حسین لشکری که بود؟ خلبانی که ۱۸ سال اسیر بود

روند بازگشت به میهن ، دو هفته پس از اشغال نظامی کویت توسط ارتش صدام انجام شد و دو روز پس از صدام در نامه ای به آیت الله هاشمی رافسانجانی ، رئیس جمهور ایران ، بار دیگر پیمان الجزره را پذیرفت و ایران را به ایران داد تا جنگ را پایان دهد.

دفتر مرکزی امور آزادگان در تاریخ 5 اوت ، اولین قدم با تبادل انبوه اسیران روبرو شد و طبق همین قانون با کمک و کمک سایر آژانس ها مسئولیت این کار عظیم را به عهده گرفت و بیش از 6000 رایگان و همان تعداد اسیر عراق را رد و بدل کرد.

اگرچه بسیاری از آنها هنگام مبادله زندانیان به وطن بازگشتند ، در میان آنها خلبان ارتش وجود داشت که از نظر صدام از اهمیت ویژه ای برخوردار بود و او را برای سالها در عراق زندانی می کرد.

در تاریخ 5 سپتامبر ، رژیم بائاتیست صدام در مناطق مهران و قایر شیرین و همچنین پاسگاه های بازگان ، صلاح ، صفوی ، رشیدیه ، تواسیه ، دورراج و جعلی عملیات نظامی را انجام دادند. دولت جمهوری اسلامی ایران همچنین تصمیم گرفت تا تعدادی از تانک های دشمن و توپخانه ای را که در منطقه زرباتیا مشخص شده اند ، برای پاسخ به تهاجم بااتی صدام نابود کند.

صبح روز 5 سپتامبر ، حسین لشکری با یک هواپیمای F-1 به همراه یک دسته پرواز برای پاسخ به پرخاشگری دشمن ، تانک ها و توپخانه ای که روز گذشته پاسگاه های مرزی ایران را شلیک کرده بودند و وارد قلمرو ایران شدند. پس از از بین بردن تجهیزات نظامی دشمن ، هواپیمای ارتش زخمی می شود و حسین لشکری ، که دیگر قادر به فرود در پایگاه هوایی نبود ، مجبور شد هواپیما را ترک کند و از چتر نجات استفاده کند و سرانجام توسط نیروهای عراق بائاتی اسیر شد.

آزاده حسین لشکری ، با نام مستعار “سید آل -هران” ، در دهکده ضیا آباد در قازوین متولد شد.

او تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاه خود به پایان رساند و برای ادامه تحصیل به قزوین رفت. در سال 6 ، پس از دریافت مدرک دیپلم ، وی برای خدمت سربازی به بخش خراسان فرستاده شد. در همان زمان ، وی در یک گروهبان سوم در یک تمرین مشترک بین زمین و نیروی هوایی حضور داشت و به خلبانان شرکت کننده در این تمرین معرفی شد.

اشتیاق زیادی برای حرفه خلبانی وجود داشت. به طوری که پس از پایان دوره نظامی ، او امتحان زیارت را گرفت و پس از موفقیت استخدام شد. در سال 6 ، پس از اتمام آموزش پرواز در ایران ، وی برای تکمیل خلبان به ایالات متحده اعزام شد و با ستوان دوم به ایران بازگشت و به عنوان خلبان هواپیمای شکار F -1 خدمت کرد.

او در ابتدا در پایگاه تبریز مشغول به کار بود ، اما با شدت پرخاشگری رژیم عراق بایت به پاسگاه های مرزی جنوبی و غربی ، وی برای دفاع از میهن اسلامی به نیروی هوایی دزول منتقل شد. حسین لشکری در ابتدای جنگ تحمیل شده به مدافعان این کشور پیوست و پس از مجبور شدن هواپیمای وی مجبور به ترک هواپیما ، توسط موشک های دشمن مورد اصابت قرار گرفت که سرانجام توسط نیروهای بائاتیست عراق در مناطق مرزی اسیر شد.

سه ماه اول اسارت در سلولهای انفرادی بود و پس از آن ، به مدت هشت سال ، وی در یک سالن عمومی و به دور از صلیب سرخ جهان با حدود هشت سال برگزار شد.

پس از تصویب قطعنامه توسط جمهوری اسلامی ایران در 9 ژوئیه ، وی از سایر دوستان جدا شد و بخش دوم اسارت وی به مدت پنج سال به طول انجامید.

خلبان حسین لشکری پس از پنج سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در 17 آوریل به ایران بازگشت.

خلبان جانباز جمهوری اسلامی ارتش ارتش ایران ، که با ملاقات نزدیک با فرماندهی عالی ، که به مدت 5 سال به دشمن بااتیستی تحمل کرده بود و مقاومت بائاتیستی در برابر رژیم بائاتیستی عراق ، به میهن اسلامی بازگشتند.

خلبان افتخار سرانجام در 19 اوت 2009 به دلیل عوارض ناشی از اسارت در سالهای جنگ تحمیل شده به شهادت رسید. آثاری مانند “سید السرا” ، “2” و “روزهای آینه” به زندگی شهید لشکری اشاره کرده اند.

منبع: دفاع مطبوعاتی