کیفیت پایین بنزین تولید شده در کشور تأثیرات زیادی بر زندگی شهروندان دارد. این بار مدیرعامل شرکت ملی پالایش و توزیع نفت ایران اعلام کرده است که از طریق پالایشگاه اراک و اصفهان ، بنزین تهران را تأمین می کند. موضوعی که نشان می دهد مقامات هزینه حمل و نقل را آسانتر از هزینه توسعه تولید بنزین با کیفیت بالا می دانند!
به گزارش Business News ، کیفیت بنزین تولید شده در کشور همیشه نگران کننده بوده است. کیفیت پایین بنزین توزیع شده نه تنها بر سلامت شهروندان و شیوع آلاینده ها تأثیر می گذارد ، بلکه باعث افزایش مصرف بنزین نیز می شود.
سهم تولید بنزین یورو 4 و یورو 5 به عنوان حداقل استاندارد بنزین در سال 1403 به طور متوسط 29.2 درصد رسید. این بدان معنی است که 70.8 ٪ از کل بنزین در کشور استانداردهای لازم را رعایت نمی کند. این امر باعث ایجاد مشکلات زیادی در تأمین سوخت شده است.
همانطور که محمد سادگ آزیمیفار ، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و توزیع نفت ایران ، به رسانه های تجزیه و تحلیل بازار توضیح داد: نیاز به توزیع سوخت با کیفیت از بنزین در تهران جلوگیری می کند. بنزین تهران از پالایشگاه های اراک و اصفهان می آید.
مطابق اظهارات مدیرعامل شرکت ملی پالایش و توزیع نفت ، این سؤال پیش می آید که چه توجیهی برای بنزین تهران از پالایشگاه های اراک و اصفهان وجود دارد؟
هزینه حمل و نقل را برای دسترسی به کیفیت استاندارد افزایش دهید
پالایشگاه تهران دارای سابقه طولانی در تولید بنزین است و از سال 6 تاسیس شده است. با این حال ، به نظر می رسد که این پالایشگاه قادر به تهیه بنزین با کیفیت برای پایتخت نیست و بنزین پایتخت از پالایشگاه های اراک و اصفهان به مردم تهران خواهد رسید.
به طور متوسط ، پالایشگاه های اراک و اصفهان به ترتیب 270 کیلومتر و 430 کیلومتر هستند.
همچنین ، به عنوان Fereydoon Yasimi ، مدیر سابق شرکت ملی توزیع محصولات نفتی در تهران در ژانویه 1403 ، متوسط مصرف بنزین در تهران 5 میلیون لیتر در روز است.
این بدان معناست که برای تأمین بیش از 22 میلیون لیتر بنزین در روز ، برای رسیدن به بنزین با کیفیت باید بیش از 200 کیلومتر طی شود. در طی چنین مسافتی ، مطمئناً منجر به افزایش هزینه تأمین بنزین در پایتخت شده است.
نکته مهم دیگر این است که اگر بنزین تولید شده در پالایشگاه تهران دارای استانداردهای زیست محیطی نباشد و در تهران قابل استفاده نباشد ، این محصول به کجا می رود؟
آیا بنزینی که استانداردهای لازم را ندارد به سایر شهرهای کشور ارسال می شود تا مردم آن شهرها مجبور شوند بنزین غیر استاندارد را سوخت گیری کنند؟ آیا استانداردهای زیست محیطی و بهداشت عمومی فقط برای ساکنان تهران هستند؟
چرا سرمایه از تولید پالایشگاه خود غیر ضروری است؟
تأمین بنزین تهران از پالایشگاه های اراک و اصفهان نیاز به هزینه های قابل توجهی در زمینه حمل و نقل ، تدارکات و نگهداری دارد. این فشار بیشتری بر زیرساخت های انتقال سوخت و همچنین افزایش خطرات محیطی و ایمنی ناشی از جابجایی گسترده مواد قابل اشتعال ایجاد می کند.
حال این سؤال پیش می آید که آیا این روش عرضه در دراز مدت دارای توجیه اقتصادی و زیست محیطی است؟ آیا برای تصفیه زیرساخت ها در مجاورت مصرف کنندگان بنزین در پایتخت منطقی نیست تا به یک سطح مطلوب از ظرفیت تولیدی و استانداردهای کیفیت ارتقا یابد؟
اگر پالایشگاه تهران ظرفیت یا فناوری لازم برای تولید بنزین مطابق با استانداردهای روز را ندارد ، چرا در سالهای اخیر در نوسازی و به روزرسانی این پالایشگاه مؤثر نبوده است؟
براساس شبکه اطلاعات نفت و انرژی ، عباس محسنی نیکوخوفار ، مدیرعامل شرکت پالایشگاه نفت تهران ، در تاریخ 4 آوریل 1404 گفت: پروژه بنزین CCR یکی از بزرگترین پروژه های زیست محیطی پایتخت است.
وی ادامه داد: هدف از این پروژه جلوگیری از پیشگیری از پالایشگاه خام NAFTA و افزایش کمی و کیفی در تولید بنزین است. پیش بینی می شود اجرای این طرح باعث افزایش تولید بنزین 5 یورو شود. با اجرای این طرح ، کل بنزین این پالایشگاه مطابق با مشخصات استاندارد یورو 2 تولید می شود.
به نظر می رسد که پروژه تولید بنزین با کیفیت جدید از سال جاری آغاز شده است و احتمالاً عملیات تولید چندین سال طول می کشد. آیا روند تأمین بنزین در تهران و اصفهان در این سال ها؟
همچنین لازم به ذکر است که وابستگی تهران به منابع سوخت خارج از مرزهای استان می تواند چالش های جدی در مدیریت مصرف و حفظ پایداری انرژی در شرایط بحرانی یا اضطراری ایجاد کند. بنابراین ، موانع نوسازی و توسعه پالایشگاه تهران که برای تأمین بنزین در تهران تراشیده شده اند چیست؟
برای مطالعه بیشتر در مورد گزارش ادعاهای رویایی وزیر رویایی ؛ کل بنزین یورو 5 را برای 5 سال آینده در اخبار تجاری بخوانید.
