به گزارش فردا اختاز و به نقل از روابط عمومی شرکت صنایع معدنی فولاد سنگان، مهدی احمدی اظهار داشت: کارخانه های فولاد در حال حاضر قدیمی شده اند و برای اینکه این فناوری ها به نسل چهارم صنعت یعنی کارخانه های هوشمند برسد، وجود دارد. نیاز به ساختن یک بنیاد.”
وی افزود: صنعت فولاد یک صنعت قدیمی است و مواد اولیه و انرژی اعم از آب، برق و … بخشی از چرخه تولید محصول در این صنعت است. در حال حاضر در سطح جهانی برنامه ریزی جدی برای حرکت به سمت افزایش بهره وری و مصرف بهینه انرژی از طریق هوشمندسازی صورت گرفته است چرا که هوشمندسازی کارخانه ها و استفاده از فناوری های روز بسیار حائز اهمیت است. آنچه در صنعت فولاد از آن به عنوان هوشمندی یاد می شود این است که بتوانیم فرآیند تولید فولاد را از طریق جمع آوری اطلاعات و کلان داده ها کارآمدتر کنیم.
مدیر فناوری اطلاعات شرکت صنایع معدنی فولاد سنگان خاطرنشان کرد: هوش مبتنی بر داده های بزرگ، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا است. در حال حاضر فرآیندهای فولادی در کشور در بخشهای مختلف اعم از فرآوری، برداشت و استخراج با سیستمهای قدیمی کنترل تولید تولید میشوند. در اتوماسیون کارخانه، فرآیندهای تولید نظارت می شود. تصمیماتی که در آنجا گرفته می شود توسط کارشناسان تعیین می شود. به عبارت دیگر افرادی که با شرایط و پارامترهایی مانند دما، دبی و هر چیزی که در این موضوع تاثیر می گذارد آشنا هستند، کارخانه را کنترل می کنند. این اپراتورها بر اساس دادههای تازه و آنلاینی که دریافت میکنند، هر لحظه تصمیم میگیرند که چه کنترلی روی هر قسمت از فرآیند برای رفع مشکل یا بهینهسازی خط انجام دهند.
این کارشناس صنعت IT درباره مراحل هوشمندسازی گفت: در بحث هوشمندسازی صنایع فولادی اولین هدف جمع آوری داده است. گام بعدی اصلاح این داده ها است. پس از پاکسازی داده ها می توان از داده ها برای بهینه سازی و تصمیم گیری با روش هایی مانند یادگیری ماشین استفاده کرد. در واقع سیستم های پشتیبانی تصمیم از این داده ها برای ارائه پیشنهادهایی برای تصمیم گیری در موقعیت ها به افراد استفاده می کنند. پس از تجزیه و تحلیل کامل، تصمیمات توسط اپراتورهای تصمیم گیری بدون دخالت انسان اتخاذ می شود. هدف نهایی کارخانه های فولاد ایجاد یک خط تولید کاملاً خودکار است که در آن ماشین ها به جای انسان تصمیمات بهینه سازی را اتخاذ می کنند.
وی افزود: در مرحله اول به کارخانه ای نیاز است که بتوان از آن اطلاعات جمع آوری کرد. بخش عمده ای از تجهیزات صنعت فولاد مکانیکی مانند سیستم های هیدرولیک و بازویی است. داده های جمع آوری شده از این سیستم ها بسیار محدود است. برای ورود به بحث هوشمندسازی چون باید داده های زیادی وجود داشته باشد تا بتوان بر اساس آن تصمیم گرفت، بنابراین باید از بسیاری از قسمت ها داده ها گرفته شود. در نتیجه باید سنسورهای مختلفی در قسمت های مختلف کارخانه نصب شود. این باعث اتصال کارخانه می شود. پس از جمع آوری داده ها، این داده های بزرگ و متصل باید پردازش شوند. مرحله بعدی توسعه الگوریتم های هوشمندی است. در حال حاضر، دانشگاه ها به صورت موردی روی این بهبودها کار می کنند. البته مرحله چهارم استفاده از این داده ها در فرآیند تولید است.
احمدی فناوری مورد استفاده در صنعت فولاد کشور را قدیمی دانست و گفت: در حال حاضر تعداد انگشت شماری کارخانه فولادسازی نسل سوم در کشور وجود دارد و سایر کارخانه ها قدیمی هستند. به عنوان مثال، فناوری کوره بلند در حال حاضر قدیمی شده است و بسیاری از کشورهای تولیدکننده فولاد در حال گذار هستند یا به این فناوری روی آورده اند. بنابراین مهم است که صنعت فولاد ما در کنار رقبای جهانی از فناوری قدیمی عبور کرده و به سمت حرکت فناوری های نوین حرکت کند. چاره ای جز گذشتن و استفاده از نسل 4 وجود ندارد، یعنی باید به کارخانه هوشمند برسید. اتصال تجهیزات کارخانه و جمع آوری داده ها از آنها ضروری است.
وی ادامه داد: اتفاقاتی که در کارخانه ها می افتد بسیار موردی است. هیچ راه حل یکسانی برای همه مشکلات وجود ندارد. به عنوان مثال، تولید اعلام می کند که انحراف مجاز 2 درصد است، اما انحراف تولید 5 درصد است. در نتیجه تنها داده های بخش تولید جمع آوری شده و با استفاده از هوشمندی راه حلی برای آن در نظر گرفته می شود. در نتیجه، اگرچه در صنعت فولاد از هوشمندی استفاده می شود، اما این استفاده موردی است اما جامع نیست. هدف از هوشمندسازی تاثیر این فرآیند بر تمامی سطوح کارخانه و نه تنها بخش کوچکی از آن است.
مدیر فناوری اطلاعات شرکت صنعت معدن فولاد سنگان برنامه ریزی و سرمایه گذاری بلندمدت را کلید حل مشکل دانست و گفت: برای هوشمندی کامل حداقل برنامه 10 ساله نیاز است. ابتدا باید نیازها شناسایی شوند. مرحله بعدی قرار دادن سنسورها است. این کارها نیاز به سرمایه گذاری زیادی دارد. به دلیل تحریم ها، عرضه محصولات با فناوری بالای فناوری اطلاعات سخت و پرهزینه است. باید زیرساخت ایجاد شود. مثلا فیبر نوری وجود دارد و ارتباط بدون وقفه و پر سرعت است. از آنجایی که قرار است بسیاری از داده ها به سرعت دریافت شوند، در نتیجه باید بستر ارتباطی آماده شود. چنین کاری نیازمند سرمایه گذاری و برنامه ریزی بلندمدت است که امیدواریم با حمایت و برنامه ریزی و سرمایه گذاری کشورمان که پتانسیل های مهمی در حوزه معدن، فولاد و نیروی انسانی دارد، به سرعت به سمت هوشمندسازی حرکت کند.