مرزهای نانوشته همکاری – به گزارش میهن تجارت

به گفته خبرگزاری IMNA ، بسیاری از چشمان به دنبال حمله مستقیم رژیم صهیونیستی به خاک ایران به شرق رسیدند. در جایی که گفته می شود سپر آهنی یا حداقل صدای بلند در دفاع از اعضای آن است. اما سکوت محاسبه شده سازمان همکاری شانگهای ، به جای نشانه خیانت ، ممکن است سندی از سوء تفاهم قدیمی باشد. سوء تفاهم که سالها در ادبیات سیاسی ما تزئین شده است با عناوین فریبنده مانند “ناتو شرقی” ، “ضد هژمونی” یا حتی “بیست و اول ورشو” تزئین شده است. به نظر می رسد که برخی از آنها بیشتر به رویای خود عادت کرده اند نه اینکه با منشور سازمان آشنا شوند.

اما حقیقت خیلی دلسوز نیست. شانگهای ، نه ناتوست ، نه ورشو. و هیچ خبری از ماده 4 ناتو و ماده 4 ورشو در دومین منشور آن وجود ندارد. در این سند ، هیچ تعهدی به دفاع جمعی و نه قول حضور در روزهای سخت وجود ندارد. آنچه ظریف است مفاهیم ظریف مانند “اعتماد” ، “تقویت همکاری های منطقه ای” و “مبارزه با افراط گرایی” است. که بیشتر شبیه واژگان بیانیه فرهنگی است تا مواضع یک اتحاد امنیتی.

شاید زمان آن رسیده باشد که تهران با چشم باز به شرق نگاه کند. نه از طریق دریچه اسطوره ای ، بلکه با عینک واقع گرایی. شاید از سعدآباد و آفتاب تا زمان شانگهای ، تاریخ به ما آموخته است که امنیت ، در صورت تضمین آن ، باید از درون جوش بیاید یا با ضمانت های بین المللی روشنگری همراه باشد. نه با شعارهای قاره ای.

انتظار برای واکنشی فراتر از بیانیه ، از سازمانی که اساساً برای “واکنش” نیست ، به همان اندازه تصور یک مأمور آتش نشانی است که با یک جزوه در مورد ایمنی در صحنه حادثه همراه است. قرار نیست این سازمان وارد این زمینه شود. حتی اگر میدان آتش گرفته شود. و شاید این حقیقت تلخ برای برخی سخت تر از یک حمله نظامی باشد.

حمایت روسیه از ایران ، ایالات متحده و اسرائیل نگران بودند

در یک جنگ دوازده روزه ، مهمترین کشوری که از ایران حمایت می کرد فدراسیون روسیه بود و این باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. برخی از اخبار در روزهای اخیر مبنی بر اینکه تهران از مسکو شکایت کرده است کاملاً نادرست و بی اساس بوده است. این شایعات در چارچوب یک کمپین سازمان یافته برای مختل ، شایعه و دروغ علیه روابط ایران -روسیه منتشر می شود. این کمپین همچنین متعلق به سازمان های اطلاعاتی انگلیس است. دلیل نگرانی ایالات متحده -اسرائیلی این حمایت صریح فراتر از تعهدات روسیه به ایران بود. اگرچه قرارداد دو جانبه ایران و روسیه یک بند دفاعی متقابل را شامل نمی شود ، روسیه از ما فراتر از تعهدات خود حمایت کرد.

وی افزود: روسیه از تمام ظرفیت های دیپلماتیک و سیاسی خود در سطح بین المللی در حمایت از ایران استفاده کرد و بارها تأکید کرد که اگر درخواست ایران کمک کند ، آماده ارائه هرگونه همکاری خواهد بود. حتی رئیس جمهور روسیه ، ولادیمیر پوتین ، در نشست سن پترزبورگ ، اعلام کرد که روسیه آماده است تا سیستم دفاعی ایران را در اختیار ایران قرار دهد. همین مواضع منجر به کمپین ها شده است عیاشی تشدید شده و تلاش برای شایعه علیه کشور افزایش می یابد.

این متخصص گفت: “ظرفیت روسیه از سایر کشورها بالاتر است.” در جلسه اخیر آقای اراکچی با لنته وزیر امور خارجه روسیه لاوروف به صراحت اظهار داشته است كه سیاست روسیه مملو از حمایت از ایران است. روسیه معتقد است که فناوری هسته ای یکی از حقوق خاص ایران است و ایران باید این مسیر را ادامه دهد. روسیه همچنین آماده است تا تجربیات خود را به ایران ارائه دهد و به ایران در بازسازی زیرساخت های نیروگاه کمک کند. البته ، ایران هنوز درخواست رسمی نکرده است.

مودار خاطرنشان کرد: سایر اعضای سازمان شانگهای ، از جمله چین ، با ایران بودند و از آن حمایت می کردند. با این حال ، از آنجا که روسیه و چین دو عضو اصلی و سازنده تصمیم گیری در امنیت این سازمان هستند ، ظرفیت آنها نسبت به کشورهای کوچکتر مؤثرتر است. به عنوان مثال ، حضور ایران در اجلاس اکو نیز در سطح رئیس جمهور اشتباه بود. در این جلسه ، حتی یک بند با حملات اسرائیل به ایران محکوم نشد ، و این نشان می دهد که ایران باید سیاست خارجی خود را به گونه ای تنظیم کند که منافع ملی خود را فراهم کند.

وی گفت که اجلاس بریکس در برزیل بسیار موفق بود و بیانیه تعیین کننده ای صادر شد. در سازمان شانگهای ، دو قدرت اصلی ، روسیه و چین ، از ایران حمایت کردند. بنابراین ، هدر رفتن وقت دولت برای حضور در برخی مجامع ، مانند اجلاس آذربایجان ، که از محکوم کردن حمله اسرائیل امتناع می ورزد ، یک اشتباه استراتژیک است و نباید تکرار شود.

این متخصص سیاسی همچنین اضافه کرد: ترویکای اروپایی رسما اعلام کرده است که آنها به دنبال فعال سازی مکانیسم ماشه هستند. این مکانیسم ، میراث تفکر غربی گرا مثل این است بمباران در قلب قرار گرفت. اکنون که آنها به صراحت تهدید به فعال کردن آن هستند ، تهران نباید وقت خود را تلف کند و باید همکاری خود را با دو متحد قدرتمند و مستقل خود ، روسیه و چین ، هر دو قدرت هسته ای دنبال کند.

مدار ادامه داد: “هنگامی که سازمانی مانند Eco ، در سیستم بین المللی ، دوچرخه ای ندارد ، نباید برای کشور هزینه شود.” در مقابل ، سازمان های قدرتمندی مانند شانگهای و بریکس ، مانند مرسدس -بنز ، در زمینه روابط بین الملل هستند و باید توجه ایران روی آنها متمرکز شود.

در پایان ، وی تأکید کرد: سازمان شانگهای با دو موتور اصلی خود ، روسیه و چین ، در صورت همراهی با برنامه ریزی مناسب توسط تهران ، فرصتی عالی است. ایالات متحده همچنین عمیقاً نگران حمایت روسیه از ایران است. هیچ کشوری در این سطح از ایران حمایت نکرده است تا از ایران به طور فعال در سطح بین المللی دفاع کند. به عنوان مثال ، آقای واسیلینی ننبننماینده روسیه در شورای امنیت اقدامات اسرائیل را صریح تر از حتی برخی از مقامات داخلی ایران محکوم کرد. این یک فرصت عالی برای منافع ملی ما است و باید به درستی مورد استفاده قرار گیرد.

سایه سنگین رئالیسم در بلوک های شرقی

سرانجام ، آنچه مهمترین آن است ، تعریف مجدد انتظارات ایران از مکانیسم های بین المللی مبتنی بر واقعیت های نهادی است نه تصورات ایدئولوژیک. سازمان هایی مانند شانگهای ، اگرچه می توانند زمینه ای برای تعامل ، هماهنگی و حتی هم افزایی منطقه ای باشند ، اما در سایت های امنیتی ، فقط آنچه در متن اجرا می شود. نه آنچه در ذهن فکر می شود.

سیاست خارجی هنگام متمایز کردن خواسته ها و ظرفیت ها موفقیت آمیز خواهد بود و به جای تکیه بر “همدلی فرض شده” ، به “ضمانت های ملموس” حساب می شود. در دنیایی که همه چیز با حسابداری پیش می رود ، تکیه بر مرزهای نانوشته هرگز جایگزین دیپلماسی هوشمند نخواهد شد