زنگ خطر صهیونیسم در خلیج فارس| بیداری جهان عرب

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، اندیشکده آمریکایی «استیمسون» در تحلیلی جدید از تغییر اساسی در برداشت کشورهای حاشیه خلیج فارس از مفهوم تهدید صحبت کرده است. به گفته این مرکز، کشورهای عربی که تا دیروز ایران را رقیب اصلی خود می دانستند و رژیم صهیونیستی را متحد پنهان در موازنه قدرت منطقه ای می دانستند، پس از حمله تل آویو به دوحه به واقعیت جدیدی دست یافته اند: صهیونیسم شریک امنیتی نیست، بلکه عامل بی ثباتی است.

در این گزارش به نقل از سخنگوی وزارت امور خارجه قطر آمده است: پس از 11 سپتامبر، منطقه ما دیگر منطقه قبلی نیست. عبارتی که اکنون بیش از هر زمان دیگری معنی دارد. زیرا خشم ملت‌های عرب از رفتار تهاجمی صهیونیست‌ها در غزه، لبنان، سوریه و حتی ایران بی‌اعتمادی عمیق نسبت به غرب و متحدانش ایجاد کرده است.

رفتار یکجانبه تل آویو استقلال استراتژیک کشورهای عربی را به خطر انداخته و موجی از نارضایتی عمومی را در جوامع خلیج فارس برانگیخته است. نارضایتی هایی که می تواند برنامه های اقتصادی و اجتماعی آنها را به چالش بکشد.

تردید در مورد واشنگتن

این اندیشکده با اشاره به واکنش سرد واشنگتن به تجاوزات اخیر تل آویو، از افزایش تردیدها در مورد تعهدات امنیتی آمریکا صحبت کرده است. اگرچه کاخ سفید در 29 سپتامبر فرمان اجرایی صادر کرد و به طور نمادین ضمانت ویژه ای برای امنیت قطر صادر کرد، اما کارشناسان می گویند این اقدام بیشتر یک تبلیغ است تا تضمین واقعی.

عربستان سعودی نیز در تلاش است تا امتیازی مشابه از آمریکا بگیرد، اما ولیعهد سعودی می داند که واشنگتن قصد دارد این امتیاز را به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی گره بزند. موضوعی که می تواند موجی از مخالفت های عمومی را در داخل و در جهان عرب آغاز کند.

در این گزارش آمده است: کشورهای حوزه خلیج فارس در حال بازتعریف سیاست های دفاعی خود برای رهایی از وابستگی یکجانبه به آمریکا هستند.

خاورمیانه در مسیر چند قطبی شدن است

در همین راستا، مصر طرح تشکیل «ائتلاف عربی مشابه ناتو» را از سر گرفته است و عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور این کشور نیز بر ضرورت ایجاد نیروی مشترک عربی در نشست عربی و اسلامی در 14 سپتامبر تاکید کرده است، اما اختلاف دیدگاه ها در میان کشورهای حوزه خلیج فارس مانعی جدی در مسیر تحقق این طرح تلقی می شود.

توافق «دفاع متقابل استراتژیک» بین عربستان سعودی و پاکستان در 17 سپتامبر اعلام شد و آن را گامی مهم در راستای ایجاد بازدارندگی محلی توصیف کرد. ترکیبی از منابع مالی عربستان و قدرت نظامی پاکستان که به گفته این مرکز حتی ابعاد هسته ای معادلات امنیتی را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.

به موازات این تحولات، مذاکرات ریاض و واشنگتن برای امضای توافقنامه جدید همچنان ادامه دارد، هرچند فشارهای آمریکا برای عادی سازی روابط با تل آویو روند مذاکرات را کند کرده است.

خلیج فارس در حال ورود به عصر جدیدی است چند قطبی بودن امنیت دورانی است که نقش واشنگتن ضعیف‌تر، روابط منطقه‌ای متنوع‌تر و استقلال استراتژیک ملت‌های مسلمان برجسته‌تر می‌شود.

فروپاشی توهم امنیت با رژیم صهیونیستی

اندیشکده آمریکایی «استیمسون» در تازه ترین تحلیل خود از تحولات امنیتی منطقه تاکید کرده است که حمله رژیم صهیونیستی به دوحه در 9 سپتامبر پایانی بر یک برداشت اشتباه تاریخی در میان کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بود..

این اتاق فکر با یادآوری اینکه دولت های عربی در دهه های گذشته آنها جمهوری اسلامی ایران را تهدید اصلی خود می دانستند و حتی آنها رژیم صهیونیستی را شریک پنهانی برای توازن قدرت با تهران می دانستند. وی می نویسد: تهاجم اخیر تل آویو به خاک قطر این تصور را در هم شکست و رژیم اشغالگر را از متحدی غیررسمی به تهدیدی واقعی برای امنیت اعراب تبدیل کرد.

در این گزارش به نقل از سخنگوی وزارت امور خارجه قطر: در این بیانیه آمده است: «منطقه ما بعد از 9 سپتامبر دیگر همان منطقه نیست.

تجزیه و تحلیل مرکز استیمسون بخشی از این تکامل است الگوی فزاینده اقدامات یکجانبه و بی امان رژیم صهیونیستی این رژیم طی ماه های گذشته در سراسر غرب آسیا شناخته شده و یادآوری شده است در غزه، لبنان، سوریه و حتی ایران دست به عملیات تحریک آمیز و تهاجمی زده است.

به گفته این اتاق فکر، چنین رفتارهایی تنها نیست استقلال استراتژیک کشورهای خلیج فارس را تضعیف کرده است اما باعث افزایش خشم عمومی و تهدید پروژه های اقتصادی و اجتماعی مرتبط با ثبات منطقه بوده است

تحلیلگران بر آن تاکید دارند دولت های عربی اکنون با دو مسیر تاریخی روبرو هستند: یا ادامه وابستگی به رژیم هایی که عامل بی ثباتی هستند یا حرکت به سوی نظم نوین منطقه ای با محوریت همکاری و گفتگو با قدرت های مستقل اسلامی از جمله ایران.

به گفته ناظران، حمله 9 سپتامبر تنها مورد نبود این نشانه سقوط نقاب دروغین صهیونیسم برای جهان عرب بود. اما نشانه واضحی از کاهش نفوذ آمریکا و بیداری امنیتی ملت های منطقه علیه رژیم های اشغالگر و بی ثبات کننده بود.