به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، آب در جغرافیای شام فراتر از یک منبع طبیعی است. آب اساس حاکمیت و بقا است. در چنین منطقه ای کنترل رودخانه ها و سطح آب به ابزاری استراتژیک برای تسلط تبدیل می شود. تحلیلگران می گویند که در طول دهه های گذشته، اسرائیل شبکه ای از “استعمار آب” ایجاد کرده است که از کرانه باختری تا جولان و از رود اردن تا لیتانی امتداد دارد. شبکه ای که کمبود تولید می کند و وابستگی را تثبیت می کند.
غزه: آشکارترین چهره استعمار آبی
در محاصره ای که نزدیک به دو دهه ادامه دارد، تقریباً تمام منابع آبی غزه آلوده و غیرقابل آشامیدن شده است. محاصره اسرائیل تعمیر چاه ها و لوله ها را ممنوع کرده است و زیرساخت های موجود بارها مورد حمله قرار گرفته است. خانواده ها با تانکرهای آب زنده می مانند و کارخانه های نمک زدایی تنها در صورتی فعال می شوند که سوخت توسط اسرائیل قطع نشود. کارشناسان این وضعیت “خفه کردن آهسته” آنها توصیف می کنند؛ کجا تشنگی یک پیامد نیست، بلکه وسیله ای برای اعمال قدرت است.
آپارتاید آبی در کرانه باختری
در کرانه باختری، نابرابری آب در شهرها و روستاها قابل مشاهده است. شهرک نشینان با استخرها و باغ های آبی زندگی می کنند، در حالی که بسیاری از روستاهای فلسطینی کمتر از 30 لیتر آب برای هر نفر در روز مصرف می کنند. بسیار پایین تر از استاندارد جهانی بهداشت. از سال 1967، هر اقدام فلسطینی برای حفر چاه یا تعمیر شبکه های آب نیازمند مجوز است. مجوزی که تقریبا هرگز صادر نمی شود.
استعمار فراتر از فلسطین: اردن، لبنان و سوریه
استعمار آب از «خط سبز» فراتر رفته و به یک پروژه منطقه ای تبدیل شده است. رودخانه اردن از برف جبل الشیخ سرچشمه می گیرد، طی دهه ها با ساخت سدها و جابجایی مسیر به پروژه صهیونیستی خدمت کرده است. امروزه اردن، یکی از خشک ترین کشورهای جهان، باید آب بخرد.
در لبنان، رویای دیرینه اسرائیل برای دسترسی به لیتانی هنوز بخشی از استراتژی منطقه ای آن است. چشمه ها الوزانی و حسبانی بارها هدف تهدید یا حمله قرار گرفته اند. از بحران 2002 تا بمباران 2006 و 2024. این حملات نشان می دهد که اسرائیل حتی برداشت حداقلی از منابع آبی لبنان را تحمل نمی کند.
بحران آب و هوا؛ فرصت جدید برای هژمونی آبی
در عصر گرم شدن کره زمین و خشکسالی های شدید، کنترل آب به یک سلاح موثرتر تبدیل شده است. اسرائیل خود را به عنوان یک «ابر قدرت آبی» تبلیغ می کند و فناوری می فروشد، اما در عمل وابستگی کشورهای منطقه را عمیق تر می کند. از سوی دیگر، به دلیل ممنوعیت حفر چاه و توسعه آبیاری، فلسطینی ها امکان سازگاری با تغییرات اقلیمی را ندارند و این امر مهاجرت، فقر و وابستگی اقتصادی را تشدید می کند.
چرخه تسلط؛ از خشک شدن رودخانه ها تا کنترل چشمه ها
تحلیلگران می گویند که کمبود در این زمینه طبیعی نیست. ساخته و مدیریت می شود. رودخانه ها خشک نمی شوند منحرف می شوند; چاه ها خالی نیست آنها تحت سیستم مجوز نظامی قرار می گیرند; کشورها وابسته نمی شوند. وابسته ساخته می شوند.
منبع : به گزارش میهن تجارت
