وضعیت ناامیدکننده لیگ برتر فوتبال ایران؛ هزینه به دلار، کیفیت به ریال

براساس اخبار تجاری ، هفته ششم لیگ برتر ایران با تمام حاشیه ها و بازی های خود به پایان رسید. اما آنچه از این شش هفته به وجود آمده است ، آماری است که بیشتر شبیه یک شوخی تلخ از واقعیت است. پس از دو مسابقه ، هیچ تیمی نتوانسته است امتیازات خود را دو برابر کند و در صدر جدول قرار بگیرد. چنین وضعیتی در سطح فوتبال حرفه ای تقریباً غیرقابل تصور است.

بدون هیجان ، بدون ستاره

در زمانی که فوتبال جهان با بازی های هیجان انگیز ، پاس های سریع و تاکتیک های جدید ، فوتبال ایران با احتیاط ، بی اخلاقی و نتیجه گیری افراطی گرفتار شده است. تیم ها به جای بازی برای پیروزی به زمین می روند. بازی تهاجمی ، پاس های هیبریدی و حرکات تاکتیکی در زمین جایگزین حمل و نقل طولانی ، توپ بی هدف و اعتراضات مداوم شده است.

ستاره ها یکی پس از دیگری از دست می روند و بازیکنان تأثیرگذار دیگری وجود ندارد که بتوانند نتیجه را تغییر دهند. آمار هدف به شدت کاهش یافته است و بیشتر بازی ها بدون موقعیت جدی به پایان می رسند. پس از شش هفته ، تنها چهار تیم توانسته اند به 2 امتیاز برسند. عددی که نشانگر افت شدید کیفیت مسابقات است.

لیگ

آماری دیگر که وضعیت لیگ را به خوبی توصیف می کند ، تعداد بی سابقه ای از قرعه کشی است. از کل 2 مسابقه ، 2 برابر با نتیجه است. این به معنای نیمی از بازی های بدون برنده است. در بین این تساوی ، دو مسابقه یا بدون گل وجود داشت یا با نتیجه یک -یک به پایان رسید.

هفته های سوم و پنجم با سه تساوی و هفته های اول و چهارم با سه تساوی بالاترین سهم را داشت. حتی برخی از محبوب ترین مسابقات ، مانند قرعه کشی 1 – 2 و 2-1 ، نمی توانند لیگ کلی را کاهش دهند. این اعداد نشان می دهد که تیم ها بیشتر نگران نگرانی نیستند.

زمین هایی که فوتبال را می کشند

اما کیفیت مسابقات فقط مربوط به مسائل فنی نیست. وضعیت بدبخت چمن در لیگ بیست و پنجم به یک بحران جدی تبدیل شده است. چمنزارهای ناهموار ، برآمدگی ها و چندین فرورفتگی ، انجام ساده ترین کار روی زمین را حتی دشوار می کند. نمونه بارز آن در جلسه استقلال و چادلمو بود که عمق فاجعه را نشان داد.

در چنین شرایطی ، نه تنها کیفیت بازی کاهش می یابد ، بلکه خطر مصدومیت بازیکنان را نیز می گذارد. این زمانی تلخ تر است که برخی از تیم ها هنوز قادر به بازی در زادگاه خود نیستند و باید به ورزشگاه های اجاره ای یا شهرهای دیگر بروند.

هزینه های سنگین ، خروجی ناامید کننده

قبل از شروع فصل ، نقل و انتقالات هیجان انگیز صورت گرفت و چهار تیم بزرگ لیگ – پرسپولیس ، استیگال ، سپاهان و تراکتور – هزینه های زیادی را برای جذب بازیکنان گران قیمت رقم زدند. ایده کلی این بود که فصل جدید هیجان انگیز ، زیبا و زیبا خواهد بود. اما اکنون و بعد از شش هفته ، واقعیت چیزی جز ناامیدی نیست.

وقتی نیمی از بازی ها برابر باشند ، هیچ تیمی نمی تواند از دیگران جدا شود. جدول لیگ اکنون تصویری از سردرگمی است. تا آنجا که رهبری با تیم سیزدهم تنها سه امتیاز است. چنین فشرده سازی جذاب نیست بلکه نشانه ای از ضعف عمومی تیم ها است که هیچ تیمی از نمایش قابل توجهی برخوردار نیست.

به صدای زنگ هشدار

هفته ششم لیگ برتر با مسابقه استقلال و چادلمو در استادیوم Takhti تهران بسته شد و اکنون لیگ به دلیل فیفا اکتبر برای مدتی بسته شده است. اما این بسته شدن ممکن است فرصتی برای مدیران فوتبال کشور باشد که در مورد اوضاع فکر کنند.

فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری برای بررسی ساختار مدیریت ، کیفیت زمین ، آموزش مربیان و برنامه ریزی بلند مدت نیاز دارد. ادامه این روند نه تنها جذابیت لیگ را برای هواداران کاهش می دهد بلکه به آینده فوتبال ملی نیز آسیب می رساند.

پایان سرد یک آغاز پرهیزگار

بیست و پنجمین فصل لیگ برتر با وعده های عالی آغاز شد ، اما اکنون در پایان هفته ششم ، چیزی جز ناامیدی ، آمار عجیب و بازی های غیر ضروری وجود نداشته است. اگر فوتبال ایران همچنان درگیر تصمیمات متقاطع ، زمینه های کم کیفیت و مربیان باشد ، بعید به نظر می رسد که متفاوت اتفاق بیفتد.

لیگ بی رحمانه و بی حد و حصر این روزها فقط یک پیام دارد: فوتبال ایران به شکلی اشتباه حرکت می کند و اگر تغییر نکند ، حتی شوخی تلخ امتیازهای یک وسیع در بالای جدول ممکن است برای ما طبیعی باشد.

منبع: اخبار آنلاین