مهمترین چیزی که باعث فاجعه ای در صنعت فرش ایران شد این بود که در دهه های گذشته و در سالهای پس از انقلاب ، فرش در ایران با مسابقات سیاسی داخلی و یک گروه سیاسی در کشور آلوده شده است ، با این ایده که صنعت فرش در این جنبش خاص سیاسی نبود.
یحیی الشاش ، مشاور ارشد وزیر امیتیک ، در مورد افول فرش های دست ساز ایرانی در بازار داخلی و بازارهای جهانی طی چند دهه گذشته گفت: “علاوه بر اینکه یک محصول اقتصادی است ، همچنین به این معنا که این محصول از کلاس های مختلف اقتصادی در شهر و در شهر است ، در شهر و در شهر وجود دارد. در سراسر جهان از فرش های دست ساز در دفاتر خود برای معرفی هویت این کشور استفاده می کرد ، و جالب اینکه ، حتی تابوت حامل پاپ فرانسیس ، که اخیراً در واتیکان بوده است ، در فرش ایران قرار داشت.
وی افزود: “با چنین موضعی که فرش ایران در دهه های گذشته ، صنعت فرش یک فاجعه را تجربه کرده است ؛ ارزش صادرات کالا از سالی که من وزیر تجارت و فرش های دست ساز تحت این وزارتخانه بود ، 1.5 میلیارد دلار تا 5 میلیارد دلار بوده است ؛ این رقم اکنون 5 میلیون دلار کاهش یافته است.
آل -یشق گفت: در چهار سال ، حدود 5 میلیون نفر مستقیم و غیرمستقیم در صنعت کار می کردند.
رئیس شورای فرش دست ساز ادامه داد: اولین و مهمترین چیزی که باعث ایجاد فاجعه در صنعت فرش ایران شد این بود که در دهه های گذشته و در سالهای پس از انقلاب فرش در ایران ، با مسابقات سیاسی داخلی آلوده شد ، به این معنی که یک گروه سیاسی در کشور به اندازه صنعت فرش نبود.
در حقیقت ، این گروه قصد داشتند جنبش سیاسی صنعت فرش کشور را نتوانند ، و از آنجا که آنها قدرت داشتند ، از صادرات فرش جلوگیری کردند یا بر قیمت گذاری آن تأثیر گذاشتند تا توجیه اقتصادی خود را برای صنعت ایران از دست بدهند.
وی همچنین از ورود فرشهای ماشین به بازار به عنوان یکی دیگر از عواملی که بازار فرش دست ساز را کند کرد ، اشاره کرد و گفت: “فرش های ماشین بخشی از تقاضا و سرمایه گذاری در صنعت را به خود جلب کردند.”
مشاور وزیر SEMIT گفت: “متأسفانه ، فرش دست ساز ایرانی در سالهای اخیر خود را با نوآوری های جهانی همراهی نکرد و بخشی از تقاضا را از دست داد.”
مهاجرت اربابان ایران به کشورهای رقیب
آل -یشق در مورد مهاجرت فعالان صنعت دست ساز فرش گفت و گفت: “کاهش تقاضا برای فرش های ایرانی در داخل و خارج از ایران باعث شد تا بسیاری از اربابان به هند ، پاکستان ، اندونزی و چین مهاجرت کنند و این کشورها به تدریج بازارهای جهانی متعلق به فرش های ایرانی را به دست گرفتند.”
وی افزود: “صنعت فرش دست ساز تنها 5 ٪ ارزش دارد ، در حالی که فرش 5 ٪ است ، بنابراین تضعیف فرش دست ساز باعث خسارت شدید به اقتصاد کشور می شود ، با این حال ، من معتقدم که این صنعت هنوز هم می تواند در بازارهای داخلی و خارجی احیا شود.”
رئیس شورای فرش دست ساز چین ، هند ، پاکستان ، مالزی و افغانستان ایران را به عنوان مهمترین رقبای ایران در بازار جهانی ذکر کرد و گفت: “متأسفانه قیمت تمام شده تولید فرش دست ساز در این کشورها پایین تر از ایران است و این باعث می شود قدرت ما در مسابقات بین المللی کاهش یابد.
برخی هنوز در برابر بخش خصوصی مقاومت می کنند
در پاسخ به این واقعیت که بخش خصوصی در صنعت فرش ، به ویژه بازرگانان ، هنوز از عملکرد وزارت ماه سپتامبر در سیاست های بخش خصوصی راضی نیست ، بخش خصوصی در کشور ما هنوز در امور اقتصادی نیست و راه آهن که در دهه 1980 انجام شده است و اقتصاد هنوز برای اقتصاد وجود دارد.
“با این حال ، وزیر صریحاً اظهار داشته است كه دولت امور اقتصادی را تسهیل می كند و ما در شورای دست ساز برای مشاركت در اجرای و سیاست گذاری بخش خصوصی هستیم ، در حالی كه هم اكنون در شورای فرش عالی چهره هایی از بخش خصوصی مانند رئیس اتحادیه و تعاونی ها وجود دارد.”
منبع: ایلنا
