محمدعلی فیاضبخش در اطلاعیه نوشت: همانطور که نمی توانید منکر «غیب» (در تفسیر قرآن) شوید و از امداد غیب غافل شوید، نباید از «نیت» انسان غافل شوید و کاملاً به آسمان توجه کنید و زمین را نادیده بگیرید.
در طول تاریخ و اخباری که از اولیا و انبیا به ما رسیده است، آنچه به وقوع معجزات برمی گردد در مقایسه با تکلیف زمینی انسان در برنامه ریزی، از نظر کمیت اصلاً به حساب نمی آید. و اصولاً «تقدیر الهی» به یک معنا شبیه «تدبیر زمینی» است.
شما زمین را ساختید؟
که بهای کار بهشت را داده ای!
در گذشته ای نه چندان دور انواع و اقسام مردم از سر تدبیر و تخصص و دانش و بصیرت برای امروز هشدارهایی می آوردند و هر کدام را با شعار یا برچسب به گوشه و کنار می کشانند و در نتیجه همه بلاهای زیست محیطی امروز را با یک کلمه درمانی طرح می کنند: ناهماهنگی! خب! بعد چی؟
نمیدانم وقت آن رسیده است که در آیندههای دور و نزدیک آسمان به دعای باران ببندیم، چشمانمان را به زمین بگشاییم و از سفرههای مجانی خداوند، افزایش و بهرهوری بیاوریم؟
اگر تقدیر الهی و معجزات ارزان و آسان (!) منتظر شعارهای حزبی و سخنرانی های جاهلانه بود، اروپا همچنان در قرون وسطی دست و پنجه نرم می کرد.
مشکل آب و برق، هوا و محیط زیست امروز ما که در مرز فاجعه و بحران قرار دارد، بله! حالا یک شبه حل نمی شود – چون هزاران شب و روز برای حل آن از دست داده ایم – اما از همین شب و امروز می توان درس ها را مبنای غیرت قرار داد:
سخنان ایدئولوژیک دانای کل غیرمسئول در محافل درگیری با رقیب نه مشکل آب را حل می کند، نه بحران زیست محیطی و نه سردرگمی قیمت سوخت را. اینها افراد خودشان را می خواهند. اکنون افراد او را پیدا کنید.
