آیا طنز ادبی هنوز مخاطب دارد؟ 

تلویزیون سالهاست که با چالش جذب مخاطبان در زمینه طنز ادبی روبرو است. در فصل یازدهم خود ، Sand -e -Sugarloo نشان می دهد که این مسیر نه تنها ممکن است بلکه می تواند مخاطبان گسترده ای را نیز درگیر کند ، اگر برنامه نویسان آماده پذیرش ریسک و نوآوری باشند. این برنامه با ترکیب شعر طنز ، پررونق رقابت و پرداختن به مباحث روز ، تلاش می کند تا مرز بین سرگرمی و انتقادات اجتماعی را به روشی جدید تعریف کند.

یکی از مهمترین جنبه های “نیشکر” که توسط مرکز سیمورگ ساخته شده است ، نگاهی مستقیم به مسائل روز است. از رویدادهای سیاسی و اجتماعی داخلی گرفته تا تحولات بین المللی ، طنز این برنامه صریح و هوشمندانه با موضوعات حساس سروکار دارد و مخاطبان را با آن به همراه می آورد. این رویکرد باعث می شود که این برنامه فراتر از سطح سرگرمی باشد و به زمینه ای برای تجزیه و تحلیل و بحث در مورد جریان های فرهنگی و اجتماعی تبدیل شود.

ساختار فصل یازدهم “نیشکر” نشانگر تغییرات اساسی است. حضور شاعران جدید ، تغییر در عوامل تولید و اصلاح قالب ها ، نشانه ای از تلاش برای تحمل عزت نفس در برنامه ای است که سالها با حفظ شکل سنتی طنز ادبی قرار گرفته بود. این ترکیب به “نیشکر” اجازه می دهد تا روح طنز تخصصی را مطابق با نیازها و انتظارات مخاطبان امروز حفظ کند.

یکی از عوامل این مسیر ، امیر قموسی به عنوان تولید کننده است. وی با تجربه طولانی در تولید برنامه های طنز ادبی و همکاری مداوم با تیم Gandhloo ، با مدیریت و پشتیبانی جامع ، راه را برای فصل های بعدی هموار کرده و از رکود یا کاهش کیفیت برنامه جلوگیری کرده است.

غومیاشی پیش از این برنامه “شب سبک” را در کانال چهار ، آخرین برنامه تلویزیونی محمد صالح آلا ، و همچنین برنامه هایی مانند “آشتی” و “سحوری” با سخنرانی های سعد بغری و سخنرانی های باهودین قوررامشاهی به همراه خواسته های سعید موهودین ژورامشاهی تهیه و کارگردانی کرده است.

“شکر” اکنون به یک برنامه جدید ، نوآورانه و متفاوت در زمینه شعر و طنز فارسی تبدیل شده است. اولین مجله طنز کتبی در رسانه های ملی که توانسته است مخاطبان وفادار خود را حفظ کند. حضور پرانرژی شاهرام شکیبا و ناصر فیض در این برنامه ، بینندگان را ایجاد یک فضای ادبی و طنزآمیز فراهم می کند ، و حضور قاسم رافیا ، یک شاعر طنز فارسی ، ادامه این مسیر از زمان فصل 11 است. همچنین ، تلاش های اولیه ریزا رافی و جذابیت های مجلسی را نباید در برنامه های Prograte Sears Sears Sears Sears The Plamited Sears.

نکته توجه این است ؛ فصل 11 همزمان با جنگ 12 روزه و حمله رژیم صهیونیستی ثبت شد و بخش های ویژه ای برای نقد شخصیت های سیاسی مانند نتانیاهو و ترامپ در قالب شعر طنز طراحی شده است که این برنامه را فراتر از یک سرگرمی گذرانده و آن را به روایت هوشمندانه و انتقادی از روز تبدیل کرده است.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد این برنامه ، توجه به دامنه فرهنگی و جغرافیایی ایران است. از شهرها و روستاهای دور افتاده گرفته تا برقراری ارتباط با شاعران فارسی در افغانستان و تاجیکستان ، کاندا پهلو به دنبال ایجاد یک شبکه ادبی و طنز بین المللی است که مبتنی بر تبادل فرهنگی و رفاق فراتر از رقابت بوده است. این دیدگاه باعث می شود که این برنامه نه تنها نمایانگر طنز تلویزیونی ایران باشد ، بلکه تقاطع فرهنگی سخنرانان فارسی نیز هست.

با این حال ، مسیر طنز تخصصی در تلویزیون آسان نیست. “قند” همواره با چالش های تولید ، حساسیت اجتماعی و انتظارات متنوع مخاطب روبرو بوده است. فصل 11 نشان می دهد که موفقیت یک برنامه طنز در رسانه های ملی نیاز به تصادف خلاقیت ، درک دقیق مخاطبان و شجاعت پرداخت موضوعات حساس دارد. این برنامه نه تنها به دنبال سرگرمی است ، بلکه سعی می کند تا ابزاری برای تفکر ، واکنش و گفتگو در مورد موضوعات روز طنز کند.

علیرغم موفقیت ، “Sugarloo” هنوز در چند نقاط ضعف مهم درگیر است. یکی از مهمترین آنها محدودیت رسانه های ملی در پذیرش طنز تیز است. حتی فصل 11 ، با وجود پرداخت به موضوعات روز و شخصیت های سیاسی ، همواره مرزهای محتاطانه را رعایت کرده است. این محافظه کاری گاهی اوقات باعث می شود طنز تخصصی از ظرفیت کامل خود برای ایجاد گفتگوی اجتماعی و انتقادات استفاده نکند.

همچنین ، تجربه نشان داده است که حفظ تعادل بین سرگرمی و تخصص طنز دشوار است. “کند پهل” با ورود به مسائل سیاسی و اجتماعی ، مخاطبان عمومی را به خود جلب می کند ، اما در بعضی از مناطق ممکن است مخاطب حرفه ای و علاقه مند احساس کند که این برنامه بیش از حد به جذابیت بصری و سرگرمی منتقل شده است و عمق تجزیه و تحلیل را کاهش داده است.

منبع: tasnim