ارهتصاد۲۴- رفتار سهامداران خرد در هفته های اخیر به یکی از مبهم ترین علائم وضعیت بازار سرمایه تبدیل شده است. از آنجا که شاخص های اصلی بورس اوراق بهادار تهران در نوسانات محدود و غیر ضروری قرار دارند ، ارزش انتقال میکرو به پایین ترین سطح ماههای اخیر رسیده است و بیشتر نمادها بدون صف یا فروش ، فقط با تغییرات جزئی در قیمت دست دست ساز ، هنوز نشانه هایی از بازار وجود دارد. اما آیا این نشانه صبر استراتژیک یا نوعی عدم اطمینان قبل از عزیمت نهایی است؟
در بیشتر ماه ژوئیه ، عزیمت نقدینگی واقعی از بازار با شتاب ثابت ادامه یافت و بسیاری از شرکت کنندگان در بازار قدیمی اولویت بازار سهام را در نظر گرفته اند. اما در عین حال ، با بررسی جریان پول و خروج ، رفتار پانل برخی از نمادها و تحرک نسبی در برخی از صنایع کوچکتر نشان می دهد که همه دارندگان خرد هنوز تسلیم نشده اند. بازار ، گرچه سرد است ، اما هنوز کاملاً خاموش نیست.
در معاملات دیروز ، بازار سرمایه وضعیت نسبتاً بهتری نسبت به روزهای گذشته تجربه کرد. شاخص کل بورس با رشد 6000 واحد در تعداد دو و نیم هزار واحد ، و ارزش تحرکات خرد به حدود 2 میلیارد تومن رسیده است که این نشانه تحرک نسبی در مقایسه با هفته گذشته است. در بعضی از گروه ها ، مانند سیمان ، کشاورزی ، غذا و نمادهای دلار کوچک ، تحرک بیشتر توسط خریداران واقعی مشاهده شد. اگرچه هنوز وارد پول جدی نشده است و بیشتر معاملات جنبه نوسان دارند ، اما همان سطح تحرک در مقایسه با رکود عمیق در روزهای گذشته قابل توجه است.
دلیل پایداری برخی از سرمایه گذاران خرد در بازار را می توان در چندین عامل مهم یافت. اول ، بسیاری از این سهامداران با قیمت های بالا وارد بازار شده اند و اکنون از انتقاد از ضررهای خود امتناع می ورزند. این امر به ویژه در بین کسانی که تجربه کمتری دارند یا امید به بازگشت قیمت دارند صادق است. از دیدگاه روانشناسی اقتصادی ، این گروه درگیر نوعی “صبر منفعل” هستند. آنها نه خریداری می کنند ، می فروشند ، فقط صبر می کنند. دسته دوم سهامداران کسانی هستند که دید طولانی مدت یا طولانی مدت دارند. آنها معتقدند که بازار به دلایلی مانند تحولات ژئوپلیتیکی ، وضعیت مبهم سیاست خارجی و سردرگمی در سیاست های اقتصادی دولت در حال رکود است ، اما دیر یا زود اوضاع تغییر خواهد کرد. برای این گروه ، به امید بازگشت بازار با کاهش نرخ بهره بین قاره ای ، حل برخی از تنش های بین المللی یا شروع دور جدید پشتیبانی هدفمند ، عامل اصلی برای ماندن است.
بیشتر بخوانید: چه چیزی بورس اوراق بهادار را ذخیره کرده است؟
دسته سوم سهامداران هستند که با دید تاریخی به بازار معتقدند که بدترین روزهای بورس می تواند شروع روند کار باشد. تجربه آنها از سالهای گذشته نشان داده است که بازار معمولاً در اوج ناامیدی به طور غیر منتظره ای باز است. به همین دلیل ، آنها ترجیح می دهند علی رغم رکود اقتصادی ، در بازار بمانند تا آنها را پشت سر نگذارند. علیرغم این دلایل ، سوال اساسی باقی مانده است: آیا این صبر و شکیبایی کار خواهد کرد یا منجر به فرسایش اعتماد و سرمایه می شود؟
بازار سرمایه ایران در ماه های اخیر از چندین چالش مهم رنج می برد: سیاست گذاری منتشر نشده ، عدم هماهنگی بین نهادهای نظارتی ، ضعف نقدینگی و اعتماد گسترده فعالان برای حمایت از وعده ها. در چنین شرایطی ، ادامه رکود اقتصادی می تواند به تدریج این صبر نسبی را از بین ببرد. از طرف دیگر ، در صورت عدم وجود شوک های خارجی (به عنوان مثال ، احیای تیپ ، تغییرات غافلگیرانه در بودجه یا تغییر نرخ ارز) ، به سختی می توان انتظار داشت که بازار به طور طبیعی از این وضعیت خارج شود. در چنین فضایی ، باقیمانده واقعیت ها می تواند نشانه عدم اطمینان باشد نه نشانه امید. وضعیتی که سرانجام با یک فرصت طلایی یا با ناامیدی کامل همراه است.
در پایان ، به نظر می رسد که سهامداران کوچک در یک نکته مهم قرار دارند. اگر در هفته های آینده خبرهای معنی دار یا قابل توجهی وجود نداشته باشد ، بخشی از این گروه نیز ممکن است هدیه ای به بازار بدهد. اما اگر حتی یک علامت قوی توسط دولت یا بازارهای جهانی به نفع بورس اوراق بهادار منتقل شود ، این صبر منزجر کننده می تواند به سرعت به بازار تبدیل شود. آنچه مسلم است این است که بورس سهام در نقطهای قرار دارد که هر دو مسیر ممکن است: سقوط کامل اعتماد یا بازگشت غیر منتظره. این مسیر با سیاست ها ، تحولات خارجی و صبر سهامداران تعیین می شود.
منبع: دنیای اقتصاد
