روزنامه روسی «ایزوستیا» گزارشی از نویسنده دیمیتری کورنف، سردبیر پرتال «میلیتری راشا» منتشر کرد که در آن به تاریخچه آزمایشهای هستهای کشورهای بزرگ در طول دههها پرداخته، مهمترین ایستگاهها و مکانهایی که شاهد انفجار بمبهای اتمی و حرارتی بودهاند را مرور کرده و اهمیت این آزمایشهای هستهای را توضیح داده است.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مقاله آمده است: نویسنده تاکید کرده است که کشورهای هستهای چندین دهه است که آزمایشهای هستهای انجام دادهاند و اولین آن در تاریخ 16 ژوئیه 1945 در ایالات متحده آمریکا بود.
به گفته دیمیتری کورنف، او خاطرنشان میکند که ایالات متحده آزمایشهای خود را در دهه 1940 و اوایل دهه 1950 به جزایر اقیانوس آرام منتقل کرد و در اوایل دهه 1950 از سایت آزمایش هستهای نوادا استفاده کرد، جایی که آزمایشها تا تعطیلی نهایی آن در سال 1992 ادامه یافت. به طور کلی، ایالات متحده 1 آزمایش هستهای انجام داده است.
بمب شوروی
نویسنده اشاره می کند که دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی به موفقیت های بزرگی دست یافتند و تا سال 1949 بمب هسته ای شوروی را توسعه دادند، پس از آن که این سلاح تا آن زمان در انحصار ایالات متحده بود.
وی ادامه داد که سایت سیمی پالاتینسک در قزاقستان اولین سایت آزمایش هسته ای در اتحاد جماهیر شوروی بود.
در اواسط دهه 1950 مشخص شد که سلاح های هسته ای برای همه شاخه های ارتش ضروری است و تصمیم گرفته شد که آنها را در جزایر بیابانی در مجمع الجزایر نوایا زملیا در شمال دور آزمایش کنند.
در سایت نوا زملیا، قوی ترین سلاح هسته ای تاریخ بشر، بمب AN602 که به بمب تزار نیز معروف است، منفجر شد. این آزمایش در 30 اکتبر 1961 انجام شد. ناظر علمی پروژه، دکتر ساخاروف، سومین ستاره خود را به عنوان قهرمان کار سوسیالیستی شوروی برای موفقیت در این آزمایش دریافت کرد.
به طور کلی، ایالات متحده تا سال 1992، 1054 آزمایش هسته ای انجام داد، در حالی که اتحاد جماهیر شوروی تا سال 1990، 715 آزمایش هسته ای انجام داد.
بمب شگفت انگیز تزار
نویسنده اشاره می کند که آزمایش “بمب تزار” واقعاً یک رویداد شگفت انگیز در قرن بیستم بود.
گفته می شود که از فاصله چند صد کیلومتری یک گلوله آتش بزرگ به قطر حدود 10 کیلومتر دیده می شود و ابر قارچی تا ارتفاع 64-67 کیلومتری بالا آمده و به صورت دایره ای به شعاع 95 کیلومتری گسترش یافته است. خسارات ناشی از آن بسیار شدید بوده و همین بس که زمین های نوایا زملیا محل انجام آزمایش ها به شدت تغییر شکل داده و ارتفاعات آن مسطح شده است.
به طور کلی، اتحاد جماهیر شوروی تا سال 1990 715 آزمایش هسته ای انجام داد.
به گفته نویسنده، بریتانیا در ابتدا در کنار آمریکا وارد مسابقه هسته ای شد، اما بعدا تصمیم گرفت به یک قدرت هسته ای ملی تبدیل شود.
بریتانیا از سال 1952 تا 1991 در مجموع 45 آزمایش هسته ای انجام داد. سایت اصلی آزمایش در ابتدا در صحرای استرالیا بود، اما بعداً این تجهیزات در جزایر مرجانی اقیانوس آرام و در نوادا، ایالات متحده آمریکا نیز آزمایش شدند.
فرانسه چهارمین قدرت هسته ای شد و 210 انفجار هسته ای در طول تاریخ آزمایش های خود انجام داد. آزمایشات اولیه از سال 1960 در صحرای الجزایر انجام شد.
بعدها از جزایر مرجانی در پلینزی فرانسه در اقیانوس آرام برای آزمایش استفاده شد. در سال 1970 در جزیره مرجانی موررووا آخرین آزمایش بمب حرارتی فرانسه با قدرت تقریبی 1 مگاتون انجام شد و آخرین آزمایش در سال 1996 انجام شد.
در سال 1996، چین نیز آخرین آزمایش هسته ای خود را انجام داد و در سال 1965 به پنجمین قدرت هسته ای جهان تبدیل شد.
همکاری با اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1950 به دانشمندان چینی کمک کرد تا پس از قطع روابط با اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه 1960، در سریع ترین زمان ممکن بمب خود را بسازند.
چین در صحرای لوب نور در مغولستان داخلی آزمایش های هسته ای انجام داد و در مجموع 45 آزمایش هسته ای انجام شد.
