زهران ممدانی، سیاستمدار مترقی و عضو سابق مجلس ایالت نیویورک، موفق شد رقیب خود اندرو کومو – که شهردار این شهر بود – را شکست دهد و به این ترتیب اولین مسلمانی باشد که اداره نیویورک را به دست می گیرد، علیرغم اینکه نظرسنجی ها تنها چند ماه پیش او را در رده های آخر نشان می داد. بسیاری این پیروزی را نشانه تغییر افکار عمومی در درون حزب دمکرات می دانستند. اما این پیروزی چگونه ممکن شد؟
1. موضوع مقرون به صرفه بودن مهمترین عامل بود
در حالی که کومو بر ایمنی و جرم و جنایت تمرکز می کرد، ممدانی بر هزینه زندگی و توانایی نیویورکی ها برای پرداخت هزینه های خود با استفاده از شعارهایی مانند «شهری که می توانیم هزینه کنیم» و «مسکن مقرون به صرفه برای همه» تمرکز کرد.
2. پیام واضح و منسجم
کمپین ممدانی از ابتدا پیام واحد و ثابتی داشت: دفاع از طبقه کارگر و آسان کردن زندگی روزمره.
برخلاف برخی مبارزات میهن تجارتاتی قبلی دموکرات ها، او در اهداف و مواضع خود مبهم نبود. حتی برخی از حامیان سابق دونالد ترامپ از او حمایت کردند، زیرا پیام او را واضح و بدون رنگ میدانستند.
3. تجربه عامل تعیین کننده نبود
کومو سعی کرد خود را به عنوان یک مدیر کارکشته معرفی کند و از ممدانی به دلیل نداشتن تجربه اجرایی انتقاد کرد.
اما ممدانی از این موضوع به نفع خود استفاده کرده و خود را چهره ای تازه معرفی کرده که نظم سیاسی قدیمی را رد می کند – رویکردی که یادآور کمپین میهن تجارتاتی ترامپ در سال 2016 است، زمانی که او همچنین تشکیلات سیاسی موجود را به چالش کشید.
4. حضور گسترده و غیر سنتی
ممدانی همه جا بود – از کنفرانس های خبری گرفته تا رسانه های اجتماعی و حتی کلوپ های شبانه.
او یک رویداد ویژه برای «اینفلوئنسرها» برگزار کرد که بیش از 31000 بیننده زنده داشت.
او به طور غیرمنتظره ای در یک باشگاه بروکلین ظاهر شد و برای حضار سخنرانی کرد.
او همچنین تبلیغ خود را در فاکس نیوز محافظه کار پخش کرد – حرکتی غیرعادی برای یک نامزد پیشتاز دموکرات.
5. بهره گیری از انرژی چپ و بسیج پایگاه های مردمی
مبارزات میهن تجارتاتی او متکی به پویایی جناح مترقی حزب دمکرات بود که توسط اتحادیه ها، داوطلبان و کمک کنندگان کوچک حمایت می شد.
اگرچه برخی از تحلیلگران گفتند مدل ممدانی «ویژه نیویورک» است، اما بسیاری این کمپین را یکی از موفق ترین کمپین های مترقی در سال های اخیر توصیف کردند.
یک استراتژیست دموکرات به نقل از این روزنامه درباره شیوه جلب حمایت ممدانی می گوید: «چه او را دوست داشته باشید یا نه، نمی توانید او را نادیده بگیرید».
و او افزود: “وقتی می گوییم باید قوانین بازی را تغییر دهیم، منظورمان این نوع رویکرد است – نه آنچه در سال های گذشته انجام داده ایم.”
ناظران می گویند که پیروزی ممدانی نه تنها یک موفقیت فردی بود، بلکه نشان دهنده تغییر فضای سیاست مترقی در آمریکاست. جایی که مسائلی مانند مسکن مقرون به صرفه و هزینه زندگی بر تجربه سنتی سیاسی و چهرههای کهنهکار مانند اندرو کومو غلبه کرده است.
