به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، خبر ایجاد پایگاه نظامی آمریکایی در جنوب دمشق با توافق دولت جدید سوریه به ریاست احمد الشراع معروف به جولانیچهره جدیدی از نفوذ واشنگتن در منطقه را نشان داد. این اقدام در حالی صورت گرفت که چند روز پیش همزمان با افزایش تنش ها و احتمال وقوع جنگ بین لبنان و رژیم صهیونیستی، وزیر دفاع عراق از تماس تلفنی وزیر جنگ آمریکا خبر داد.
این مقام آمریکایی در این تماس تلویحا اعلام کرد که کشورش به زودی عملیاتی را علیه یکی از کشورهای منطقه انجام خواهد داد و نسبت به هرگونه مداخله عراق هشدار داد. یک جواب سخت مواجه خواهد شد بسیاری این کشور را لبنان می دانستند، اما آنچه در واقع در منطقه شام طراحی می شود فراتر از یک کشور است و نشان دهنده طرح جامع آمریکا برای کنترل مستقیم و استراتژیک بر خاورمیانه است
این توافق جدید هشداری برای کشورهای منطقه و ناظران بین المللی است. زیرا به وضوح نشان می دهد آمریکا در تلاش است با ابزار نظامی و سیاسی استراتژی کنترل مستقیم سوریه و کل منطقه را اجرا کند و این روند می تواند معادلات امنیتی و نظامی خاورمیانه را به شدت تغییر دهد.
حضور و پایگاه های آمریکا در غرب آسیا: دیدگاهی جامع
آمریکا در غرب آسیا با شبکه گسترده ای از پایگاه های نظامی و عملیاتیتلاش برای مهار نفوذ ایران، محور مقاومت و حضور بازیگران فرامنطقه ای مانند چین. این پایگاه های داده را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
1- پایگاه های کنترل کل منطقه
-
رقه (سوریه): نقطه استراتژیک برای استقرار طولانی مدت، نظارت بر غرب آسیا و ارتباط با عراق و موصل.
-
بگرام (افغانستان): یک پایگاه استراتژیک در شمال کابل برای حضور نیروها و تجهیزات و نزدیکی به تاسیسات چینی.
-
دیگو گارسیا (اقیانوس هند): جزیره ای دورافتاده با بمب افکن هایی که برای حملات سنگین به منطقه مستقر شده اند.
-
2- پایگاه های متمرکز بر ایران
-
عین الاسد (عراق): بزرگترین پایگاه زمینی آمریکا با قابلیت های هوایی و دفاعی.
-
العدید (قطر): مرکز عملیات هوایی ایران و رصد آزمایشات موشکی با ارتباطات ماهواره ای.
-
بحرین: محور عملیات دریایی در خلیج فارس و هماهنگی فعالیت های منطقه ای.
3- کنترل پایگاه ها در سوریه و فلسطین اشغالی
-
امن: مقر فرماندهی شمال ارتش اسرائیل با نظارت مستقیم آمریکایی ها بر تحرکات لبنان و سوریه.
-
کریات گات: پایگاهی در نزدیکی غزه با نیروهای آمریکایی برای نظارت بر آتش بس و کنترل منطقه ای.
-
شهید موفق: بزرگترین پایگاه آمریکایی و ناتو در منطقه با حضور واحدهای اروپایی و نظارت بر سوریه و عراق.
-
جنوب دمشق (در حال ساخت): پایگاهی با هدف ایجاد خط حائل اما در عمل اشراف کامل بر جنوب لبنان و پایگاه های مقاومت.
-
این شبکه از پایگاه ها، ترکیبی از نفوذ نظامی، اشراف اطلاعاتی و مهار محور مقاومت و ایران با وجود این، محدودیت ها، حملات مقاومت و ظهور بازیگران فرامنطقه ای، تحقق کامل برنامه های آمریکا را به چالش کشیده و نشان می دهد که قدرت خام بدون درک پیچیدگی های منطقه ای کافی نیست.
حضور روزافزون آمریکا در غرب آسیا نشانه قدرت و توانمندی مطلق این کشور نیست، بلکه نتیجه احساس تهدید و ضرورت مقابله با ظهور بازیگران فرامنطقه ای و تقویت محور مقاومت آیا واشنگتن قبلاً عراق و افغانستان را کاملاً تحت کنترل خود داشت، اما اکنون مخالف است به قدرت رسیدن چین و طرح بزرگ “کمربند-جاده”. همچنین افزایش نفوذ محور مقاومت در شرایط حساسی قرار می گیرد. چین با طرح های گسترده اقتصادی و امنیتی-نظامی معادلات منطقه ای را به چالش کشیده است و ایالات متحده به دقت این تغییرات را زیر نظر دارد.
علیرغم تلاش های گسترده واشنگتن، آمریکا همچنان او نتوانسته است نقشه های سلطه خود را نهایی کند. پایگاه بگرام در افغانستان از دست رفته، پایگاه رقه در سوریه هنوز تکمیل نشده است و مواضع آمریکا در عراق، سوریه، اردن و کویت با تهدید جدی مقاومت عراق مواجه است. علاوه بر این، پایگاه های آمریکایی در سرزمین های اشغالی در آینده ممکن است به دلیل اختلاف با صهیونیست ها به منبع تنش در روابط دو کشور تبدیل شود. پایگاه جنوبی دمشق هنوز ایجاد نشده و مراکز عین الاسد و العدید نیز هدف حملات موشکی ایران قرار گرفته است. تجربه نبرد با نیروهای یمنی نشان داد اجرای طرح های منطقه ای آمریکا نه آسان است و نه تضمینی و محدود به تمرینات و برنامه ریزی کتبی نیست.
در چنین شرایطی، تمرکز فعلی آمریکا بر محور مقاومت لبنان واشنگتن در این مسیر قرار داده شده است زیرا حضور رژیم صهیونیستی، جولانی در دمشق و دولت در بیروتساده تر و کاربردی تر از سایر محورهای منطقه ای. این تمرکز نشان می دهد که سیاست آمریکا در منطقه نه تنها مبتنی بر قدرت خام، بلکه بر اساس آن است تعادل پیچیده ای از تهدیدها، فرصت ها و محدودیت های عملیاتی تشکیل می شود
منبع : به گزارش میهن تجارت
