به گزارش خبرگزاری IMNA ، نشست افتتاح شورای امنیت سازمان ملل چهارشنبه عصر چهارشنبه به درخواست ایالات متحده و متحدین آن در مورد برنامه هسته ای ایران برگزار شد. این جلسه که توسط نمایندگان انگلیس ، فرانسه ، کره جنوبی ، یونان و پاناما دنبال شد ، بار دیگر نشان داد که واشنگتن و متحدین آن به جای دیپلماسی و پیروی از تعهدات بین المللی ، مسیر فشار و اتهام را دنبال می کنند.
در بیانیه ای که صبح پنجشنبه منتشر شد ، نماینده ایالات متحده در سازمان ملل متحد ادعا کرد که برنامه هسته ای ایران تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی است ، در حالی که آژانس بین المللی انرژی اتمی بارها تأیید کرده است که فعالیت های هسته ای ایران در چارچوب مقررات بین المللی است ، اما نه طبق سیاست های سفید.
واشنگتن ؛ نقض تعهدات یا ادعاهای اجرای قوانین؟
در پاسخ به این جلسه ، امیر سعید ایروانی ، نماینده دائمی ایران در سازمان ملل ، تأکید کرد که ایران هرگز تیپ را نقض نکرده است ، و این ایالات متحده است که با عقب نشینی از توافق هسته ای منجر به بحران فعلی شده است.
وی اظهار داشت: “این تعجب آور و انزجار است که کشوری که خود را نقض کرده است امروز در مدعی است و دیگران را به نقض آن متهم می کند.”
ایروانی با انتقاد از سوءاستفاده از شورای امنیت ایالات متحده ، تأکید کرد که نباید وسیله ای برای فشار سیاسی واشنگتن باشد. برخلاف ادعاها ، ایران همچنان به تعهدات خود پایبند است و تعامل آن با آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه دارد.
حداکثر فشار ؛ سیاستی که به بن بست رسیده است
از سال ، هنگامی که دولت ترامپ کارگزاری را ترک کرد ، سیاست “حداکثر فشار” ایالات متحده علیه ایران آغاز شد. این سیاست ، که با تحریم های گسترده اقتصادی همراه بود ، در دوران بایدن ادامه یافت. هدف واشنگتن شامل برنامه هسته ای ایران و محدود کردن نفوذ منطقه ای تهران بود. اما آنچه در عمل اتفاق افتاد نتیجه معکوس است:
- ایران با تکیه بر قدرت داخلی و گسترش همکاری های منطقه ای توانسته است تأثیر تحریم ها را به حداقل برساند.
- سیاست های تحریم ایالات متحده نه تنها رفتار ایران را تغییر داده است ، بلکه باعث شده است که تهران ظرفیت هسته ای و استقلال بیشتر در اقتصاد را افزایش دهد.
- ائتلاف واشنگتن علیه ایران نیز به چالش کشیده شده است ، زیرا بسیاری از کشورها دیگر حاضر نیستند سیاست های یک جانبه ایالات متحده را بپذیرند.
دیپلماسی یا نمایش سیاسی؟ آینده چه خواهد بود؟
در حالی که مذاکرات هسته ای بین ایران و احزاب غربی هنوز نامشخص است ، جلسه شورای امنیت به جای کمک به حل مشکل ، یک بازی سیاسی جدید بود. ایران تأکید کرده است که دیپلماسی را باز نگه می دارد ، اما اجازه نمی دهد که از آن به عنوان ابزاری برای باج خواهی استفاده شود.
آنچه مسلم است این است که تاریخ نشان داده است که ایران تسلیم فشار نمی شود. درست همانطور که تحریم های گذشته نتوانسته اند مسیر توسعه و پیشرفت را متوقف کنند ، این بار سیاست های واشنگتن پیش نمی رود. ممکن است زمان آن رسیده باشد که برخی از بازیگران بین المللی به جای تکرار نمایشنامه های بی ثمر ، حقیقت را بپذیرند: ایران را نمی توان در معرض تهدیدات و تحریم ها قرار داد.
منبع : به گزارش میهن تجارت
