به گزارش ایرنا، این وبسایت SiteTechDaily وی در گزارشی گفت:
تحقیقات جدیدی که با استفاده از فناوری پیشرفته MRI و هوش مصنوعی انجام شده است نشان میدهد افرادی که توده عضلانی بیشتر و چربی احشایی کمتری دارند، مغزهایی با سن بیولوژیکی جوانتر دارند. چربی احشایی چربی عمیق و پنهانی است که در شکم و اطراف اندام های حیاتی مانند قلب و کبد تجمع می یابد.
این یافته ها راه حل های جدیدی برای حفظ سلامت مغز با تقویت ماهیچه ها و کاهش چربی های عمیق ارائه می کنند.
ارتباط مستقیم بین بدن و مغز
محققان دانشگاه واشنگتن با بررسی 1164 فرد سالم دریافتند افرادی که توده عضلانی بیشتری دارند و نسبت چربی احشایی به عضله کمتری دارند، مغزهایی با سن بیولوژیکی جوانتر دارند. سن مغز بر اساس اسکن MRI ساختاری تخمین زده می شود.
چربی احشایی؛ تهدید اصلی
دکتر سیروس راجی، نویسنده ارشد این مطالعه توضیح میدهد: «شرکتکنندگانی که عضله بیشتری داشتند، مغز جوانتری نیز داشتند، اما کسانی که عضله کمتری نسبت به چربی احشایی بدنشان داشتند، مغز مسنتری داشتند. نکته جالب این بود که چربی زیر جلدی ارتباط معنی داری با پیری مغز نداشت.
چه کاری می توان انجام داد
محققان اقدامات زیر را به عنوان راه حل های عملی پیشنهاد می کنند:
- تقویت توده عضلانی با ورزش منظم؛
- کاهش چربی احشایی با پیروی از یک رژیم غذایی سالم؛
- نظارت بر ترکیب بدن با ام آر آی کل بدن
کاربرد در درمان های آینده
این یافته ها می تواند در طراحی و بهبود داروهای کاهش وزن موثر باشد. به عنوان مثال، داروهای GLP-1/GLP-1 (مانند اوزمپیک) در کاهش چربی قوی هستند، اما ممکن است توده عضلانی را نیز کاهش دهند. یافتههای این تحقیق بر ضرورت طراحی داروها و درمانهایی تاکید دارد که ضمن هدف قرار دادن چربی احشایی، از هدر رفتن بافت عضلانی نیز جلوگیری کند.
نتیجه گیری
این تحقیق نشان می دهد که سلامت بدن و مغز به طور جدایی ناپذیری مرتبط هستند. به گفته محققان، حفظ عضلات و کاهش چربی های عمقی شکم نه تنها سلامت جسمی را بهبود می بخشد، بلکه سلامت مغز و پیشگیری از بیماری هایی مانند آلزایمر را تضمین می کند.
این تحقیق در 111 امین نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه خواهد شد.
