تصمیمات رهبری برخاسته از ایدئولوژی، عقلانیت و شجاعت است

براساس Business News ، روزنامه اینترنت صدای ایران ، متعلق به Khamenei.ir ، در سرمقاله خود ، به مؤلفه هایی پرداخته است که باید برای امنیت ملی در نظر گرفته شود.

در این یادداشت آمده است:

جنگ 6 روزه با رژیم صهیونیستی باید یکی از نقاط عطف معادلات امنیتی منطقه در نظر گرفته شود. رویدادی که همراه با پیامدهای عملیاتی ، آموزه های استراتژیک مهمی را برای ملت ایران به همراه دارد. این تجربه نشان داده است که چه مؤلفه هایی باید در کانون امنیت ملی ایران برای حفظ و تقویت بازدارندگی واقعی باشد.

اول ، موقعیت رهبری در ایران یک مزیت بی نظیر و تعیین کننده است. رهبری که تصمیمات آن نه تنها از ایمان و ایدئولوژی ناشی می شود ، بلکه از عقلانیت ، شجاعت ، محبوبیت و خرد نیز بهره می برد. در قلب این رهبر است که مفهوم دفاع به ایدئولوژی گره خورده است و ایران را به قدرت ماندگار و بادوام تبدیل کرده است. همانطور که در این جنگ ، حتی ورود غیرمستقیم دو قدرت هسته ای در جهان نتوانست با موقعیت ایران دخالت کند و پس از دوازده روز ، آنها مجبور به عقب نشینی شدند. این بدون راهنمایی و خرد رهبری امکان پذیر نبود.

دومین درس اصلی این است که عامل اصلی امنیتی قوی شدن در همه زمینه ها است. تجربیات تاریخی و همچنین جنگ اخیر نشان داده است که هیچ مذاکره یا آشتی نمی تواند در برابر حمله دشمن باشد. آنچه که یک بازدارنده واقعی در نظر گرفته می شود ، توانایی دفاع ملی ، بی پایان ، مؤثرتر و پایدار است. این قدرت است که مذاکره را معنی دار و کارآمد می کند.

سوم ، همبستگی اجتماعی صرفاً یک مفهوم نظری نیست. در عوض ، این نقش به عنوان یک متغیر واقعی در معادلات امنیتی ایفا می کند. هنگامی که وحدت ملی تضعیف می شود یا دشمن احساس می کند که همدلی مردم و حاکمیت تضعیف می شود ، این نقطه می تواند جرقه ای برای شروع جنگ باشد. بنابراین ، سیاست گذاران باید به جای تلاش برای تغییر مردم ، بر تحکیم پیوند ملت و حاکمیت تمرکز کنند و با درک و نیاز خود سازگار شوند.

واقعیت چهارم این است که دنیای امروز تحت نظارت قانون و اخلاق اداره می شود ، اما بر اساس منافع و اجبار. ایده ادغام در نظم جهانی برای امنیت ، یک مفهوم ساده و خطرناک است ، به ویژه هنگامی که رژیم مجهز به سلاح هسته ای بدون اختلال در ارتفاعات جولان است. بنابراین ، مقاومت و اعتماد به قدرت موشکی منطقی ترین گزینه برای ایران است. انتخابی که حتی برخی از کشورهای عربی نیز با وجود سکوت خود تأیید کرده اند ، از عدم توانایی آنها در پاسخ به تهدیدات ابراز نگرانی کردند.

پنجم و سرانجام ، باید توجه داشت كه حقوق بین الملل در عمل مشمول منطق قدرت است نه عدالت. تجربیات بی شماری ثابت کرده است که تکیه بر معاهدات بین المللی یا اعتماد به نفس دشمن راهی برای امنیت پایدار نیست. تنها راه تقویت قدرت درونی و بی اعتمادی استراتژیک به ساختارهای قدرتهای جهان است.

منبع: اخبار آنلاین