چالش کمبود آب بدن این روزها بسیاری از استان ها را به ویژه در فلات مرکزی ایران گرفتار کرده است. برنامه های انتقال آب بین بیزین یکی از اولین راه های مقابله با این بحران است. محسن موسوی ، یک متخصص آب و محیط زیست در مصاحبه با اخبار تجاری ، تأکید کرد که چنین پروژه هایی دارای عواقب زیست محیطی هستند و فاقد توجیه اقتصادی هستند. وی انتقال بارگذاری صنعتی و جمعیتی به سواحل را به عنوان یکی از راه حل های تنش آب در فلات مرکزی مشاهده می کند.
براساس اخبار تجاری ، بسیاری از استانها ، به ویژه در فلات مرکزی ، با محدودیت منابع آب و استرس آب در برخی مناطق روبرو هستند. مقامات ملی و محلی تأکید جدی بر انتقال آب به یک حوضه برای حل این چالش و برنامه ها دارند.
در یکی از جدیدترین موارد ، مهدی سامانیان ، فرماندار سمنان ، اخیراً انتقال آب بین بازین لازم برای حل مشکل کمبود آب را در نظر گرفته است. مقامات استان تهران مدتی است که در مورد انتقال آب دریا عمان به استان صحبت می کنند.
با این حال ، کارشناسان و فعالان محیط زیست پروژه هایی مانند عدم توجیه محیط زیست و اقتصادی را می بینند. Mohsen Mousavi ، کارشناس آب و محیط زیست در مصاحبه با اخبار تجاری وی تأکید کرده است که چنین پروژه هایی عواقب زیست محیطی دارند و تا حد زیادی فاقد توجیه اقتصادی هستند.
وی انتقال بارگذاری صنعتی و جمعیتی به سواحل را به عنوان یکی از راه حل های تنش آب در فلات مرکزی ایران مشاهده می کند. موسوی تأکید می کند که این حوضه شرایط دشوار و نگران کننده ای دارد و راه حل های عملی و تخصصی باید در اسرع وقت اجرا شود.
متن کامل این مکالمه را در زیر خواهید خواند.
انتقال آب بین بیزین راه حل کم آبی بدن فلات مرکزی نیست
*مقامات دولتی در سطح ملی و محلی تأکید جدی بر برنامه های انتقال آب بین بیزین دارند. در یکی از آخرین موارد ، مقامات سمنان برای حل چالش کم آبی در استان بر این موضوع تأکید کرده اند. آیا چنین پروژه هایی می توانند بحران آب را در استان های مختلف حل کنند؟
برنامه های انتقال آب بین بیزین مؤثر نیستند و عواقب منفی دارند. اجرای آنها به ویژه در فلات مرکزی ایران ، که بخشی از آن Semnan بخشی از آن است نیز اشتباه است. این منطقه دارای منابع آب ضعیفی است و بارگذاری جمعیتی و صنعتی آن باید انجام شود. در حالی که در سالهای اخیر ، صنایع و مشاغل بی شماری در فلات ایران مرکزی شکل گرفته است ، و توانایی اکولوژیکی منطقه در بارگیری جمعیت مورد توجه قرار نگرفته است. Semnan نیز از این قاعده مستثنی نیست. اکنون که چالش آب در فلات مرکزی جدی شده است ، اگر مقامات برنامه های انتقال آب بین بیزین را برای خارج شدن از این وضعیت اجرا کنند ، صنایع و مشاغل بیشتری در منطقه تشکیل می شوند. این منجر به جذابیت گسترده تر جمعیت می شود. نتیجه چنین شرایطی تشدید چالش کم آبی است. این دور جلسه به طور مداوم تکرار می شود و هیچ نقطه پایانی ندارد.
انتقال آب از دریای عمان به تهران هیچ توجیهی اقتصادی ندارد
*مدتی بحث در مورد انتقال آب از دریای عمان به تهران صورت گرفته است. آیا این طرح قادر به اجرای آن است؟
این طرح به طور کلی توجیه اقتصادی نیست. آب دریا عمان می تواند بین 100 یا 3 کیلومتر منتقل شود. اگر چنین طرحی اجرا شود ، هزینه هر متر مکعب آب به تهران حدود 2 تا 5 دلار خواهد بود. منابع مالی برای پرداخت این هزینه ها کجاست؟ دولت بودجه بودجه فعلی شیرین کننده های آب را در قبض های بودجه سالانه دارد ، اما امروز به شرکت های آبشار مدیون است. در حقیقت ، دولت آب شیرین کن را با مبالغ سنگین از این شرکت ها خریداری کرده و سواحل را برای مردم فراهم کرده است ، اما نتوانسته است هزینه آن را بپردازد. در چنین شرایطی ، چگونه می توان تأمین آب از دریای عمان به تهران را تأمین کرد؟ چنین اظهاراتی بیشتر از جنبه تبلیغاتی و رسانه ای است و برای مردم مشکلی ندارد.
*شما اشاره کردید که آب می تواند در 100 یا 2 کیلومتری دریای عمان منتقل شود. اجرای چنین طرحی احتمالاً خارج از حوضه این منطقه آبی نخواهد بود. درست است؟
بله ، در واقع به معنای منطقه دریایی دریای عمان است. انتقال آب در این منطقه ، در صورت تأمین منابع ، بسیار اقتصادی نیست و در سراسر جهان عادی است.
بدون شک برنامه های انتقال آب عواقب زیست محیطی دارد
*به نظر می رسد کارشناسان محیط زیست مخالفان اصلی برنامه های انتقال آب بین بازین هستند. دلیل این مخالفت چیست؟
سازمان بین المللی یونسکو اصول را تعریف کرده است که برنامه های انتقال آب بین بیزین فقط در صورت دنبال کردن باید اجرا شود. یکی از مهمترین آنها این است که چنین پروژه هایی نباید هیچ گونه آسیب محیطی به منشأ داشته باشند. با توجه به اینکه طیف گسترده ای از کمبود آب در حال حاضر با کمبود آب روبرو است ، بدون شک اجرای برنامه های انتقال آب بین بیزین منجر به مشکلات زیست محیطی خواهد شد. شاید در گذشته یقین نداشته باشد ، اما اکنون تالابهای استان های ساحلی نیز مشکلات جدی دارند و در اثر انتقال آب آسیب دیده اند.
مقصد باید تمام راه های تأمین آب را امتحان کرده باشد
نکته مهم دیگر این است که انتقال آب اولین راه برای مقابله با کم آبی نیست. مقصد پس از آزمایش همه راه های تأمین آب ، هنوز هم باید در این زمینه مشکل داشته باشد. اما در ایران ، این عمدتاً مورد احترام نیست. بسیاری از شهرهای درگیر در کم آبی 25 تا 5 درصد از آب در شبکه توزیع از دست می روند. از طرف دیگر ، الگوی کشت آنها متناسب با شرایط منابع آب آنها نیست. مسئله تصفیه فاضلاب و بازسازی آب نیز معمولاً مورد غفلت قرار می گیرد و مقامات ابتدا مسئله انتقال آب بین بازین را مطرح می کنند.
صنعت آب باید به سواحل منتقل شود
*با وجود همه این چالش ها ، واقعیت کم آبی در شرایط فعلی فلات مرکزی نمی تواند پنهان شود و تأمین آب یکی از خواسته های جدی ساکنان منطقه است. چه راه حلی را می توان با برنامه های انتقال آب بین بیزین جایگزین کرد؟
حل این چالش نیاز به برنامه ریزی طولانی مدت دارد. آب را نمی توان به طور مرتب به فلات مرکزی منتقل کرد و به تعداد مشاغل و ساکنان آن اضافه شد. تأکید که در طول سال ها مورد غرق شدن قرار گرفته است ، یک استراتژی برای حل چالش کم آبی در فلات مرکزی است. بارهای جمعیتی و صنعتی جدید باید به سواحل بروند. انتقال آب ، هم در جنوب ایران و هم شمال ، راه حل خوبی نیست. البته انتقال جمعیت نیز باید با مراقبت و برنامه ریزی تخصصی انجام شود.
فلات مرکزی باید جدا از سایر حوضه ها دیده شود
نکته مهم این است که مشکل آب در فلات مرکزی باید جدا از حوضه های دیگر دیده شود. مقامات به طور معمول هنگام صحبت در مورد کمبود آب در ایران ، میانگین بارندگی در سراسر کشور را در نظر می گیرند. در حالی که شرایط فلات مرکزی جدا از استانهای شمالی یا جنوبی است. متوسط ، درک اهمیت و شدت چالش کم آبی دشوار است. فلات مرکزی شرایط بسیار دشوار و نگران کننده ای دارد و باید در اسرع وقت راه حل های عملی و تخصصی اجرا شود.
برای اطلاعات بیشتر ، مطالعه چهار گزارش انتقال آب راه حلی برای استرس آب فارسی نیست ، که در آن شهرها در معرض خطر بوده اند؟ خطر آب شیرین کن برای مردم هورموزگان و حجم انتقال آب خلیج فارس به یزد پیشنهاد شده است.
