بعدی- گابریل گارسیا مارکز معتقد بود که به تصویر کشیدن داستان سورئال و تکه تکه شده رمان صد سال تنهایی برای سینما دشوار است.
به گزارش به گزارش میهن تجارت به نقل از اکونومیست، بر اساس تخمین گابریل گارسیا مارکز، صد سال تنهایی، رمان برجسته او در سال 1967، برای تبدیل شدن به یک اقتباس سینمایی مناسب به 100 ساعت زمان نیاز دارد. او همچنین معتقد بود که فیلم باید در کلمبیا فیلمبرداری شود و تماماً به زبان اسپانیایی باشد. نتفلیکس، در احترام به مارکز، به دو مورد از این سه خواسته عمل کرده است. نتفلیکس می بالد که اقتباس جدیدش از رمان مارکز یکی از جاه طلبانه ترین تولیدات سینمایی در تاریخ آمریکای لاتین است. Ambitious در اینجا مترادف گران است: نتفلیکس بودجه خود را فاش نکرده است، اما ادعا می کند که این سریال گران ترین سریالی است که تا به حال در منطقه ساخته شده است.
با این حال سازندگان این سریال ترجیح داده اند این داستان را به یک سریال فشرده تبدیل کنند. سریال اقتباسی از رمان مارکس در 16 قسمت تهیه شده است که اولین قسمت آن در 21 آذرماه منتشر شد. این کتاب به دو دلیل چالش بزرگی برای فیلمسازان ایجاد می کند. یکی جایگاه آن در تاریخ ادبی است: صد سال تنهایی از نظر بسیاری بهترین رمان قرن بیستم است. این کتاب به مارکس کمک کرد تا در سال 1982 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کند و حدود 50 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است. زمانی که خبر انتشار سریال برای اولین بار اعلام شد، طرفداران آنلاین به سرعت ترس خود را از اقتباس بیش از حد ساده و کارتونی از داستان پیچیده ابراز کردند.
این اظهارات به آزمون دیگری برای تولیدکنندگان اشاره دارد و آن پیچیدگی محض رمان است. این کتاب که در حدود سال‌های 1850 تا 1950 می‌گذرد، بخت و اقبال خانواده بوئندیا را در چندین نسل، از زمانی که خوزه آرکادیو و همسرش، اورسولا، شهر ماکوندو را تأسیس کردند تا لحظه مرگ آخرین نسلشان، با جنگ داخلی، مدرن‌سازی، اقتصادی، نشان می‌دهد. رفاه و ویرانی در این بین دنبال می شود. زمان در این داستان مانند چرخی است که تکرارهای اجتناب ناپذیری را تولید می کند. شخصیت های مرد این داستان همگی نام هایی دارند که ترکیبی از خوزه، آرکادیو یا اورلیانو هستند. حتی اتفاقات غیرعادی تری نیز وجود دارد. شخصیت ها می میرند و به عنوان ارواح برمی گردند. یک مرد به طور دائم توسط یک کالیدوسکوپ از پروانه های زرد احاطه شده است. دیگری سرش را می شکافد، نه خون، بلکه «روغن کهربایی رنگ آمیخته با عطر مخفی».
این رئالیسم جادویی می تواند در یک فیلم یا سریال بسیار جذاب باشد. خطر این ژانر ادبی این است که می تواند به طرز عجیبی در صفحه نمایش غیرقابل قبول به نظر برسد. هنگامی که نتفلیکس در مورد این پروژه به سراغ کارگردان الکس گارسیا لوپز رفت، او هیجان زده، اما نگران بود. او توضیح داد: «به یاد دارم که کتاب دیالوگ بسیار کمی داشت. یادم می آید که یک نوع کتاب بسیار پیچیده با پرش های عجیب بود. با خودم فکر کردم: این پروژه ممکن نیست. خوزه ریورا، یکی از فیلمنامه نویسان سریال، تصمیم گرفت که داستان باید به صورت زمانی حرکت کند و نیاز به یک راوی داشته باشد که کلمه به کلمه از رمان نقل قول کند. این یک راه عالی است که صدای گابو ما را در طول داستان راهنمایی کند و همچنان به کتاب و سبک آن وفادار بماند.”
در نتیجه، سازندگان فیلم، عجیب بودن داستان را به تصویر کشیدند، جایی که وقایع در آن فوق‌العاده و در عین حال عادی هستند. آنها همچنین حس نفسانی کتاب را حفظ می کنند. گاهی اوقات تماشای این موضوع ناراحت کننده است: رمان موضوعات تابو و غیرعادی را بررسی می کند. فرانسیسکو راموس، معاون محتوای آمریکای لاتین نتفلیکس گفت: ما نمی‌خواهیم تاریخ را بازنویسی کنیم. در واقع، ازدواج اورلیانو با رمدیوس، دختری نه ساله، داستان را مدرن‌تر می‌کند. ماه گذشته، کلمبیا قانونی را تصویب کرد که افراد زیر 18 سال را از ازدواج منع می کند. مارکز برای نوشتن صد سال تنهایی توسط شهر دوران کودکی خود آراکاتاکا الهام گرفت. راموس می‌گوید: «این رمان بسیار مفصل است و بخش بسیار خاصی از یک کشور را نشان می‌دهد، اما به دلیل نحوه روایت داستان، طنین جهانی دارد. نتفلیکس امیدوار است این موضوع در مورد سریال جدیدشان نیز صادق باشد.
