کریستین لهستانی ، وینگر این باشگاه ، باشگاه. عمل در آخرین مصاحبه خود ، میلان از فراز و نشیب های خود رونمایی کرد و در مورد مسیر چالش برانگیز فوتبال خیابانی به بزرگترین استادیوم های اروپا صحبت کرد. وی درباره سختی های زمان خود در چلسی ، از فشارهایی که به او اعمال می کرد ، روزهایی که روی نیمکت بود و لحظاتی که به توانایی های او شک داشت ، گفت. اما اکنون ، در هشت سالگی ، او احساس می کند که دوباره متولد شده است.
رویاها که از حیاط شروع شد
لهستانی متولد پنسیلوانیا ، فوتبال را از سنین پایین شروع کرد. وی بر خلاف بسیاری از هم تیمی های اروپایی خود که از کودکی در آکادمی های بزرگ پرورش یافته اند ، در خاک ، پارک های عمومی و توپ های قدیمی تمرین می کرد. اما عشق او به فوتبال مرز را نمی دانست. پدرش که خودش فوتبالیست بود ، همیشه به او می گفت ، “اگر می خواهید به جایی برسید ، باید سخت تر از هر کس دیگری تلاش کنید.”
به عنوان یک نوجوان ، استعداد او چنان چشمگیر بود که خانواده وی تصمیم گرفتند برای تحقق رویاهای خود به اروپا مهاجرت کنند. وی در آکادمی دورتموند پذیرفته شد و خیلی زود به تیم اول رسید. در دوران نوجوانی ، زیر سایه ستاره هایی مانند اوباما و مارکو رویس ، وارد دنیای حرفه ای شد. اما لهستانی همیشه متفاوت بود. او فقط به دنبال فوتبال بود ، بدون توجه به سر و صدا.
چلسی ؛ رویایی که به کابوس تبدیل شد
در سال 2 ، لهستانی به چلسی پیوست. در آن روزها همه فکر می کردند که او یکی از ستاره های لیگ برتر خواهد شد. و در آغاز ، این کار را کرد. در فصل اول ، او با گل های درخشان و گلزنی خود هواداران چلسی را به دست آورد. اما فوتبال همیشه خوشحال نیست. مصدومیت ، تغییر مربیان و سیاست های این باشگاه او را برای او دشوار کرد.
وی در مصاحبه ای درباره این دوره گفت: “من در چلسی احساس کردم که آنها هرگز اعتماد به نفس کامل ندارند.” هر وقت فکر می کردم موقعیت خود را تثبیت کرده ام ، اتفاق می افتد که به اولین نکته برگردم. نیمکت ، صدمات پی در پی و تغییرات تاکتیکی باعث شد که من هرگز خودم را اثبات نکنم.
اما سخت ترین قسمت داستان برای لهستانی از نظر روحی بود.
وینگر میلان می گوید: “گاهی اوقات احساس می کردم نمی توانم ادامه دهم.” انتظارات زیادی وجود داشت. مردم فقط عملکرد خوبی را می بینند ، اما آنها نمی دانند در یک بازیکن چه می گذرد. شبهایی بود که در اتاقم نشسته بودم و با خودم فکر می کردم که آیا من هنوز هم بازیکن خوبی هستم.
میلان ؛ شروع دوباره
در تابستان ، پس از ماهها شایعات و مبارزات ، لهستانی تصمیم گرفت چلسی را ترک کند و به سریال بپیوندد. میلان ، که به دنبال تقویت خط تهاجمی خود بود ، شروع به جذب او کرد. بسیاری از هواداران فوتبال شک داشتند که آیا او می تواند در ایتالیا موفق شود. اما او شکی نداشت.
لهستانی می گوید: “از لحظه ای که به میلان آمدم ، خانه ام را در اینجا احساس کردم.” جو در این باشگاه همان چیزی است که من همیشه به دنبال آن بودم. طرفداران عالی هستند ، سبک بازی تیم با من سازگار است و از همه مهمتر ، احساس می کنم که دوباره به من اعتماد کرده ام.
و پاسخ او در زمین بود. از هفته های اولیه ، لهستانی نشان داد که می تواند یکی از بازیکنان اصلی باشد. اهداف حساس ، پاس های دقیق و درخشش در مسابقات سری آ ، او را به سطحی که همیشه سزاوار آن بود ، سوق داد.
وراثتی که ادامه می یابد
اکنون ، در سن هشت سالگی ، مسیحی لهستانی از گذشته می آموزد و با اطمینان بیشتر به آینده نگاه می کند و می گوید: من می دانم که فوتبال همیشه آسان نیست. روزهایی وجود دارد که همه چیز در جریان نیست ، اما مهم است که تسلیم نشوید. اگر امروز در میلان خوشحالم ، به دلیل تمام سختی هایی است که من داشتم.
داستان او داستان پسری است که از زمین زمین شروع می شود و در دورتموند می درخشد ، در چلسی فرو ریخت و اکنون او دوباره در میلان برخاست. ممکن است مسیر او صاف نبوده باشد ، اما لهستانی نشان داده است که او یک جنگجو است و این فقط آغاز مسیر اوست.
