از جمله درگیری اعلامیه های نخست وزیر بنیامین نتانیاهو و رئیس شاباک ، رونن بار ، برنامه خاورمیانه دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده ، در اسرائیل نادیده گرفته شد.
با توجه به سرویس بین المللی “میهن تجارت” ؛ این پروژه نه مربوط به انتقال جمعیت غزه به کشورهای دیگر است و نه صرفاً یک مانور سیاسی داخلی. در عوض ، برنامه ترامپ برای صلح خاورمیانه و احتمالاً جایزه نوبل این است: ایران ابتدا ، سپس غزه ، و در نهایت سیلی برای پول سعودی برای ایالات متحده.
دیروز ، در جریان پرواز برگشت از مراسم تشییع جنازه مرحوم فرانسیس پاپ ، ترامپ در کنفرانس خبری هواپیمای ریاست جمهوری گفت: “توافق با ایران خوب پیش می رود.”
همانطور که همیشه گفته می شود ، اظهارات رئیس جمهور ایالات متحده نباید به معنای واقعی کلمه مورد توجه قرار گیرد ، بلکه باید به عنوان نشانه ای از خواسته ها و اهداف وی تعبیر شود. ترامپ به دلیل اغراق شناخته شده است. بنابراین ، این کلمات به معنای تحقق قریب الوقوع توافق نیست ، بلکه بیانگر اراده و تلاش وی است.
در داخل اسرائیل ، علائم فزاینده ای از پیشرفت مذاکرات روز شنبه وجود دارد. عملاً دو اختلاف وجود دارد که هر دو ممکن است با برخی از تدوین ها پایدار باشند:
1. غنی سازی اورانیوم خواستار غنی سازی ایران به 4.9 ٪ (سطح مورد نیاز برای نیروگاه ها) است. با این حال ، ایران می خواهد توانایی غنی سازی تا 5 ٪ را حفظ کند و می گوید این کار را برای صادرات اورانیوم به سایر کشورها انجام می دهد. غرب معتقد است که یک راه حل نظارتی یافت می شود.
2. برنامه موشکی ایران -یران از مذاکره در مورد آن امتناع ورزد و آن را غیر مرتبط با مسئله هسته ای می داند. اما این موقعیت برای ایالات متحده قابل قبول نیست زیرا امکان دستگیری موشک برای دستگیری کلاهک هسته ای وجود دارد. این بخش از مذاکرات دشوارتر است ، اما جو مکالمه مثبت و سازنده است.
اسرائیل ، عملاً ، از این مذاکرات حذف شده و در اتاق مذاکره نیست. این دولت ترامپ است و قوانین مختلفی وجود دارد.
هواداران نتانیاهو ، که تاکنون مجذوب اقتدار ترامپ شده اند ، به زودی می فهمند که حذف کنگره و تبدیل سنا به یک گروه دلگرم کننده با هزینه خودشان خواهد بود.
ترفندهایی که نتانیاهو در دوران اوباما از آن استفاده می کند – مانند دور زدن رئیس جمهور از طریق تماس با نمایندگان کنگره – در دولت ترامپ مؤثر نیست. نتانیاهو نمی تواند ترامپ را از سمت راست فشار دهد. هر تصمیمی که ترامپ می گیرد ، نتانیاهو باید آن را به بزرگترین دستاورد تاریخ تبدیل کند.
سیاست خارجی منزوی که نتانیاهو از طریق وزیر امور استراتژیک خود ، ران درمر (نه وزیر رسمی رسمی ، گیدون سارا ، که ناکارآمد است) پیشرو است ، قابل توجه نیست. یک دیپلمات غربی از مذاکرات با طنز آگاه هستند:
“این روش دیپلماتیک بی سابقه ای دارد: نه دیپلماسی و نه ایجاد ائتلاف با کشورهایی که از شما حمایت می کنند ؛ فقط توصیه های آمریکایی ها به آنچه باید انجام دهند و معتقدند که آنها در خدمت اسرائیل هستند. ما باید ببینیم که این روش برای ایران چگونه کار می کند.”
این روش همچنین به مذاکرات در مورد انتشار گروگان های غزه گسترش یافته است. در بهترین حالت ، این مذاکرات برای دولت اسرائیل مهم نیست. در بدترین حالت ، برخی از عناصر در دولت منتظر عدم انجام این کار برای گسترش عملیات نظامی در غزه هستند.
تا امروز صبح ، هیچ صحبت از مذاکرات وجود ندارد ، و آنها هنوز هم در ماه های اخیر خیره کننده هستند. حماس خواستار ضمانت های بین المللی مبنی بر صداقت در مذاکرات در پایان جنگ است – برخلاف رفتار گمراه کننده آن در توافق نامه 6 ژانویه. اسرائیل از ارائه چنین ضمانتی امتناع می ورزد. ایالات متحده صرفاً قول داده است كه اسرائیل این بار جدی خواهد بود. مصر سعی کرده است با ارائه فرمول های مختلف ، بحران ضمانت را حل کند. اما اسرائیل هیچ ابتکاری را نشان نداده است و همه چیز را به مصر داده است.
پاسخ درها اغلب “نه” بود. در همین زمان ، رقابت قطر -مصر نیز وارد داستان شد و اسرائیل را متهم کرد که موضع حماس را برای از بین بردن مصر تقویت می کند. اعتبار این ادعای اسرائیلی نامشخص است. اسرائیل هرگز تصور نکرده است که چگونه با مسئله قطر ، چه قبل و بعد از رسوایی قطر ، مقابله کند. در حالی که قطر با برنامه و به طور منظم عمل می کند ، اسرائیل منفعل است.
اسرائیل هیچ برنامه ای برای مقابله با شاخه های خارجی حماس ، کاهش نفوذ قطر یا ایجاد متحدین منطقه جدید ندارد. قطر ، طبق معمول ، به طور منظم و مؤثر عمل می کند. دیروز ، در دوحه ، دومین اجلاس روابط استراتژیک بین نخست وزیر قطر و دیوید لامی ، وزیر امور خارجه انگلیس برگزار شد. این دو یکدیگر را تحسین کردند. نخست وزیر قطر ، محمد آلغاتی ، حتی گفت که 5 میلیارد پوند در انگلیس سرمایه گذاری کرده است. هنگامی که خیلی دور نبود ، قطر یک مستعمره فقیر بریتانیا بود. اکنون انگلستان ممکن است مستعمره قطر شود.
گروگان ها همچنان در تونل ها پوسیده می شوند. اسرائیل ، مثل همیشه ، بدون برنامه است. از شعار به شعار می رود. از درگیری با رئیس سابق ارتش ، هرتز هلوی ، در درگیری با جانشین خود ، علایر. شعار نتانیاهو در جلسات کابینه این است: “این تنها فشار نظامی است که حماس را مجبور می کند تسلیم شود.”
بوزال اسموتریش ، وزیر قدرتمند دارایی و چهره قدرتمند نتانیاهو ، از آن راضی است. برای او ، گروگان های غزه می توانند بمیرند ، و اسرائیل باید به اشغال غزه ادامه دهد. پس از آن ، نخستین درآمد بازسازی می شود و برنامه ترامپ اجرا می شود.
پس از یک سال و نیم جنگ ، هیچ کس وانمود نمی کند که نگران است. Smotoric به طور علنی گفته است که بازگرداندن گروگان ها یک هدف ثانویه است. اگر آنها در غزه بمیرند ، این یک “راحتی” برای او است ، نه یک فاجعه. تنها کسی که ممکن است کاری انجام دهد ، نماینده ویژه ایالات متحده ، استیو ویتاکاف است – اما او نیز در ایران است.
