نام خلیج فارس ریشه در تاریخ طولانی کشور ما دارد و در اسناد تاریخی و بین المللی ثبت شده است. در زمینه کلیه قراردادهای تاریخی بین ایران و کشورهای خارجی ، یا بین اعراب و دولتهای خارجی ، از ابتدای تاریخ مکتوب و به ویژه در چند قرن گذشته ، هر کجا که نام منطقه آب جنوبی ایران بیاید ، به زبان فارسی و عربی ، خلیج فارس ، خلیج فارس ، بههه آژام و خلیج ایران ، و سایر زبان ها.
به گزارش اخبار تجاری ، قدیمی ترین نام در اسناد تاریخی خلیج فارس عبارت “سینوس پرشیکوس” است که در متون باستانی یونان و رومی استفاده می شود. این نام به معنای “خلیج فارس” یا “خلیج ایران” است و می توان در متون مختلف از جمله آثار مورخان و مورخان یونان و رومی مانند استرابون ، بطلمیوس و پلینوس یافت.
یکی از اولین اسناد مکتوب که به طور خاص از این نام استفاده کرده است ، کتاب “Indikê” توسط Niarkhus است که در حدود سال 5 قبل از میلاد نوشته شده است ، که از اصطلاح “Persikon Kolpos” به معنی “خلیج فارس” استفاده می کند.
اولین نقشه مورد استفاده برای استفاده از اصطلاح “سینوس پرشیک” (خلیج فارس) نقشه ای است که متعلق به دوره پتولی (کلودیوس بطلمیوس) در قرن دوم میلادی است. در این نقشه که در کتاب خود جغرافیا ذکر شده است ، از این عبارت برای اشاره به خلیج فارس استفاده می شود. نسخه ای از نقشه در “اطلس جدید جهان Harmsworth” منتشر شده است.
همچنین ، نقشه قرن شانزدهم توسط پومپونیوس ملا در سال 6 منتشر شد که از اصطلاح “سینوس پرشیکوس” نیز برای اشاره به خلیج فارس استفاده می کرد. این نقشه در بازل ، سوئیس ، توسط هنری پتری منتشر شد.
