قانونی است، مانند استفاده از پول دارایی قانونی. شخص در رابطه با آن گم شده است. در واقع همان طور که استفاده از پول با از دست دادن آن همراه است، استفاده از ارزهای دیجیتال نیز همراه است و با استفاده از آن، ارز گم شده و به دیگری منتقل می شود.

تمام امتیازات و حقوق ناشی از اشراف به ارزهای دیجیتال تعمیم داده می شود

آیا تعاریف و دسته بندی های جدیدی وجود دارد؟

اسماعیلی: با توجه به تعاریف فوق، برای پاسخ باید از طبقه بندی قدیمی خارج شد و طبقه بندی را تغییر داد و یا مفاهیم را با توجه به مقتضیات دنیای امروز گسترش داد. در نتیجه می توان دو نظریه ارائه کرد. ابتدا اموال را به دو دسته مادی و غیر مادی تقسیم کرد و سپس در دسته اموال غیر مادی دو دسته مالکیت معنوی و غیر معنوی را تفکیک کرد. بر اساس این طبقه بندی، ارزهای رمزنگاری شده به عنوان دارایی های نامشهود غیرمعنوی در نظر گرفته می شوند، یعنی دارایی هایی که اگرچه ماهیتی غیر مادی دارند، اما محصول تفکر نیستند. ثانیاً، ما باید تصویری بسط یافته از مفهوم شیء در نظر بگیریم و آن را از مفهوم اشیای محسوس با هر ماهیتی که در خود ارزش دارند (شیء در مقابل منفعت) توسعه دهیم. در این صورت، همان به معنای هر ملکی است که به خودی خود ارزش داشته باشد بدون وابستگی به مال دیگر، خواه ماهیت مادی یا غیر مادی داشته باشد. بر اساس این نظر، ارزهای رمزنگاری شده در زمره اعیان است و تمامی امتیازات و حقوقی که به اعیان تعلق می گیرد شامل آنها نیز می شود.

آیا در حوزه ارزهای دیجیتال نظم قانونی داریم؟

اسماعیلی: در سال‌های 1395 و 1396 بانک مرکزی به دلیل نگرانی از پولشویی و تامین مالی تروریسم، مالکیت و تجارت ارزهای دیجیتال را ممنوع کرد تا اینکه در سال 1398 به دلیل مشکلات ناشی از تحریم‌ها، دولت اقدام به رفع محدودیت‌ها کرد. در این زمینه آیین نامه اجرایی استخراج محصولات پردازش رمزنگاری توسط معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شد و با اخذ مجوز از وزارت امنیت، مالکیت و استخراج ارز دیجیتال قانونی شد اما استفاده از ارزهای رمزنگاری شده به عنوان سیستم پرداخت. همچنان ممنوع بود

بر اساس مصوبه مردادماه ۱۳۹۷ هیات وزیران تحت عنوان تنظیم فرآیند استخراج و استفاده از ارزهای رمزنگاری شده، استفاده از ارزهای رمزنگاری شده تنها با پذیرش مسئولیت ریسک (ریسک) از سوی شرکت کنندگان بوده و مشمول حمایت و ضمانت دولت و نظام بانکی نمی باشد و استفاده از آن در مبادلات در داخل کشور مجاز نمی باشد. مفاد این فرمان حاکی از آن است که استفاده و فروش ارز دیجیتال مجاز است، اما دولت و سیستم بانکی ارزش ذاتی ارز دیجیتال را تضمین نمی‌کنند.

سرانجام در شهریور 1401 آیین نامه استخراج کد دارایی ها به تصویب هیات دولت رسید. با توجه به موارد مربوطه و به طور کلی در خصوص جواز معامله و استفاده از ارزهای رمزنگاری شده در ایران، بر اساس ماده ۲ قانون مجازات اسلامی باید گفت: «هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعلی که مجازات آن است. با توجه به اینکه قانونی در خصوص ممنوعیت خرید و فروش ارزهای دیجیتال در کشور تصویب نشده است، معامله یا خرید و فروش ارزهای دیجیتال در ایران غیرقانونی نیست و جرم محسوب نمی شود و با وجودی که وجود دارد قانون محکمی در خصوص قانونی بودن آن وجود ندارد، اما بر اساس دستورالعمل ها و مصوبات دولت، استخراج و استفاده از آن با شرایط و ضوابط اعلام شده مجاز است و با توجه به اینکه طبق ماده 10 قانون مدنی، اصل بر آزادی قراردادها و افراد می تواند باشد. با رعایت قوانین و مقررات، هر نوع قراردادی را که بخواهند بین خود در کشور منعقد کنند.

صرافی‌های ارزهای دیجیتال ایران از بانک مرکزی مجوز ندارند

آیا فعالیت صرافی های آنلاین ارزهای دیجیتال نظارت می شود؟

اسماعیلی: به دلیل عدم وجود قوانین واضح و جامع در مورد ارزهای دیجیتال در قوانین ایران، در حال حاضر صرافی های ارزهای دیجیتال ایران مجوزی از بانک مرکزی در این زمینه ندارند. البته می توان گفت تا زمان تصویب قانون خاصی، راه اندازی صرافی ارز دیجیتال اساساً به عنوان یک کسب و کار اینترنتی شناخته می شود و مانند سایر کسب و کارهای اینترنتی باید مراحل قانونی مربوطه را طی کند. با توجه به مشخص نبودن متولیان امر، نظارت مشخص و مؤثری بر کار صرافی ها وجود ندارد.




منبع:

مقدار




دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *