از قلب توپخانه به قله موشکی ایران تا سرمایه‌ای برای توسعه پایدار کشور

وقتی روغن معنی عوض می کند

دنیا دیگر نفت را برای سوزاندن نمی‌خواهد، بلکه می‌خواهد بسازد. اگر ایران دیدگاه خود را از خام فروشی به ارزش آفرینی در صنایع پایین دستی تغییر دهد، می تواند در دوران گذار انرژی در مرکز بازی جهانی باقی بماند.

ایران یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر نفت و گاز در جهان است و این منابع می تواند عامل رشد اقتصادی کشور در چند دهه آینده باشد به شرطی که مدیریت و بهره برداری هوشمندانه از آنها انجام شود. اقتصاد ایران طی سال‌های گذشته مستقیماً به درآمدهای حاصل از فروش نفت خام وابسته بوده و بخش عمده‌ای از این درآمدها صرف هزینه‌های جاری دولت شده است. این وابستگی فرصت توسعه صنایع پایین دستی و ایجاد ارزش افزوده از منابع نفت و گاز را بسیار محدود کرده است. انجام داده است

پتروشیمی یکی از صنایع کلیدی در این راستا است. صنعتی که می تواند نفت و گاز را به صدها محصول مورد نیاز بازار جهانی تبدیل کند. این صنعت نه تنها از ارزش اقتصادی بالایی برخوردار است، بلکه اشتغالزا، دانش بنیان و بدون تحریم است. توسعه آن می تواند ایران را از نوسانات قیمت نفت خام محافظت کند و پایه ای پایدار برای رشد اقتصادی ایجاد کند. بنابراین، آینده انرژی ایران در گرو تغییر نگرش از «صادرات خام» به «تولید محصول» است.

پوریا مولوی، کارشناس پتروشیمی وی در گفت و گو با خبرنگار به گزارش میهن تجارت اظهار کرد: خیلی ها فکر می کنند با گسترش انرژی های پاک، نفت و گاز اهمیت خود را از دست می دهد در حالی که واقعیت چیز دیگری است. جهان ممکن است در حال دور شدن از سوخت های فسیلی برای مصرف مستقیم باشد، اما همچنان به محصولات و مشتقات نفت و گاز نیاز حیاتی دارد. این به معنای آینده است، نه در خام فروشیاما در تبدیل منابع هیدروکربنی به محصولات با ارزش افزوده بالا است

وی افزود: ذخایر نفت و گاز ما سرمایه ای است که اگر عاقلانه از آن استفاده کنیم تا چند دهه دیگر می تواند سودآور باشد. نکته این است که ما نباید این منابع را فقط بسوزانیم یا صادر کنیم، باید آنها را به پتروشیمی، پلاستیک، کود شیمیایی، مواد اولیه صنعتی و دارویی تبدیل کنیم، دنیا همیشه به این مواد نیاز خواهد داشت، حتی وقتی خودروها برقی شوند.