نسل زد و صدایی که جهان را به لرزه در آورد

به گزارش میهن تجارت، آندری راجولینا، رئیس جمهور ماداگاسکار در اوایل ماه جاری قبل از اینکه ژنرال ها کنترل این کشور جزیره ای را به دست گیرند، از کشور گریخت و نتوانست پرچمی را که توسط معترضان با نماد جمجمه و استخوان های متقاطع و کلاه حصیری در دست داشتند، ببیند. معترضان نسل Z، که رهبران نپال و اندونزی گرفته تا مراکش، پرو و ​​اکنون ماداگاسکار را به لرزه درآورده اند، در زیر همین تصویر، که از مانگای ژاپنی One Piece گرفته شده است، تجمع کرده اند. چه آنها را نسل تیک توک، چه نسل Z (آنهایی که بین سال های 1997 تا 2012 متولد شده اند)، یا صرفاً معترضان دانشجو بنامید، جوانان در سراسر جهان خواهان تغییر سیاسی هستند.

این واقعیت را از شیخ حسینه، نخست وزیر سابق بنگلادش، که سال گذشته توسط اعتراضات دانشجویی برکنار شد، بپرسید. اعتراضات ژنرال Z به ویژه در کشورهای با میانگین سنی پایین، مانند ماداگاسکار، که نیمی از جمعیت آن زیر 19 سال هستند، قابل توجه است. در این کشورها، جرقه اعتراضات ناشی از قطع برق و آب بود، اما مانند سایر بازیگران، نداشتن شغل و انزجار از نخبگانی که ثروت خود را به رخ می کشند، دلایل عمیق تری بود که جوانان را به خیابان ها کشاند.

پاشنه آشیل

در آفریقا، جایی که میانگین سنی 19 سال است و ایجاد فرصت های شغلی یک چالش است، جوانان به طور فزاینده ای یک نیروی قدرتمند و البته غیرقابل پیش بینی هستند. پیش از این، جوانان باهوش فناوری سودان به موجی از اعتراضات کمک کردند که باعث سرنگونی دیکتاتور 30 ​​ساله عمر البشیر در سال 2019 شد. همچنین سال گذشته در کنیا، معترضانی که آشکارا خود را به عنوان نسل Z معرفی کردند، رئیس جمهور ویلیام روتو را مجبور کردند که افزایش مالیات پیشنهادی را لغو کند و کابینه خود را برکنار کند.

در این ماه در مراکش، معترضانی که خود را نسل Z 212 می نامند (با الهام از کد تلفن) به خیابان های رباط، کازابلانکا و طنجه آمدند و خواستار چشم اندازهای بهتر شدند و هزینه جام جهانی 2030 را محکوم کردند که مراکش میزبان مشترک آن است. تظاهرات نسل Z – سازماندهی شده در فضای رسانه های اجتماعی – فاقد رهبران مشخص است. این یک نقطه قوت است و آنها را وادار می کند که به رغم سرکوب مرگبار دولت در کشورهایی از کنیا تا نپال، به خیابان ها و مقاومت ادامه دهند. بیانیه ای که سرکوب آنها را دشوارتر می کند. اما نامنظم بودن اعتراضات ناسل زی نیز یک نقطه ضعف است. آنها اغلب فاقد ابزارهایی برای تبدیل خشم مشروع به سیاست‌های منسجم یا ساختارهای سیاسی جایگزین هستند و آنها را در برابر راه‌حل‌های فوری توسط افراد قدرتمند کاریزماتیک آسیب‌پذیر می‌سازد.

نسلی که صدایش خاموش نمی شود!

وضعیت فرقه کاپیتان ابراهیم ترائوره، انقلابی خودخوانده ضد امپریالیست بورکینافاسو و استاد TikTok، نمونه ای از این موضوع است. شاید دور از ذهن نباشد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، که به سرعت سودمندی سیاسی TikTok را نیز مشاهده کرده است، به عنوان یکی از ذینفعان جنبش جوانان در نظر گرفته شود که به‌عنوان عادی به دنبال ایجاد اختلال در سیاست است.

نسل Z می تواند منبع بی ثباتی سیاسی باشد. در سودان، یک جنبش مدنی آرمانگرا، قدرت خود را توسط ژنرال هایی که کشور را وارد یک جنگ داخلی خونین کردند، غصب کرد. در ماداگاسکار، خود راجولینا که در آن زمان یک دی جی 34 ساله بود، در سال 2009 در دوران اعتراضات جوانان به قدرت رسید، اما توسط نسل بعدی و چندین ژنرال برکنار شد. تظاهرات جوانان همچنین طعمه آسانی برای کمپین های اطلاعات نادرست است که می تواند نارضایتی های مشروع را به اهداف پلید تبدیل کند، از جمله حمایت از مزدوران روسی یا کودتاهای داخلی.

با این حال، معترضان ژنرال Z می توانند نیروی خوبی باشند و به نخبگان ریشه دار هشدار دهند که سیاست یک قرارداد اجتماعی است، نه مجوزی برای غارت. بسیاری از رهبران محاسبه می کنند که بهترین شانس آنها برای بقا سرکوب اعتراضات است. اما باید توجه داشته باشند که جنبش های جوانان ساکت نخواهند ماند، بلکه باز خواهند گشت. راه بهتر برای بقا ایجاد محیطی مناسب برای کسب و کار، خدمات و امنیت است. رهبرانی که نمی توانند چنین اولویت هایی را ارائه دهند، می توانند انتظار داشته باشند که به زودی پرچم جمجمه و استخوان های متقاطع را در خیابانی نزدیک خود ببینند.