لوموند نوشت: شش قاضی و سه دادستان در دادگاه کیفری بین المللی توسط دولت ترامپ تحریم شده اند. نیکولا گیو در مصاحبه با لوموند در مورد تأثیر این اقدامات بر کار و زندگی روزمره خود صحبت می کند.
نیکلاس گیو، قاضی فرانسوی دیوان کیفری بینالمللی، در 8 مارس 2024 در مقر این نهاد در لاهه سوگند یاد کرد.
نیکلاس گیو، قاضی فرانسوی دیوان کیفری بینالمللی (ICC)، بر اساس تصمیم دونالد ترامپ در 20 اوت، توسط ایالات متحده تحریم شد. وزارت خزانهداری آمریکا این اقدام را با بیان این که «Give به دلیل رأی دادن به صدور حکم بازداشت برای بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل و یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق، تحریم میشود» را توجیه کرد. هر دو به دلیل نقش داشتن در تخریب نوار غزه به دلیل جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت تحت تعقیب قرار دارند.
در مجموع، شش قاضی دیوان کیفری بینالمللی و سه دادستان – از جمله دادستان کل کریم خان – توسط ایالات متحده تحریم شدهاند. قاضی در مصاحبه با لوموند درباره تاثیر این اقدامات بر کار و زندگی روزمره خود توضیح داد. وی بدون اظهار نظر در مورد موارد فعلی، از مقامات اروپایی خواست تا مکانیزمی را فعال کنند که بتواند تأثیر محدودیت های آمریکا را کاهش دهد.
هدف از سازوکار تحریم های آمریکا چیست؟
در ابتدا، این مکانیسم برای رسیدگی به نقض حقوق بشر، مبارزه با تروریسم و مبارزه با قاچاق مواد مخدر ایجاد شد. امروز نزدیک به 15000 نفر در لیست تحریم های آمریکا قرار دارند. عمدتاً اعضای القاعده، داعش، سازمان های مافیایی و رهبران رژیم های استبدادی. در این فهرست بلندبالا نام 9 قاضی دیوان کیفری بین المللی نیز به چشم می خورد.
معنای این تحریم ها در زندگی روزمره شما چیست؟
این موضوع بسیار فراتر از ممنوعیت ورود به خاک ایالات متحده است. تحریم ها بر تمام جنبه های زندگی روزمره من تأثیر می گذارد. بر اساس تحریمها، هر شخص یا نهاد آمریکایی یا هر شخص یا شرکتی که شعبه ایالات متحده دارد، از ارائه هرگونه خدمات به من منع میشود.
تمام حسابهای من با شرکتهای آمریکایی – از جمله آمازون، Airbnb، PayPal و دیگران – بسته شدهاند. به عنوان مثال، من از طریق Expedia یک هتل در فرانسه رزرو کردم، اما چند ساعت بعد شرکت رزرو را لغو کرد و دلیل آن تحریم بود. در عمل دیگر نمی توانید آنلاین خرید کنید زیرا نمی دانید بسته بندی محصول شما آمریکایی است یا خیر. تحت تحریم بودن مانند بازگشت به دهه 90 است.
آیا امکان دسترسی به سیستم بانکی وجود دارد؟
تحریم ها در این زمینه حتی تهاجمی تر است. برخی بانکها – حتی بانکهای غیر آمریکایی – حسابهای افراد تحت تحریم را میبندند. هرگونه تراکنش بانکی که شامل یک شخص یا شرکت آمریکایی باشد، یا با دلار آمریکا انجام شود، یا از ارزی که برای تبدیل به دلار وابسته است استفاده شود، ممنوع است. در عمل، شما در فهرست سیاه بخش بزرگی از سیستم بانکی جهان قرار گرفته اید.
علاوه بر این، تمام سیستم های پرداخت آمریکایی هستند: American Express، Visa، Mastercard. یک شبه خود را بدون کارت بانکی می بینید. و این شرکت ها تقریباً در اروپا انحصار کامل دارند. شرکت های آمریکایی فعالانه در ارعاب افراد تحریم شده شرکت می کنند – در این مورد، قضات و دادستان هایی که عدالت را در درگیری های مسلحانه معاصر اجرا می کنند. این تحریم ها می تواند بیش از یک دهه یا حتی بیشتر ادامه داشته باشد. قرار دادن فرد تحت تحریم، حالتی دائمی از اضطراب و درماندگی ایجاد می کند که هدف آن دلسردی است.
آیا این روش کار می کند؟
من بیش از 20 سال پیش زمانی که زندگی حرفه ای خود را شروع کردم سوگند قضاوت کردم. هنگام پیوستن به دادگاه [در مارس ۲۰۲۴] سوگند دیگری هم خوردم. من قوانین تصویب شده توسط 125 کشور عضو دیوان که طرفین معاهده تأسیس دیوان بین المللی کیفری هستند را اجرا می کنم. این قوانین قطب نمای من هستند. ما قضات می دانیم که عدالت همیشه آسان نیست. اما در برابر این حملات، قضات و دادستان های دیوان بین المللی کیفری محکم ایستاده اند و به این کار ادامه خواهند داد.
چه کاری می توانید انجام دهید؟
ادامه اجرای عدالت با استقلال کامل حتی در شرایط سخت. امروزه با وجود چالش های لجستیکی و امنیتی، ICC تحقیقاتی را در سطح جهانی انجام می دهد. در سال های اخیر، احکام بازداشت در رابطه با درگیری ها در اوکراین، فلسطین و افغانستان صادر شده است. دستگیری هایی در فیلیپین و لیبی انجام شده است. برنامه های جبران خسارت قربانیان در مالی، جمهوری آفریقای مرکزی و جمهوری دموکراتیک کنگو اجرا می شود.
در آستانه برگزاری مجمع سالانه 125 کشور عضو ICC در اوایل دسامبر، چه حمایتی را انتظار دارید؟
تاثیر تحریم ها تا حد زیادی به واکنش دولت ها بستگی دارد. آیا آنها از ما حمایت خواهند کرد؟ آیا آنها تضمین خواهند کرد که تامین کنندگان ICC به همکاری ادامه می دهند؟ برای ICC، این لحظه حقیقت است: مدافعان واقعی آن چه کسانی هستند؟ چه کسی شجاعت دفاع از ارزش های انسانی در برابر بربریت را دارد؟ مسئله این است.
عدالت کیفری بین المللی یک مفهوم انتزاعی نیست. پرونده های ما مربوط به صدها و حتی هزاران قربانی قتل، تجاوز جنسی و شکنجه است. آنها از رنج ها، از هزاران جسد، از افراد ناتوان و یتیمان صحبت می کنند. وقتی دادگاه مورد حمله قرار می گیرد، این قربانیان هستند که ساکت می شوند.
دولت ها چه کار می توانند بکنند؟
در مواجهه با تحریمهای ایالات متحده، مقامات اروپایی میتوانند «قاعده مسدود کردن» را فعال کنند – مکانیزمی که قبلاً برای محافظت از شهروندان و شرکتهای اروپایی در برابر تحریمهای کشورهای ثالث استفاده میشد. اروپا به حاکمیت بیشتر نیاز دارد. به خصوص در حوزه دیجیتال و بانکداری. این تنها راه کاهش تاثیر تحریم ها و در نتیجه حمایت از قربانیان جنایات بین المللی است.
امروز جایی برای ساده لوحی نیست. بدون حکومت – نظامی، بهداشتی، مالی و دیجیتال – نمی توانیم حاکمیت قانون را تضمین کنیم. برخی از قانونگذاران اروپایی از این مسائل آگاه شدهاند، اما این آگاهی باید در بین دولتهای ملی و کمیسیون اروپا گسترش یابد، زیرا در پس تحریمهای دیوان کیفری بینالمللی، کل موضوع حاکمیت قانون نهفته است.
آیا “حاکمیت بین المللی قانون” وجود دارد؟
حاکمیت قانون بین المللی یک پروژه چند نسلی است که پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد. در عمل، حاکمیت قانون به معنای برابری همه مردم در سراسر جهان در برابر عدالت است. دادگاه به عنوان آخرین راه حل در سیستمی که برای محافظت از قربانیان جنگ ها و جدی ترین جنایات طراحی شده است ایجاد شد. آنچه در خطر است، پایه و اساس ارزش های مشترک انسانی است.
چگونه اهمیت ICC را توضیح دهیم؟
ICC امروزه مهم تلقی می شود زیرا تقسیمات جهان معاصر را آشکار می کند. اگر به نقشه نگاه کنید و ببینید کدام کشورها عضو ICC نیستند، خواهید دید که بسیاری از آنها جاه طلبی های امپراتوری دارند. آنها اغلب امپراتوری های سابق هستند. و پس از سه دهه پیشرفت در چندجانبه گرایی، امپراتوری ها در حال بازگشت هستند. برخی بر این باورند که قدرت باید در خدمت قانون باشد که خود یک اصل اساسی حقوق بین الملل است. برعکس، برخی دیگر معتقدند که قانون باید در خدمت قدرت باشد. برای آنها عدالت کیفری بین المللی یک مانع است. سدی در برابر امپراتوری ها به همین دلیل است که ما مورد حمله قرار گرفته ایم. اما با وجود این چالش ها، من عمیقاً خوشبین هستم زیرا تقاضای گسترده ای برای عدالت در جهان وجود دارد.
