سیمین غانم به مناسبت درگذشت فریدون شهبازیان یادداشتی را در اختیار روزنامه ایران قرار داد که در ادامه می خوانید:
درگذشت هنرمند گرانقدر و معلم واقعی جناب آقای فریدون شهبازیان بسیار متاثر و اندوهگین شدم. اینجانب این مصیبت وارده را به خانواده محترم آن مرحوم و هنرمندان و هنردوستان کشورمان تسلیت عرض نموده و از خداوند منان برای این هنرمند نامدار صبر ابدی مسئلت می نمایم.
آشنایی من با فریدون به روزهای جشن دبیرستان برمی گردد. او با وجود اینکه در آن زمان جوان بود، اما هنرمندی فعال بود و تنها به دلیل توجه و اهمیتی که به کارش داشت، به راحتی پله های موفقیت را طی کرد. نکته دیگر شیوه کار هنرمند بود که با سایر هنرمندان متفاوت بود. ملودی های او حال و هوای خاصی داشت و آنچه همیشه نظر مردم را به خود جلب می کرد، نوآوری در این ملودی ها بود. آهنگ گل طلایی با شعری از فرهاد شیبانی ساخته شهبازیان است. در سال 55 فرصت اجرای این آهنگ را داشتم، می توان گفت این آهنگ دوست داشتنی شور و شوق عجیبی در دل ها ایجاد کرد. شاید جنبه ملکوتی داشته باشد که مورد توجه کوچک و بزرگ و بچه ها قرار گرفته و مانند برگ گل همیشه شاداب و زیبا باشد.
البته ناگفته نماند که آقای شهبازیان هنرمندی پرکار بوده و آثار بسیار شاخصی در عرصه موسیقی ارائه کرده است. یکی دیگر از آهنگ هایی که از ایشان به یاد دارم و در واقع به آهنگی ماندگار تبدیل شده است، آهنگ پر کردن جام است که استاد شجریان در ساز ماهور با شعری از آقای فریدون مشیری اجرا کرده است که می توان گفت یکی از آن هاست. آثار زیبا و ماندگار استاد شهبازیان. بار دیگر تاکید می کنم فریدون شهبازیان هنرمندی بسیار پرمشغله، جدی و متمرکز در کارهایش بود و با علاقه و علاقه فراوان کار را به پایان رساند و سپس لبخند زیبایی از رضایت بر لبانش نقش بست.
