یدیعوت آحارونت نوشت: دونالد ترامپ رئیس جمهور بعدی آمریکا خواهد بود، اما تا زمان تحلیف او در 20 ژانویه، جو بایدن و معاونش، کامالا هریس، به کار خود ادامه می دهند. این برای اسرائیل و جهان به این معنی است که طی دو ماه آینده، بایدن سیاست داخلی و خارجی ایالات متحده را هدایت کند و اسرائیل باید سیاست های خود را تا حد امکان با این قدرت جهانی که متحدش است هماهنگ کند. در بسیاری از آنها مسیر جنگ و حتی برخی از امور داخلی را برای آن تعیین می کند. بنابراین، تلاش برای پیش‌بینی سیاست‌های بایدن در طول دوره باقی‌مانده‌اش مهم است.
در دوره باقی مانده، بایدن تلاش خواهد کرد میراث روشنی از خود به جای بگذارد. او در زمینه امور داخلی آمریکا کار زیادی انجام نداده است، اما در خاورمیانه می خواهد به عنوان کسی که به جنگ غزه و لبنان پایان داد، از رنج فلسطینیان کاسته و ایران را مهار کرد، شناخته شود. به احتمال زیاد او همچنین می خواهد تا حد امکان به اوکراین کمک کند، زیرا می داند که ترامپ ممکن است چرخشی در سیاست ایالات متحده ایجاد کند که به نفع ولادیمیر پوتین بسیار بیشتر از ولودیمیر زلنسکی باشد.
در این دوره انتقال، غیبت گالانت بر روابط امنیتی اسرائیل و ایالات متحده تأثیر خواهد گذاشت. بایدن و دولت او که اعتماد چندانی به بنیامین نتانیاهو ندارند و از احساسات منفی خود نسبت به او ابایی ندارند، در برقراری ارتباط و هماهنگی با او و نماینده اش، ران درمر، در زمینه مسائل حساس امنیتی و سیاسی با مشکل مواجه خواهند شد. در هر صورت، واضح است که دولت آمریکا از اسرائیل خواهد خواست که میزان کمک های بشردوستانه به غزه را به شدت افزایش دهد، از شدت درگیری ها در نوار شمالی بکاهد و با دولت جایگزین در غزه که شامل اعضای فلسطینی باشد موافقت کند. اقتدار به رهبری ابومازن. . اردن، مصر، امارات و عربستان سعودی بدون حضور آنها از مشارکت در مدیریت غیرنظامی و نیروی حافظ صلح در نوار غزه خودداری کرده و در بازسازی آن کمکی نخواهند کرد.
نتانیاهو در بلعیدن این خواسته‌ها مشکل خواهد داشت، زیرا می‌ترسد که این خواسته‌ها منجر به ایجاد یک کشور فلسطینی در کرانه باختری، غزه و یهودیه شود و نگران است که شرکای ائتلافی‌اش، بتزلیل اسموتریچ و ایتامار بن گویر، این درخواست را نپذیرند. تفاوت اصلی در مورد گروگان ها خواهد بود. احتمالا بایدن می خواهد که بازگشت آنها به نام او ثبت شود. این پایان دوره او خواهد بود و او احتمالاً نتانیاهو را که اکنون وزیر دفاع است، برای پایان دادن به جنگ تحت فشار قرار خواهد داد. این موضوع چه تاثیری بر ائتلاف خواهد داشت؟ پیش بینی آن دشوار است.
در یک موضوع، هیچ اختلاف نظری وجود نخواهد داشت: بایدن تمام حمایت ها و کمک های مورد نیاز اسرائیل را علیه ایران ارائه خواهد کرد. اگر تهران بخواهد از شکاف های داخلی اسرائیل برای ضربه زدن به آن استفاده کند، شاید حتی کمک های تهاجمی. وزیر دفاع جدید، اسرائیل کاتز، تأثیر چندانی نخواهد داشت (اگر به دلیل نیاز به یادگیری جزئیات این موارد نباشد)، همانطور که در دوران تصدی خود، به جز توییت های توییتر، تأثیر کمی بر سیاست خارجی اسرائیل داشت. سیاست خارجی توسط نتانیاهو و وزیر ران درمر هدایت می شد و اکنون نتانیاهو امنیت را نیز رهبری خواهد کرد، احتمالاً در یک وضعیت متشنج با ایالات متحده.
در این زمینه باید به نامه مشترک لوید آستین وزیر دفاع و آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا که از اسرائیل می خواهند تعداد کامیون های حامل کمک به غزه را به صدها دستگاه در روز برساند، اشاره کرد. مهلت 30 روزه تعیین شده در این نامه برای اجرای این درخواست به زودی به پایان می رسد. پس از آن، ایالات متحده احتمالاً ارسال تسلیحات و تجهیزات نظامی را بر اساس قانون کمک به تاخیر می اندازد.
دورانی بدون جرد کوشنر
پیش بینی سیاست های ترامپ دشوار است زیرا او دمدمی مزاج، غیرقابل پیش بینی و بسیار احساساتی است. اما با توجه به اقدامات و اظهارات وی، انتظار می رود سیاست داخلی وی بیشتر معطوف به تحول در نهادها باشد که هدف آن کنترل رئیس جمهور و همراهانش بر تمامی قوا و نهادهای حکومت و عملاً تعادل و توازن است. تفکیک قوا که در قانون اساسی ایالات متحده برای تضعیف استقلال قوه قضائیه و مقننه حفظ شده است.
در واقع، ترامپ اعلام کرده است که قصد دارد تحولی در حکومت ایالات متحده ایجاد کند که تقریباً مشابه آنچه نتانیاهو در اسرائیل به دنبال آن است خواهد بود و بدون جنگ نخواهد بود.
اخیراً دو “ملت” در ایالات متحده ظهور کرده اند: آنهایی که از سیستم فعلی ناامید شده اند و خواهان تغییر هستند و از ترامپ حمایت می کنند. و کسانی که خواهان حفظ وضعیت موجود و بهبود آن از درون هستند.
نبرد بین این دو گروه شدید خواهد بود و مطمئناً ایالات متحده روی مسائل داخلی خود متمرکز خواهد شد که منجر به تقویت اصل اصلی سیاست خارجی ترامپ – انزواگرایی – خواهد شد. او علاقه ای به کشاندن آمریکا به جنگ یا دخالت در امور کشورهای دیگر ندارد و حداقل در اظهاراتش معتقد است که آمریکا باید به جای اینکه پولش را صرف کمک به دیگران کند، روی مسائل داخلی خودش تمرکز کند. ترامپ قبلا گفته بود که می خواهد به سرعت به درگیری ها در خاورمیانه پایان دهد و احتمالاً تلاش خواهد کرد اراده خود را به نتانیاهو تحمیل کند. او احتمالاً همچنان از اسرائیل حمایت خواهد کرد، اما به میزان بسیار کمتر.
ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود از دخترش ایوانکا و به ویژه داماد یهودی خود جرد کوشنر که تأثیر زیادی بر او داشت حمایت کرد. تمام دستاوردهای اسرائیل در دوره نخست ریاست جمهوری ترامپ (توافق ابراهیم، افتتاح سفارت در اورشلیم و به رسمیت شناختن بلندی های جولان) عمدتاً کار کوشنر بود. خروج از توافق هسته ای که غنی سازی اورانیوم ایران را تسریع کرد، مستقیماً تحت تأثیر نفوذ نتانیاهو بر ترامپ بود.
با این حال، از زمان حمله به کنگره در 6 ژانویه 2021، کوشنر و ایوانکا از سیاست ترامپ فاصله گرفتند. آنها به ملک جدید خود در میامی نقل مکان کرده اند، و در طول کمپین اخیر، ایوانکا از گفتن حتی یک کلمه مثبت در مورد پدرش خودداری کرد. اگرچه این زوج شب گذشته با ترامپ روی صحنه رفتند، اما اعلام کردند که قصد ندارند در دولت بعدی دخالت کنند که این خبر بدی برای اسرائیل است.
کوشنر به شدت درگیر خاورمیانه است و به خوبی شناخته شده است که می تواند برای پایان دادن به درگیری ها و پیشبرد عادی سازی روابط با کشورهای عربی تلاش کند.
کاری که ایران و عربستان سعودی انجام خواهند داد
در جبهه دیپلماتیک، به‌ویژه در سازمان ملل، اسرائیل می‌تواند انتظار حمایت بیشتری نسبت به دوران دولت بایدن داشته باشد. تاثیر میهن تجارتات آمریکا بر ایران به ویژه جالب خواهد بود. از منظر تهران، میهن تجارت ترامپ هرگونه امیدی برای بهبود روابط با ایالات متحده و تقویت اقتصاد ایران را از بین می‌برد – اولویت رئیس جمهور جدید. مشاور خاورمیانه ای ترامپ اخیراً گفته است که او برای دستیابی به “توافق هسته ای جدید” تلاش خواهد کرد، اما واضح است که او نیز دقیقاً نمی داند که این به چه معناست.
در آینده نزدیک، ایران احتمالاً به اسرائیل پاسخ نظامی خواهد داد. تهران قبل از میهن تجارتات نمی خواست دست به چنین اقدامی بزند که ممکن است به نفع ترامپ تمام شود. اکنون که نتایج مشخص شده است، ایرانی ها ممکن است دوباره ارزیابی کنند. احتمالاً آنها بسیار محتاط تر عمل خواهند کرد، اما با حضور ترامپ در کاخ سفید، ایران ممکن است توسعه تسلیحات هسته ای خود را برای رسیدن به وضعیتی مشابه کره شمالی تسریع بخشد – وضعیتی که ایران از مصونیت، موقعیت ویژه و توانایی بازدارندگی در برابر ایالات متحده برخوردار است. ایالات.
رهبران خلیج فارس، به ویژه محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، پس از شنیدن خبر پیروزی ترامپ نفس راحتی کشیدند، اما انزواطلبی ترامپ و به‌ویژه تمایل او برای اجتناب از مداخله نظامی در درگیری‌های خاورمیانه را درک می‌کنند. به عبارت ساده تر: ترامپ از آنها در برابر ایران دفاع نخواهد کرد، همانطور که پس از حمله ایران به تولید نفت عربستان در سال 2019 ثابت کرد. ترامپ از پاسخ بازدارنده به ایران خودداری کرد و حتی از عربستان سعودی خواست تا هزینه سیستم های دفاع هوایی را که به این کشور ارسال کرده بود، بپردازد.
در دوران ریاست جمهوری ترامپ، کشورهای خلیج فارس احتمالاً از تحریک ایران اجتناب می کنند و ممکن است برای کمک به اسرائیل برای تشکیل دولت جایگزین حماس در غزه عجله نکنند، مگر اینکه از حمایت عملی ترامپ برخوردار شوند.
اسرائیل
ترامپ و نتانیاهو احتمالاً در ابتدا روابط تیره‌ای را که در پایان دوره اول ریاست جمهوری ترامپ در سال 2021 ایجاد شد، پشت سر خواهند گذاشت. نتانیاهو سعی خواهد کرد ترامپ را راضی کند و از رویارویی با او اجتناب کند. در طول شش ماهی که ترامپ برای تشکیل دولت خود و تطبیق با این مسئولیت اختصاص خواهد داد، نخست وزیر اسرائیل از این زمان برای بهبود روابط خود با آمریکا و جلب اعتماد مقامات رئیس جمهور جدید استفاده خواهد کرد.
اما اگر بایدن نتواند قبل از 20 ژانویه به جنگ پایان دهد، اسرائیل باید تا حد زیادی برای مسائل مربوط به گروگان گیری، ترتیبات پایان دادن به درگیری در غزه و لبنان و البته ایران به خود متکی باشد. تنها در حدود می تا ژوئن 2025 می دانیم که موضع دولت ترامپ در مورد این جنگ به طور خاص و خاورمیانه به طور کلی چیست.
