مطبوعات ایتالیایی نوشتند: جوزپه گالیانو کارشناس ایتالیایی در مقاله ای در وب سایت “Le Diplomat” تاکید کرد که روسیه به طور جدی در تلاش است تا نفوذ خود را در سوریه پس از سقوط بشار اسد، رئیس جمهور مخلوع، از طریق حمایت نظامی و اقتصادی از احمد الشارا، رئیس جمهور این کشور بازگرداند.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مقاله آمده است: نویسنده توضیح می دهد که مسکو تلاش می کند دستاوردهایی را که با مداخله در سال 2015 به دست آورده، حفظ کند، به ویژه حضور نظامی خود در پایگاه دریایی طرطوس و پایگاه هوایی حمیمیم که از ارکان اصلی نفوذ آن در منطقه هستند.
همکاری نظامی
به گفته نویسنده، مسکو تلاش می کند شکست ناشی از سقوط متحد سابق خود را به فرصتی دیپلماتیک و نظامی برای گسترش عملیات خود و ارائه حمایت اقتصادی و تجهیز دمشق به سلاح های پیشرفته مانند سامانه دفاع هوایی اس-400 تبدیل کند.
عاصم غلیون، سخنگوی وزارت دفاع سوریه با انتشار تصویری از این سامانه در روسیه در شبکه های اجتماعی نوشت: امروز در روسیه و در روزهای آینده در سوریه اما بعدا تاکید کرد که منظورش خرید این سامانه نبوده است.
به عقیده نگارنده، خرید این سامانه به دمشق توانایی واقعی برای مقابله با حملات اسرائیل که پس از سقوط اسد تشدید شده است، می دهد و همچنین عامل متعادل کننده ای در برابر نفوذ ترکیه بر دولت جدید سوریه خواهد بود.
یک رویکرد عمل گرایانه
به گفته نویسنده، احمد الشورا از زمان به قدرت رسیدن از هرگونه تنش با مسکو اجتناب کرده است. وی هرگز خواستار خروج نیروهای روسیه نشد و تاکید کرد که امیدوار است روسیه در سوریه بماند.
نویسنده بر این باور است که «سوریه پس از اسد» در چندین زمینه از جمله بازسازی، فعال سازی مبادلات تجاری و همچنین خنثی سازی چهره های رژیم قبلی که به روسیه پناهنده شده اند، به روسیه نیاز دارد.
در همین حال، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه به ارسال نفت، گازوئیل و گندم به دمشق ادامه داد و شرکت گوزنک با وجود تحریمهای غرب، چاپ ارز جدید سوریه را برعهده گرفت.
بر اساس این مقاله، مسکو احتمالا از حق وتوی خود در شورای امنیت برای حمایت از حذف الشریعه و همکارانش از فهرست تروریسم استفاده خواهد کرد.
در مقابل، انتظار میرود سوریه با تمدید امتیاز پایگاههای طرطوس و حمیمیم موافقت کند، اما با شرایط مالی سختتر.
تخته شطرنج منطقه ای
به عقیده نگارنده، سوریه امروز مانند یک صفحه شطرنج پیچیده است: ترکیه و قطر مهمترین متحدان به شمار می روند، اسرائیل حملات هوایی خود را افزایش داده است، ایالات متحده به دقت اوضاع را زیر نظر دارد و برخی از کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی در تلاش برای تقویت روابط خود با دمشق هستند.
این مقاله نتیجه گیری می کند که مسکو تلاش می کند تا حضور سیاسی خود را در این زمینه منطقه ای حفظ کند، اگرچه توازن قوا دیگر به نفع او نیست، همانطور که در زمان بشار اسد بود.
