بعید است گلری بتواند جایگاه بیرانوند را در جام جهانی پیش رو تهدید کند.
علیرضا بیرانوند در شرایطی به اوج بازگشته است که بسیاری از دروازه بان های لیگ فکر می کردند با محرومیت او فرصت طلایی برای ورود به ترکیب اصلی تیم ملی پیدا کردند. حتی برخی امیدوار بودند با چند نمایش خوب جای او را در بین تیم ملی بگیرند. اما محرومیت بیرانوند خیلی زود به حالت تعلیق درآمد و او تقریبا بلافاصله به میادین بازگشت. بازگشتی که نه تنها انتظارات را برآورده کرد، بلکه نشان داد همچنان شماره یک بی چون و چرای فوتبال ایران است.
بیرانوند پس از بازگشت در تیم تراکتورسازی نمایشی کاملا مطمئن، پخته و بدون خطا از خود نشان داده و بار دیگر ثابت کرده که تجربه و آمادگی روحی او را از بقیه دروازه بانان متمایز کرده است. کلین شیت او مقابل ناسف قارشی، او را برای چهارمین بار در صدر جدول بهترین دروازه بانان لیگ برتر در این فصل قرار داد. او با ثبت بیشترین مهار حالا بهترین دروازه بان رقابت های آسیایی محسوب می شود. عملکرد او در تورنمنت العین نشان داد که نه تنها در بازی های فشرده و بین المللی افت نمی کند، بلکه در ضربات پنالتی همچنان قابل اعتماد است.
بیرو در تیم ملی در دو بازی اخیر دروازه خود را بسته نگه داشت و نقش مهمی در حفظ آرامش خط دفاعی داشت. با توجه به این فرم، اگر اتفاق عجیب و غیرقابل پیش بینی رخ ندهد، بعید است بیرانوند جای خود را به دروازه بان دیگری پیشنهاد دهد. همین موضوع باعث شده تا بسیاری از رقبای او در لیگ امید خود را برای رسیدن به شماره یک تیم ملی از دست بدهند.
آمار او در این فصل نیز بسیار چشمگیر است. بیرانوند در 11 بازی تنها 5 گل دریافت کرده است. یک گل در آسیا و 4 گل در لیگ. این آمار نشان می دهد که او در اوج آمادگی قرار دارد و اگر بتواند این روند را حفظ کند، بی شک یکی از مهم ترین عوامل موفقیت تراکتورسازی در لیگ برتر خواهد بود. بیرانوند حالا نه تنها به روزهای خوبش برگشته، بلکه شاید آماده ترین نسخه از خودش در سال های اخیر باشد.
