از آغوش خانواده تا قله‌های موفقیت اجتماعی؛ روایتی الهام‌بخش از یک مادر توانمند

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، زن در مقام مادری و همسری مایه مهر و آرامش خانواده است; او با ایفای نقش در تربیت فرزندان، اداره خانه و همراهی با همسر، بنیان های اخلاقی و اجتماعی جامعه را تشکیل می دهد و جایگاه زن و مادر منحصر به مسئولیت های روزمره نیست، بلکه مظهر ارزش های انسانی و فرهنگی است که نسل ها را به هم پیوند می دهد، پیشرفت مادران در عرصه های علمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی امری انکارناپذیر و ارتقای کیفی و تربیت فردی آنان است. بلکه آینده روشن تری را برای کودکان و جامعه رقم می زند و مادران آگاه و توانمند می توانند فرزندان خود را برای رویارویی با چالش های دنیای امروز با دیدی وسیع تر آماده کنند.

زنان خانه دار با اداره امور خانواده، تربیت فرزندان و ایجاد محیطی سرشار از آرامش، نقشی بی بدیل در شکل دادن به شخصیت نسل آینده دارند و ارزش کار آنها را باید فعالیت های بیرون از خانه دانست و برپاداشتن این تلاش ها به معنای احترام به اساسی ترین نقش اجتماعی زن است که اغلب با سکوت و بی ادعا انجام می شود. حضور اجتماعی در کنار ایفای نقش مادر، الگوی توانایی و استقامت است و حمایت فرهنگی و اجتماعی از این قشر یک ضرورت است تا از فشارهای روحی و جسمی آن ها کاسته شود و بتوانند با آرامش بیشتری به هر دو عرصه خدمت کنند.

تعادل بین کار و خانواده برای مادران شاغل حیاتی است. مدیریت زمان، حمایت از همسر و خانواده و سیاست های اجتماعی مانند ساعات کاری منعطف ابزارهایی هستند که این تعادل را ممکن می سازند و جامعه ای که به این نیاز توجه کند نه تنها مادران را توانمند می کند، بلکه بنیان خانواده و آینده نسل ها را نیز تقویت می کند.

در این بین با مادری گفت‌وگو کردیم که علاوه بر نقش مادری و همسری توانسته است با پشتکار و انگیزه راه موفقیت تحصیلی و اجتماعی را طی کند و با داشتن دو فرزند و مسئولیت‌های خانوادگی نشان داده است که عشق به خانواده و تلاش برای رشد فردی می‌تواند در کنار هم باشد و الگویی الهام بخش برای سایر زنان باشد. این مادر توانست با برنامه ریزی دقیق و نگاه مثبت به زندگی، مسئولیت های خانگی و اهداف شخصی خود را متعادل کند و حضور فعال او در عرصه های علمی و اجتماعی تصویر روشنی از توانایی زنان در ایفای نقش های متعدد و تحقق خواسته های فردی و اجتماعی ارائه می دهد.

کمبود زمان؛ چالش همیشگی مسیر پیشرفت و موفقیت/ مادر بودن علاوه بر انجام کار تخصصی اولاً آرامش و انگیزه می خواهد و موفقیت قالب ثابتی ندارد.

افسانا خسروی، دکترای روابط بین الملل از دانشگاه علوم و تحقیقات، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه مطالعات خاورمیانه که مادر دو فرزند 26 و 10 ساله است و راه حرفه ای و علمی خود را در کنار نقش مادری و همسری دنبال کرده است.به خبرنگار به گزارش میهن تجارت با اشاره به مهم ترین چالش های دوران علمی و پژوهشی خود گفت: در تمام سال های فعالیت تحصیلی و پژوهشی، بزرگترین چالش من کمبود وقت بوده است. همیشه وقت کافی برای انجام کارها نداشتم و مجبور بودم از استراحت، استراحت و حتی زمان خوابم برای انجام فعالیت های دیگر استفاده کنم و نکته قابل توجه این است که این موضوع فقط مربوط به من نیست و بسیاری از مادران همین مسیر را طی کرده اند و زمانی را که می توانستند برای استراحت، مراقبت از خود یا بازیابی انرژی صرف کنند، آن زمان را به دلیل اولویت دادن به زندگی خانوادگی فدا کرده اند.

وی با اشاره به پیوند نقش مادری و فعالیت حرفه ای می افزاید: مادر بودن در کنار انجام کارهای تخصصی قبل از هر چیز نیازمند آرامش و انگیزه است. این تصور که فرد به تنهایی می تواند مسیر موفقیت را طی کند، واقع بینانه نیست و همراهی همسر، خانواده و حتی خانواده همسر جزئی از مسیر است، اما این بدان معنا نیست که موفقیت تنها با حمایت دیگران به دست می آید، در واقع می توان گفت که این موضوع مطلق نیست و جنبه های مختلفی دارد.

دکترای تخصصی روابط بین الملل دانشگاه علوم و تحقیقات بر نسبی بودن مفهوم موفقیت تاکید می کند و بیان می کند: موفقیت قالب ثابتی ندارد. شاید یک زن خانه دار در نقش مادری و تربیتی خود بسیار موفق تر از یک پزشک یا مهندس با موقعیت اجتماعی بالا باشد. موفقیت تنها به تخصص حرفه ای یا موقعیت شغلی محدود نمی شود و زنان شاغل و زنانی که در خانه نقش آفرینی می کنند، هر کدام دغدغه های متفاوتی دارند و با پیچیدگی های خاص خود روبرو هستند.

نمی توان نسخه واحدی را برای همه افراد در نظر گرفت/ رشد فردی مادران برای رشد فرزندان لازم است

خسروی با بیان اینکه زنان منتظر تشویق و حمایت دیگران نباشند، ادامه می دهد: به زنان و مادرانی که می خواهند مسیر حرفه ای خود را در کنار خانواده خود بسازند، می گویم منتظر حمایت نباشند. ایستادن منتظر کسی که آنها را تشویق یا تشویق کند فقط زمان می برد و آنها باید به هر طریقی که می توانند راه خود را ادامه دهند. زندگی روزمره اگر به عادت تبدیل شود، انسان را راکد و افسرده می کند و رشد فردی مادران لازمه رشد فرزندان است و باید توجه داشت که مادری که به رشد خود توجهی نداشته باشد، نمی تواند بستر مناسبی برای رشد کودک فراهم کند.

وی با اشاره به ابعاد مختلف رشد فردی می‌گوید: رشد مفهومی چندوجهی است و شامل رشد فردی، اجتماعی، عاطفی و حتی توانایی مدیریت بحران‌ها می‌شود و مادران باید سعی کنند امروز مثل دیروز نباشند و امروز را فردا برایشان تکرار نکنند و خیلی‌ها سال‌ها بعد متوجه می‌شوند که همان آدمی هستند که چند سال پیش بودند، بدون اینکه به چیزی دست پیدا کنند.

این مادر دلسوز و پرتلاش با تاکید بر اهمیت ایجاد تعادل در زندگی کاری، خانوادگی و شخصی، ادامه می دهد: برای همه افراد برنامه یکسانی وجود ندارد و برنامه ریزی یا مدیریت زمان در ظاهر ساده است، اما هر فردی شرایط اجتماعی، خانوادگی و فردی متفاوتی دارد و با وجود این، اگر اراده باشد، زمان و شرایط می تواند قابل مدیریت باشد، اما این مدیریت برای همه افراد قابل مقایسه نیست. تعادل در موقعیت خودش

همدلی و همراهی خانواده مسیر را بسیار آسان می کند/ هر فردی باید معنای شخصی خود را از موفقیت در مسیر زندگی بیابد.

خسروی با اشاره به نقش خانواده در مسیر حرفه ای خود می گوید: اگر حمایت خانواده و همسرم نبود، امکان ادامه مسیر حرفه ای برای من وجود نداشت و همدلی و همراهی خانواده مسیر را بسیار آسان می کند.

وی درباره دغدغه مادران شاغل می گوید: بسیاری از مادران شاغل نگران این هستند که حضور کمتر آنها در کنار فرزندان تاثیر منفی بر تربیت فرزندانشان بگذارد اما باید توجه داشت که کیفیت حضور بسیار مهمتر از کمیت آن است. مادری ممکن است تمام روز را در خانه باشد اما نتواند رشد و تکامل لازم را فراهم کند و از طرفی زنی که در بعد اجتماعی، اخلاقی و عاطفی رشد کرده و توانایی مدیریت بحران را داشته باشد، حتی با صرف زمان کمتر، می تواند تاثیر بیشتری در تربیت فرزندان داشته باشد.

این استاد دانشگاه و پژوهشگر مطالعات خاورمیانه می افزاید: نمی توان گفت تنها زنان شاغل موفق هستند یا فقط خانه دار هستند، زیرا هر دو گروه می توانند موفق باشند اما نوع موفقیت آنها متفاوت است و ایجاد تعادل بین اشتغال، فعالیت حرفه ای، زندگی خانوادگی و نقش مادر و همسر رمز موفقیت است.

خسروی تاکید می کند: موفقیت یک مفهوم نسبی است و استاندارد خاصی ندارد و تنها به معنای کسب مدرک دانشگاهی یا موقعیت شغلی نیست. گاهی اوقات یک مادر در ایجاد رابطه سالم، تقویت سواد عاطفی و رشد شخصیت فرزندش فردی موفق است، بنابراین نسخه واحدی برای همه وجود ندارد و هر فردی باید معنای شخصی خود را از موفقیت در مسیر زندگی بیابد.

مادران با عشق و بردباری خود اولین معلمان زندگی فرزندان خود هستند، نه تنها ارزش های اخلاقی و انسانی را منتقل می کنند، بلکه با رفتار و گفتار خود الگوهای عملی برای رشد شخصیت فرزندان ارائه می دهند و تربیت نسل آینده نیازمند مادرانی است که فرزندان خود را با آگاهی، دانش و مهارت های اجتماعی برای ساختن جامعه ای پویا و متعادل آماده کنند.

مادران حلقه اتصال خانواده و جامعه هستند و با ایفای نقش در خانه و حضور در عرصه‌های اجتماعی، بین ارزش‌های فردی و جمعی تعادل ایجاد می‌کنند و جامعه‌ای که به جایگاه مادر احترام بگذارد، در واقع به انسجام اجتماعی و توسعه پایدار آن کمک می‌کند و احترام به جایگاه مادر نه تنها یک وظیفه اخلاقی، بلکه سرمایه‌گذاری برای آینده‌ای روشن‌تر برای همه است.