امضاهای استیضاح وزیر انرژی در مجمع مشورتی اسلامی از 100 عبور کرد. پیگیری استیضاح عباس آلیبادی و قرار دادن وی در صندلی متهم اول ، کمبود آب و برق است ، در حالی که حقایق مانند شرایط آب و هوایی ، زیرساخت های فرسوده و برخی سیاستهای گذشته و برخی از سیاستها و سوء مدیریت در لیست دلایل دو زمینه قرار نمی گیرند.
براساس روزنامه ایران ، دسترسی به منابع آب این کشور در دهه های اخیر به شدت تحت تأثیر کاهش بارندگی و خشکسالی قرار گرفته است. در سال فعلی آب ، چهار استان در حال خشکسالی شدید هستند. اثرات این کمبود نه تنها در تأمین آب آشامیدنی است ، بلکه احتمالاً با کاهش آب در پشت سدها بر تولید نیروگاه ها نیز تأثیر می گذارد. راه حل هایی از قبیل پروژه های انتقال آب ، آب شیرین کن آب دریا و تصفیه آب و بازیافت ، al -Qaeda نیستند و برای رسیدن به منابع بودجه زیادی باید هزینه شوند.
صنعت برق ، که بیشترین سهم از نیروگاه های حرارتی تاکنون است ، با چالش تأمین سوخت ، به ویژه در عروسی و سوختگی اجتناب ناپذیر آن ، علاوه بر عواقب محیطی ، ترمیم نیروگاه ها و محرومیت واحدهای برق از مدارها را برای Overroar طولانی می کند. با این حال ، رویکرد دولت نه تنها تأمین و ذخیره سوخت مناسب برای نیروگاه های حرارتی ، بلکه به سمت ایجاد 30،000 مگاوات انرژی تجدید پذیر نیز حرکت می کند. استراتژی که اجرای آن بدون تأثیر تحریم ها و سرمایه گذاری کافی خارجی و داخلی نیست. موانع عادلانه بودن عمدتاً از اقتدار وزیر انرژی خارج است.
استیضاح به عنوان یک راه حل
با وجود مکاشفه این حقایق ، تلاش برای جمع آوری امضای برای استیضاح وزیر و ترغیب مجلس نمایندگان برای اعلام این امر در سایه نادیده گرفتن این دلایل انباشته است. به نظر می رسد که جاواد نیکبین ، نماینده کشمیر ، که خود را به عنوان حامی اصلی برنامه استیضاح معرفی کرده است ، در حالی که وزیر انرژی نمی تواند دلیل برق و آب باشد ، مسئله ای که باید بر روی مدیریت تمرکز کند ، تعریف می کند که “مردم امروز از عدم پذیرش قدرت ناراضی هستند. همین مشکل در بخش خانه نیز دیده می شود.
انگشت به وزیر انرژی و مدیران برق و آب انگشت در وزیر انرژی و مجموعه وی است ، در حالی که در فعلی و حداقل کوتاه مدت ، بهترین راه برای استفاده از اسکن ملی صرفه جویی در مصرف است. البته راه حلی که قرار نیست جایگزین دولت و وزارت انرژی برای حل مشکلات شود.
