بعد- فیلم سینمایی «هاوایی» پس از حواشی عجیب با انتشار اطلاعیه رسمی سازمان سینمایی مبنی بر بررسی این فیلم در حین اکران، در چرخه اکران دوباره احیا شده و همچنان پرفروش ترین فیلم اکران این روزها محسوب می شود. . فیلمی که امیر جعفری در آن نقش اصلی را بازی می کند.
به گزارش به گزارش میهن تجارت، جعفری از جمله بازیگرانی است که همزمان تجربه های متفاوتی را در نقش های جدی و کمدی در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است و این روزها سریال های مرداب و هفت با نقش هایی کاملا متفاوت از هاوایی در حال پخش است. شبکه. خانه دارد
امیر جعفری فعالیت حرفه ای خود را از سال 1359 با ایفای همزمان در دو فیلم «نان عشق موتور 1000» و «قارچ سمی» مقابل دوربین آغاز کرد. دو فیلم در دو محیط کاملا متفاوت که مسیر حرفه ای این بازیگر را مشخص کردند. بازیگری که یک سال بعد با نقش کمدی در «بندون شرح» خوش درخشید و به شهرت رسید، اما تصمیم گرفت در کارهای کمدی گیر نکند و نقش های پیچیده و منفی را نیز تجربه کند. او پس از حدود 20 سال فعالیت، اکنون یکی از بازیگران توانمندی به شمار می رود که علاوه بر بازی در کمدی، تجربه های ویژه ای در فیلم ها و سریال های جدی نیز دارد.
آنچه در ادامه می خوانید روایت «به گزارش میهن تجارت» از کارنامه این بازیگر در دو دهه اخیر است.
روایت اول؛ روزهای پرمشغله یک بازیگر
فیلم «هاوایی» در هفته گذشته سر و صدای زیادی به پا کرد اما این فیلمی است که حداقل دو سال از ساخت آن می گذرد و امیرجعفری پیش از این در آن ایفای نقش کرده است. جعفری در سال های اخیر در فیلم های کمتر موفقی چون «هوک» و «دوستم داشتند» ایفای نقش کرده است، اما هر از چند گاهی تکیه بر بالای جدول فروش را با یک فیلم کمدی تجربه می کند. از «بند سگ» تا «هاوایی».
این بازیگر اما تا به امروز مسیر درخشانی را در عرصه سریال های خانگی طی کرده است. آخرین حضور امیر جعفری در سریال مرداب ساخته برزو نیک نژاد است که پخش آن از اوایل مهرماه از پلتفرم فیلم نت آغاز شد. اسفندیار مردی ثروتمند و با ابهت است که شخصیتی سلطه جو دارد و ترجیح می دهد همه چیز مطابق منفعت و نظر او پیش برود. اسفندیار که از کودکی سرپرستی دو پسر را برعهده دارد، سعی می کند آنها را هر طور که دوست دارد رفتار کند.
او یک جنایتکار محکوم است و تقریباً هر نوع جرمی را تجربه می کند و دارای اختیارات فراقانونی است. جعفری با حضور در این سریال نشان داد که همچنان می تواند برای ایفای چنین نقش هایی قوی ظاهر شود.
سریال دیگری که این روزها با بازی جعفری روی پلتفرم تماشاخونه در دسترس مخاطبان قرار گرفته، سریال «هفت» ساخته کیارش اسدی زاده است. او همچنین در این سریال نقش یک بدمن را بازی می کند. شخصیتی که جزئی از یک شبکه فساد محسوب می شود و به همین دلیل در معرض انتقام گروه هفت قرار می گیرد.
روایت دوم؛ دستیار دیرینه آقای کاووسی!
اما امیر جعفری از کجا شروع کرد؟ مخاطبان تلویزیون در دهه 80 اولین تصویری که از این بازیگر به یاد دارند به سریال «بدون شرح» ساخته مهدی مظلومی برمی گردد. جعفری در این سریال نقش فرید را بازی می کرد که سردبیر هفته نامه ای بود و در هر قسمت از سریال با ماجراهای جدیدی روبرو می شد.
او توانست در سریال «بدون شرح» نقش جوانی پرشور و شوخ را که علاقه مند به ریاست جمهوری بود بازی کند. جعفری که در آن سال ها در راه شهرت بود، دو سال بعد در سال 82 در سریال «من مستاجر هستم» در نقش مسعود که جوانی به دنبال ازدواج بود، بازی کرد. نقش های اصلی این سریال بوده و در هر قسمت با چالش های جالبی روبرو می شد.
اما جعفری در سریال «میوه ممنوعه» تصویری جدید و جدی از خود به نمایش گذاشت. او در نقش جلال فتوحی که نجیب زاده بود و قبل از پدرش ثروتمند شده بود، تصویر درستی از شخصیتی را در مقابل تماشاگران ارائه کرد که منافق بود و سعی می کرد ظاهری موجه به دیگران نشان دهد. این تصویر در سریال شیدایی به اوج خود رسید و شخصیت حمید از آن دست افرادی بود که کم و بیش در اطراف خود دیده ایم.
نمونه ای از افرادی که زندگیشان بر اساس طمع است و برای پیشی گرفتن از دیگران از نظر ارث و ثروت دست به هر کاری می زنند.
شروع ساخت سریال های خانگی برای امیر جعفری نیز مانند بسیاری دیگر از بازیگران این فرصت را فراهم کرد تا دوباره اندام خود را گسترش دهد و در چند سال اخیر نقش های متفاوت و قابل توجهی را در سریال های جیران، یاغی ایفا کرد. و “ترک قهوه”. .
روایت سوم؛ اخم های ناموفق در سینما!
امیر جعفری همانقدر که در ایفای نقش های جدی در سریال ها موفق بوده، در سینما از طریق فیلم های غیر کمدی کمتر به موفقیت رسیده است و شهرت او بیشتر به مخاطبان مربوط به فیلم های کمدی فروخته می شود.
جعفری در سال 1359 با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور 1000» وارد سینما شد و یکی از نقش های فرعی را بازی کرد. او در سال 1365 یکی از نقش های کم اهمیت اما به یاد ماندنی فیلم «باپولی» را بازی کرد که نمونه ای از حقه باز بود و گروهی دوستانه را هدایت می کرد که همگی بیکار بودند.
بازی در فیلم «نفوذ» یکی از نقش های مهم جعفری محسوب می شود. در این فیلم تارهای صوتی او آسیب دیده بود و نمی توانست خوب صحبت کند که یکی از چالش های این نقش برای جعفری به حساب می آید. در کنار این فیلم، تجربه هایی چون «سیزده»، «بیگانه»، «کیفر» و «پستچی سه بار در نمی زند» را می توان از برجسته ترین تجربه های غیر کمدی او در سینما دانست.
«اکسیدان»، «چهارنگشت»، «زاپاس»، «سگ بند»، «گشت 3» و این آخری «هاوایی» را می توان از مطرح ترین فیلم های کمدی امیر جعفری در سینمای سال های اخیر دانست.
