مولتیپل اسکلروزیس یا MS یک مغز فلج کننده و نخاع است. در MS ، سیستم ایمنی بدن به غلاف محافظ (میلین) بافت عصبی حمله می کند و رابطه بین مغز و سایر مناطق بدن را مختل می کند. سرانجام ، این بیماری منجر به تخریب موقت یا آسیب دائمی به اعصاب می شود. دامنه اختلالات MS گسترده است و می توان از خستگی و ضعف تا عدم فعالیت یا مشکل بینایی و اختلالات حرکتی نام برد. بسته به ناحیه درگیر در مغز و سیستم عصبی ، ممکن است نوع و شدت علائم و تظاهرات آن متفاوت باشد.
علت MS چیست؟
علت خاص برای بروز MS قبلاً به دست نیامده است. اما دلایل مختلفی وجود دارد که می تواند در آن دخیل باشد ، مانند: پیشینه ژنتیکی ، مناطق جغرافیایی تولد و زندگی ، خستگی بیش از حد جسمی و روحی ، قرار گرفتن در معرض برخی از میکروب ها و ویروس ها در دوران کودکی ، سطح ویتامین D پایین ، مصرف دخانیات ، مصرف بیش از حد نمک و غیره. بنابراین ، ممکن است از داشتن استرس اضافی و با نکات مربوط به رژیم غذایی و تحرک جلوگیری شود.
بیماری تشخیصی هوم
این تشخیص با علائم اولیه تشخیص داده می شود: تاری دید ، سرگیجه و عدم تعادل و اختلال ، اسپاسم عضلات یا درد شدید عضلات ، بیهوشی و ضعف عضلات ، خستگی ، تشنج ، سردرد ، ریزش مو ، ریزش مو ، ریزش مو. اگر هر یک از این علائم برای 4 یا بیشتر ادامه یابد ، باید یک متخصص مغز و اعصاب یا متخصص مغز و اعصاب را ببینید و با یک متخصص مغز و اعصاب قابل درمان است.
تشخیص این بیماری نیاز به آزمایش های متنوعی دارد. بعضی اوقات تشخیص قطعی ممکن است ماهها طول بکشد ، در این صورت باید آزمایشات و دستورالعمل های پزشکی انجام شود. هنگام تشخیص و معالجه آن باید به پزشک خود اعتماد کنید و روند درمانی مداوم را پیگیری کنید.
درمان
پیشرفت چشمگیری در سالهای اخیر در زمینه درمان MS حاصل شده است. انواع داروهای تزریقی و خوراکی را می توان ذکر کرد که بسته به وضعیت و تمایل بیمار می تواند مورد استفاده قرار گیرد. اما آنچه مسلم است این است که تغییر سبک زندگی در فرایند بهبودی مؤثر است. این تغییر شامل جلوگیری از استرس و کار ، جلوگیری از دخانیات ، ورزش منظم و منظم است که باعث خستگی نمی شود ، یک رژیم غذایی متعادل که حاوی چربی ، پروتئین و کربوهیدرات ها ، خوردن مواد آنتی اکسیدانی بیشتر مانند میوه های تازه و سبزیجات ، حفظ سطح ویتامین D متعادل خون و داشتن مهمترین سطح ویتامین D است.
باید در نظر داشت که از آنجا که روند درمانی طولانی مدت است ، می تواند توانایی ما در داشتن یک زندگی طبیعی را محدود کند. اما این بدان معنی نیست که فقدان یک زندگی عادی است.
یا خانم کشنده است؟
MS یک اختلال بین سیستم عصبی مغز و اندام است. یعنی اندامها به طور دقیق به مغز فرمان نمی دهند ، بنابراین اگر به موقع درمان نشود ، می تواند منجر به مرگ و میر شود. اما بسیاری از بیماران مبتلا به MS هستند و طولانی زندگی کرده اند. بیماران MS با توجه به دوره بیماری به چهار دسته تقسیم می شوند:
نوع 1: RR ، که وانمود می کند مراحل جدیدی از مترقی و پیش زمینه است.
نوع 1: PP ، که از ابتدا علائم پیشرونده دارد و هیچ مرحله بهبودی ندارد.
نوع 1: SP در این نوع در ابتدا مترقی و عقب مانده است ، اما مدتی در حال پیشرفت است.
نوع 1RP ، جایی که این بیماری بهبود یافته و بهبود یافته است ، اما در نهایت مترقی است.
اثرات ورزش و تحرک و فعالیت بدنی بر بیماریهای خاص مطمئناً اثبات شده است. یکی از این بیماری های خاص MS یا مولتیپروپولوز است که علوم پزشکی تاکنون نتوانسته است هیچ درمانی قطعی برای این بیماری داشته باشد.
توصیه اشتباه و محبوب در مورد MS این است که بیماران گاهی از هرگونه فعالیت بدنی و ورزش ممنوع هستند ، زیرا تصور می شود:
- ورزش باعث خسته شدن بیماران MS می شود!
- خستگی به دنبال ورزش باعث حملات بیماری می شود!
اما شواهد علمی ، پزشکی و ورزشی نشان داده است که این بیماران به دلیل عدم فعالیت و ورزش به طور کلی دارای مشکلات جسمی و روحی متنوعی هستند. با انجام ورزش و تحرک اصولی مطابق با وضعیت جسمی هر فرد ، می توان بسیاری از عوارض MS را کاهش داد.
MS ، با توجه به اینکه بیشتر جوانان بر آن تأثیر می گذارند و پیشرفت می کنند ، باید به این جوانان کمک کند تا با تدوین برنامه های استاندارد و مشاهده کلیه پروتکل های ورزشی و بهداشتی و ایمنی ، معیارهای عصبی ، عضلانی و اسکلتی را بهبود بخشند و تقویت کنند. به طور کلی ، MS و روند انتقال را تسریع کنید.
سرانجام ، هدف از ورزش و درمان درمانی در MS:
بازیابی توانایی های عصبی و عضلانی از دست رفته ، به ویژه در اختلال پیاده روی ، اختلال تعادل و سایر اختلالات حرکتی.
تأثیر ورزش و تحرک در MS:
- بهبود عملکرد قلبی عروقی و گردش خون
- بهبود عملکرد مغز و نخاع
- بهبود عملکرد تنفسی و ریه ها
- عملکرد گوارشی و دستگاه گوارش را بهبود می بخشد
- عملکرد غده بهبود یافته ، به ویژه تیروئید ، پاراتیروئید ، هیپوفیز و تالاموس و غده آدرنال ، غدد و غیره
- عملکردهای حسی ، عصبی و عروقی را به ویژه در سیستم های عضلانی و اسکلتی بهبود می بخشد
- بهبود عملکردهای روانی و روانی و جلوگیری از استرس ، افسردگی و اضطراب و …
تمرینات توصیه شده برای MS:
- راه رفتن
- یک دو برابر نرم و آهسته
- راه رفتن در آب
- سبک شنا
- یوگا
- چه
- ورزش های مشابه
حرکات کششی و کششی در ورزش برای بیماران بسیار مهم است زیرا منجر به انعطاف پذیری می شوند و در نتیجه به بدن اجازه می دهند تا طیف گسترده ای از حرکات را شکل داده و علاوه بر تناسب اندام ، تعادل بدن را حفظ کند.
در بیماری مغزی و نخاع ، به ویژه MS ، ورزش می تواند از یک پیاده روی ساده روی تردمیل شروع شود ، یا استفاده از دوچرخه ثابت تحت نظارت پزشک و مربی ورزش کنترل و استاندارد شود.
تایوروس چیست؟
تای چی یک سری از ورزش های آهسته و روان است که با تنفس عمیق همراه است. در این تمرین ، استرس و استرس زیادی بر روی عضلات بدن وجود ندارد ، اما برعکس ، عضلات باید کاملاً سست ، آزاد و متروکه باشند ، بنابراین برای عضلات افراد مبتلا به MS مفید است. تای چی ، مانند یوگا ، برای افرادی که با MS یا سایر بیماری های عصبی مزمن زندگی می کنند ، از مزایای سلامتی زیادی برخوردار است ، از جمله:
- قدرت تعادل را بهبود بخشید
- انرژی را افزایش دهید
- بهبودی
- استرس ، اضطراب و افسردگی را کاهش دهید
علاوه بر ورزش هوازی و کششی ، تمرینات بی هوازی یا استحکام و مقاومت نیز در بیماران MS توصیه می شود. با ورزش بی هوازی ، عضلات قوی تر می شوند. علاوه بر این ، ضعف عضلات بیمار ، که منجر به بی تحرک و کاهش کیفیت زندگی می شود.
تمرینات مقاومت و استفاده از وزنه ها و سنگ ها برای بهبود پیاده روی و تعادل بیمار به همراه فیزیوتراپی و کاردرمانی توصیه می شود. به طور کلی ، سه نوع اصلی تمرین توصیه شده در بیماری عصبی ، مغز و نخاع عبارتند از:
- ورزش هوازی (هوازی)
- تمرینات کششی
- ورزش بی هوازی (استحکام یا مقاوم)
جالب اینجاست که سازمان بهداشت جهانی (WHO) تای چی و یوگا را در بین داروهای مکمل گنجانیده است ، به طور کلی کلید پیروزی در جنگ با MS یا هر بیماری عصبی و عضلانی دیگری نامیده است.
اصول ورزش و تحرک در بیماران MS
- مشاهده اصول گرم شدن (در مورد بدن و عضلات) در ابتدای ورزش و ورزش.
- مشاهده اصول خنک کننده (در مورد بدن و عضلات) در پایان ورزش و ورزش.
- شکل کلی گرم و خنک کننده ، تمرین و کشش مناسب قبل و بعد از هر جلسه است
- افزایش تدریجی ورزش (شدت ، مدت زمان) در جلسات مختلف (حداکثر 1-5 ٪ در هفته).
- ورزش در یک محیط امن و ایمن و از بین بردن خطرات و عوامل مرتبط در ورزشگاه و مکان ها
- داشتن پشتیبانی در محیط ورزش ، چه در سالن و چه در خانه (در مورد تعادل و غیره)
- هر زمان که احساس می کنید ورزش کنید (به خصوص علائمی مانند ضعف ، سرگیجه ، تاری دید و غیره).
- تغذیه مناسب و مناسب برای ورزش ، قبل ، بعد و در حین فعالیت مطابق نظر متخصص تغذیه
- مصرف مناسب آب و مایعات مناسب قبل ، حین و بعد از انجام فعالیت های ورزشی
- در حین ورزش و پیاده روی در داخل آب و استخر ، ارتفاع به سینه (به دلیل شناور ، بدن وزن کمتری متحمل می شود و این باعث کاهش سفتی در پاها می شود).
سه نکته طلایی برای ورزش در MS
- رعایت اصول اولیه ورزش استاندارد
- ایجاد یک محیط ورزشی امن و ایمن
- ورزش منظم و منظم روزانه
چگونه یک شخص با یک شخص با هام این ورزش به روشی استاندارد و ایمن؟
ورزش منظم می تواند علائم MS را بهبود بخشد. با این حال ، ممکن است افراد هنگام شروع یک برنامه جدید ورزش ، اثرات منفی ورزشی را احساس کنند یا تجربه کنند.
کار بیش از حد همچنین می تواند منجر به خستگی شدید ، سفتی و اسپاسم عضلات شود. از دیدگاه پزشکی و ورزشی ، بیماران MS باید هشدار دهند که خستگی پس از ورزش نباید بیش از 2 ساعت دوام داشته باشد و هر کسی که این سطح از خستگی را تجربه کند باید شدت ، تعداد یا دوره آموزش را کاهش دهد ، به خصوص اگر موارد زیر در طول ورزش تجربه شده باشد و از مراقبت های پزشکی بیشتری نیز جلوگیری شود:
خستگی بیش از حد ، سرگیجه ، سرگیجه و سرگیجه ، گرمای بیش از حد ، تعادل
نکته نهایی: MS یک بیماری التهابی و پیشرونده است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. تقویت می تواند به بهبود قدرت عضلات ، تعادل و قدرت و بهبود عملکرد ذهنی کمک کند.
بنابراین ، با این حال ، ورزش و تحرک با MS در صورت صحیح و اصولی هیچ تناقضی ندارند زیرا ورزش ساده ترین ، ارزانترین و بهترین راه برای مبارزه با MS است.
