تفال به حافظ چهارشنبه 31 اردیبهشت ۱۴۰۴؛بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم…..

تفال به حافظ چهارشنبه 31 اردیبهشت ۱۴۰۴؛بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم.....


اثاثه سقوط از آثار ادبی یکی از اعتقادات باستانی این مرز است. با گذشت زمان ، ساکنان این خاک حق داشتند از ادبی که فکر می کردند بهره مند شوند. با این حال ، با گذشت زمان ، فقط به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

شناسایی ساگیا آرزو می کنم خدمت کنم
بندگی و دعای دولت من

آواز خواندن جایی که شما لطف نعمت سعادت خود هستید
شما از تاریکی حیرت انگیز خارج شدید

اگرچه غرق شدن در ظلم و ستم صد جهت
تا اینکه به عشقم آشنا شدم

از رندی و بدنام عاقلانه ناقص نباشید
کاین سرنوشت بخش دیویان بود

او که عشق به دست آوردن و مجوز نیست
این نعمت به میراث طبیعت رسیده است

من به زندگی شما به خانه سفر نکردم
عاشق دیدن شما طرفدار غرب است

دریا و کوه در خط الراس و من خسته و ضعیف هستم
سلام ، من به شما کمک می کنم

دور از راه دولت خود
اما حتی قلب پیامبر (صلح بر او)

حافظ چشم شما را به شما می دهد
در این رویا به من درآمد کسب کنید.

فرهنگ لغت: سعادت: صفت ترکیبی ، جام.

تفسیر عرفانی:

حضرت حافظ در بیت های اول ، سوم و چهارم می گوید:

بازگشت به عشق کوی و چاکرای آزوم و دعا برای شما.

اگرچه ما از هر طرف در دریای گناه هستیم ، وقتی من به عنوان عشق شناخته شدم ، شایسته رحمت بودم و بهشت ​​شدم.

برای من عاقلانه ، به دلیل عدم پیروی از ظاهر و رسوایی در دنیای عشق ، فرو نمی ریزید که دیوان سرنوشت من را ساخته است.

اکنون باید اهداف خود را تفسیر کنید.

تفسیر غزل:

شما بسیار مشتاق هستید که اهداف خود را در سر انجام دهید. اگرچه شما از بسیاری جهات آماده انجام این کار نیستید ، اما به آینده امیدوار هستید. به سرزنش دیگران توجه نکنید و این نعمت های الهی است که در طبیعت انسان قرار می گیرد. برای انجام این کار ، شما باید سفر کنید و تمایل زیادی برای دستیابی به خواسته های خود دارید. این فرصت را از دست ندهید و اقدام کنید ، به خواست خدا.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی