رکود مسکن در ایران نه تنها بخشی از این پدیده است ، بلکه بازتاب سیاست گذاری پولی ناکارآمد ، ضعف در سیستم تسهیلات بانکی و شرایط ناپایدار اقتصادی است. ترکیب این عوامل باعث شده است که بازار مسکن از نقش پیشرانه خود در اقتصاد دور شود و به یک بخش راکد تبدیل شود. فردیناند یزدانی ، یک متخصص اقتصاددان مسکن ، با انتقاد جدی از رویکردهای سیاست مسکن ، تأکید می کند که بدون بهبود متغیرهای اساسی اقتصاد کلان ، هرگونه سیاست پولی یا اعتباری در زمینه مسکن عملاً ناکارآمد است. هنگامی که خانوارها قادر به بازپرداخت وام نیستند ، اعطای تسهیلات بانکی مشکل را حل نمی کند.
به گزارش Business News ، رکود مسکن در ایران به یکی از برجسته ترین علائم بحران در اقتصاد این کشور در سالهای اخیر تبدیل شده است. کاهش معاملات ، رشد نامتعادل قیمت ها و افت شدید قدرت خرید افراد نشانه ای از بحران است که در سه عامل اصلی ریشه دارد. متضاد سیاست های پولی ، ضعف در سیستم تسهیلات بانکی و شرایط ناپایدار کلان اقتصادی.
سیاست های انقباضی بانک مرکزی برای حاوی تورم باعث افزایش نرخ بهره و دسترسی محدود به منابع مالی شده است. با این حال ، بازار مسکن به شدت به نقدینگی بستگی دارد. هنگامی که منابع مالی از بازار خارج می شوند ، هیچ تقاضا و عرضه نمی شود.
از طرف دیگر ، امکانات بانکی که باید ابزاری برای تقویت تقاضای مصرف کننده باشد ، به دلیل کم بودن وام و نرخ بهره بالا ، عملکرد خود را از دست داده اند. از طرف دیگر ، تورم ، رشد منفی اقتصادی ، عدم اطمینان سیاسی و نوسانات ارز نیز باعث شده است تا محیط بزرگ در سرمایه گذاری در مسکن ناامن باشد.
در چنین شرایطی ، رکود بازار مسکن نه تنها ممکن است بلکه اجتناب ناپذیر است. مگر اینکه سیاست های هماهنگ اقتصادی و بانکی در دستور کار قرار بگیرند.
متغیرهای کلان اقتصادی مهمترین عامل در ایجاد یا جلوگیری از رکود مسکن هستند
“مهمترین عامل در ایجاد یا جلوگیری از رکود در بخش مسکن ، وضعیت متغیرهای کلان اقتصادی است ؛ عواملی مانند رشد اقتصادی ، درآمد ملی ، درآمد سرانه و درآمد خانوار.”
وی گفت: “مگر اینکه این متغیرها بازیابی شوند ، در واقع رونق در بازار مسکن است.” “زیرا تقاضای مؤثر از این عوامل خارج می شود.”
اگر متغیرهای کلان اقتصادی پیشرفت نکنند ، بهترین سیاست های پولی و اعتباری کار نمی کنند
یزدانی تأکید کرد: “اگر متغیرهای کلان اقتصادی بهبود یابد ، حتی اگر بهترین سیاست های پولی و اعتباری اجرا شود ، مؤثر نخواهد بود. سیاست پولی به معنای زمانی است که اقتصاد در یک وضعیت عادی قرار دارد. در غیر این صورت ، هیچ بانک نمی تواند تسهیلات را فراهم کند و نه خانواده ها نمی توانند بازپرداخت کنند.”
هنگامی که مردم قادر به بازپرداخت وام نیستند ، امکانات مسکن نه تنها مشکل را حل می کند بلکه ممکن است فشار بیشتری ایجاد کند
این اقتصاددان گفت: “اگر در دهه 1980 بودیم ، می توانستیم به عنوان یکی از ابزارهای پررونق ، روی تسهیلات بانکی حساب کنیم.” اما امروز ، درآمد خانوار آنقدر کم است که حتی نمی توانند وام را بازپرداخت کنند. “در نتیجه ، دادن وام نه تنها مشکل را حل نمی کند ، بلکه ممکن است فشار بیشتری نیز ایجاد کند.”
وام تا زمانی که خانوارها از نظر اقتصادی قادر نباشند ، تقاضای مؤثر در بازار مسکن ایجاد نمی کند
به گفته وی ، برای خارج شدن از رکود اقتصادی در بخش مسکن ، باید شرایطی را برای ورود خانوارها به بازار داشته باشد. یزدانی گفت: “وقتی خانواده از نظر مالی قادر نیستند ، چه شما انجام دهید یا نه ، تقاضای بازار مؤثر وجود ندارد.” درآمد سرانه ابتدا باید بالا برود ، پس می توانید به ابزارهایی مانند وام بروید. “
گزارش های بیشتر در صفحه مسکن را بخوانید.
