واشنگتن پست نوشت، جت های جنگنده آمریکا این هفته یک بمب افکن استراتژیک را در سواحل اسکورت کردند و رسانه های دولتی ونزوئلا ویدئویی از تیراندازی سربازان به آسمان را نشان دادند. یک سوپرمارکت در شرق کاراکاس مملو از مردمی بود که قفسهها را غارت میکردند تا مواد لازم را تهیه کنند. فردای آن روز آسمان آرام بود و پایتخت به حالت عادی بازگشت.
ونزوئلاییها که بین تهدید حمله ایالات متحده و دولتی که مردم برای ارائه اطلاعات دقیق به آن اعتماد ندارند، گرفتار شدهاند، لحظه به لحظه در یک وضعیت نامطمئن زندگی میکنند – وضعیتی مخرب و فرسایشی که باعث شده برخی آرزو کنند هرچه در شرف وقوع است، هر چه زودتر اتفاق بیفتد.
زنی که از ترس آزار و اذیت نمی خواست نام خود را فاش کند، می گوید: «روز دوشنبه، همه خیابان ها خالی بود. «چهارشنبه، دوباره مثل یک کشور عادی بود. [دولت نیکلاس مادورو] آنها استاد بازی با احساسات ما و کم اهمیت جلوه دادن هرگونه تهدید قابل باوری هستند که ممکن است به حرفه آنها پایان دهد.”
او افزود: «این عدم اطمینان مرا می کشد.
دولت ترامپ در ماه اوت شروع به افزایش نیروهای دریایی در نزدیکی ونزوئلا کرد و در سپتامبر حملاتی را علیه قایقهایی که به گفته آنها مواد مخدر را به ایالات متحده منتقل میکنند، آغاز کرد. در پاسخ، مادورو نیروها را بسیج کرد، از شهروندان خواست برای دفاع از کشور به شبه نظامیان بپیوندند و کریسمس را اعلام کرد.
در ابتدا، ونزوئلایی ها بیشتر بر بقا در زندگی روزمره متمرکز بودند. جمعیت این کشور نفت خیز سال هاست که از سوء مدیریت اقتصادی و سرکوب سیاسی توسط دولت اقتدارگرای سوسیالیستی رنج می برند. تورم و بیکاری بالاست، تامین آب، غذا، دارو و انرژی قابل اعتماد نیست و آزار و اذیت سیاسی گسترده است.
اما در هفته های اخیر، وقایع سرعت گرفته است. دولت ترامپ روز دوشنبه کارتل خورشیدها، یک گروه مظنون به قاچاق مواد مخدر را که به گفته مقامات مادورو و سایر مقامات ارشد رهبری می شود، یک سازمان تروریستی خارجی اعلام کرد.
رئیس جمهور دومینیکن، لوئیس ابینادور روز چهارشنبه گفت که به هواپیماهای آمریکایی اجازه می دهد از فرودگاه بین المللی لاس آمریکا در سانتو دومینگو و پایگاه هوایی سن ایسیدرو برای سوخت گیری و انتقال پرسنل و تجهیزات در مبارزه با قاچاق مواد مخدر استفاده کنند.
اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده هفته گذشته به خطوط هوایی که بر فراز ونزوئلا پرواز می کنند نسبت به “وضعیت بالقوه خطرناک” هشدار داد. چندین شرکت هواپیمایی پروازهای برنامه ریزی شده خود را لغو کردند. دولت مادورو به آنها توصیه کرد به پرواز ادامه دهند.
دیوسدادو کابیو، وزیر کشور، دست راست مادورو، در تلویزیون گفت: «دولت ملی در یک تصمیم مستقل به خطوط هوایی گفت: اگر طی 48 ساعت پروازها را از سر نگیرید، اصلاً از سر نگیرید. شما می توانید هواپیماهای خود را نگه دارید و ما می توانیم آبروی خود را حفظ کنیم.
ونزوئلا روز چهارشنبه حقوق عملیات شش شرکت هواپیمایی بین المللی بزرگ از جمله خطوط هوایی ملی، ایبریا (اسپانیا)، تاپ ایر پرتغال، آویانکا کلمبیا و ترکیش ایرلاینز را لغو کرد.
آن زن یکی از مسافرانی است که برنامههای سفرش اکنون به حالت تعلیق درآمده است.
او گفت: «فرزندانم گریه کردند. من یک سال است که خواهرم را ندیده ام. “من برای این مدت طولانی برنامه ریزی کرده بودم.”
با وجود این، دولت آمریکا همچنان به فرستادن اخراج شدگان به کاراکاس ادامه می دهد. “اگر واقعا معتقدید رژیم شما قرار است توسط موشک های تاماهاوک شلیک شده توسط ایالات متحده مورد حمله قرار گیرد، چرا به هماهنگی پروازهای اخراج دو بار در هفته با مقامات مهاجرت ایالات متحده ادامه می دهید؟” جف رمزی، یک تحلیلگر اطلاعاتی تهدیدات و همکار ارشد در مرکز آمریکای لاتین شورای آتلانتیک نوشت.
کولت کاپریلز، دانشمند علوم سیاسی با تحصیلات روانشناسی اجتماعی، میگوید: «مردم به قلهها و درههای روایتها و آگهیهایی که بیرون میآیند و به نظر میرسد مانند قسمتهایی از یک سریال تلویزیونی، با «اوجها» و همه چیز، واکنش نشان میدهند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا روز پنجشنبه گفت که این اقدام “بسیار زود” انجام خواهد شد.
وی در یک تماس تشکر از ارتش گفت: در هفته های اخیر برای دستگیری قاچاقچیان مواد مخدر ونزوئلا – که تعداد آنها کم نیست – سخت کار کرده اید. البته خیلی از آنها دیگر از طریق دریا نمی آیند.»
ترامپ گفت: ما آنها را در زمین نیز متوقف خواهیم کرد. زمین آسانتر است، اما خیلی زود شروع میشود.»
وی افزود: به آنها هشدار دادیم: از ارسال این سم به کشورمان دست بردارید.
یک سرآشپز در کاراکاس که از ترس پیگرد قانونی نیز به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد، ناامیدی خود را ابراز کرد.
او گفت: “هر وقت آمریکا چیزی می گوید، ما امیدوار می شویم. فکر می کنیم ممکن است این اتفاق بیفتد، مادورو بالاخره می رود. اما هیچ اتفاقی نمی افتد. بارها دیده ایم: هیچ چیز هرگز اتفاق نمی افتد.”
