گویا یحیی گل محمدی هنوز نتوانسته از نقش معلمی بیرون بیاید.
یحیی گل محمدی از ابتدای دهه 70 در فوتبال ایران نامی دست و پا کرد. در سال هایی که فوتبال «اسماً» حرفه ای نبود و بازیکنان شغلی غیر از بازی داشتند. یحیی گل محمدی معلم زبان انگلیسی بود و اتفاقا مهدی رحمتی شاگرد او در یکی از مدارس تهران بود! بعدها که فوتبال حرفه ای شد، گل محمدی از معلمی استعفا داد و به بازی و سپس مربیگری تمام وقت پرداخت، اما همچنان روحیه معلمی خود را حفظ کرده است.
یحیی در پرسپولیس با حفظ بازیکنان قدیمی و ترجیح تجربه به انگیزه و انرژی جوانی اگرچه به قهرمانی لیگ رسید اما از جام ملت های آسیا کوتاه آمد. حالا در فولاد که متکی به آکادمی قدرتمندش است، بهترین آموزشگاه بازیکنسازی را دارد و دستش برای میدان دادن به بازیکنان جوانتر – در مقایسه با پرسپولیس که همیشه تحت فشار انتظارات هواداران برای نتیجهگیری است – باز است، اما او همچنان ترجیح میدهد مدیر مدرسه پیرمردها باشد!
این هفته در دربی انتهای جدول، مس و فولاد هر دو به سه امتیاز نیاز داشتند. این دیدار در رفسنجان بدون گل به پایان رسید اما نکته جالب نگاهی به تعویض های گل محمدی است. او که بازیکنان قدیمی مثل انصاری یا مریدی را در فولاد نگه داشته هر بازی به زور آنها را در ترکیب اصلی قرار می دهد چون احساس می کند حضور آنها روی نیمکت باعث به هم خوردن جو تیم می شود!
اما هر هفته بین دو نیمه مجبور به تغییر می شود و این هفته به دلیل اخراج اسد بیگی در نیمه اول دو تغییر انجام داد! مقابل مس در دقایق 27 و 35 به ترتیب جای سرآبادانی و خزوری جوان را گرفت و در بین دو نیمه – مثل همیشه – ساسان انصاری به جای محمد عباسی از زمین خارج شد.
سوال اینجاست که اگر این بازیکنان باتجربه به فولاد نمی آیند چرا گل محمدی آنها را بازی می دهد و اگر می آیند چرا آنها را بیرون می آورد در حالی که در خانه حریف بیش از هر زمان دیگری به تجربه آنها نیاز دارد؟ و البته نتایج فولاد و جایگاهش در انتهای جدول کاملاً قابل توضیح است!
