اثاثهعبدالله بابخانی ، تحلیلگر بین المللی بازارهای انرژی
بازار جهانی نفت این روزها علاوه بر تنش های ژئوپلیتیکی ، با اختلاف نظر جدیدی روبرو است: چه مقدار روغن ایران در آب باقی مانده و مشتری ندارد؟
جنگ اعداد
گزارش اخیر رویترز در مورد داده های دو موسسه ردیابی تانکر ، با استناد به داده ها مرو وت گردابادعا می کند که حجم روغن ایرانی که روی آب ذخیره شده است و در انتظار فروش است ۱۲۰ به میلیون ها بشکه رسیده است. به گفته تحلیلگران ، این رقم بالاترین سطح از ابتدای سال است.
اما وقتی به اعداد دقیق تر نگاه می کنیم ، تصویر متفاوت است:
• مرو حجم روغن شناور ایران محدود است ۳۵ این تا 5 میلیون بشکه تخمین می زند.
• گرداب یک عددی بالاتر ارائه شده و نزدیک به آن است ۶۳ او میلیون ها بشکه را می شناسد. (البته این شامل محدودیت های است ۲۰ این یک میلیون بشکه بوده است که از سال 2 در مخازن چین مسدود شده است.)
• در روایت تجمعی که رویترز منتشر کرده است ، این دو رقم در کنار سایر ذخایر صادراتی جمع آوری می شود و به همان ۱۲۰ میلیون بشکه رسیده است.
انکار رسمی تهران
در مقابل ، وزارت نفت ایران به طور محکم تمام این آمار را رد می کند. وزیر نفت محسن پاکجادوی در تاریخ 1 اوت گفت: “گزارش هایی از 5 میلیون بشکه نفت Oilless در دریا وجود دارد.” “
به عبارت دیگر ، تهران می گوید آنچه به عنوان “روغن شناور” ثبت می شود ، لزوماً به تأخیر نمی افتد و بدون خریدار. در عوض ، این می تواند یک ذخیره موقت یا معاملات در راه تغییر مقصد باشد.
واقعیت کجاست؟
تجربه سالهای اخیر نشان داده است که همیشه بین آمار ردیابی نهادهای خارجی و اظهارات رسمی ایران فاصله قابل توجهی وجود دارد. این فاصله معمولاً توسط سه عامل ایجاد می شود:
1 روش های فروش نفت ایران به دلیل تحریم ها ؛
2 تغییر مسیر کشتی ها و توقف های عمدی برای گمراه کردن ردیاب ها ؛
3 بازی سیاسی برای حفظ روحیه بازار داخلی و جلوگیری از کاهش قدرت چانه زنی در مذاکرات خارجی.
عواقب اقتصادی و بودجه
اگر حتی ارقام میانی (1 تا 2 میلیون بشکه) صحیح باشند ، این حجم ذخیره شده عواقب بسیاری دارد:
• فشار بر نقدینگی دولت؛ ؛ از آنجا که در حالی که برخی از نفت تولید شده هنوز به پول تبدیل نشده است ، هزینه های فعلی این کشور طبق برنامه بودجه پرداخت می شود.
• درآمد 1 ؛ در لایحه امسال ، دولت برای صادرات نفت از رقم نسبتاً خوش بینانه ای برخوردار بود. میلیون ها بشکه روی آب می توانند تعادل پیش بینی شده را مختل کنند و کسری بودجه را عمیق تر کنند.
• هزینه حمل و نقل اضافی و بیمه؛ ؛ هر روز که یک تانکر در دریا منتظر است ، به معنای افزایش هزینه اجاره و بیمه است که در نهایت منجر به تخفیف بیشتر در فروش می شود.
• تشدید رقابت منفی در بازار آسیا؛ ؛ برای تخلیه این ذخایر ، ایران باید تخفیف بیشتری به پالایشگاه های چینی و سایر مشتریان آسیایی بدهد. این روند می تواند منجر به کاهش فروش نفت ایران بر روی سبد اوپک شود.
از طرف دیگر ، اگر روایت رسمی ایران صحیح باشد و نفت شناور تنها بخشی از تاکتیک های بازاریابی باشد ، انتظار می رود که در ماه های آینده فشار بودجه را کاهش دهد. اما شفافیت و تداوم تحریم ها باعث می شود سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی هنوز در پایداری درآمدهای نفتی شک کنند.
پایان
روغن ایرانی بار دیگر به “ارواح روی آب” تبدیل شده است. شبح ، که نهادهای غربی به عنوان نشانه بحران فروش و تهران به عنوان نشانه مقاومت و اطلاعات در بازاریابی می دانند. اما برای اقتصاد ایران ، اصل این است هر بشکه ای روی آب ، تأخیر در ورود دلار نفت به خزانه داریبشر در صورت ادامه ، این تأخیرها به کسری بودجه تبدیل می شوند ، پایه پولی و فشار به بازار ارز را افزایش می دهند.
در صورت عدم شفافیت ، بازار جهانی بین آمار ماهواره ای و روایت رسمی نامشخص است. اما در داخل ، بودجه امسال مهمترین معیار برای نشان دادن اینکه آیا نفت ایران واقعاً در حال فروش پایدار است یا فقط روی آب شناور است ، خواهد بود.
