بازار مسکن برای نسل های جوان روز به روز تیره تر می شود و شواهد این وضعیت کاملا مشهود است. در حال حاضر، میانگین سنی خریداران خانه اولی به 40 سال رسیده است که نشان می دهد خانه داری برای جوانان چقدر دشوار شده است.
بر اساس گزارشی از مجله فورچون که نتایج تحقیقات دانشگاه نورث وسترن و دانشگاه شیکاگو را منتشر کرده است، جوانان به دلیل ناامیدی شدید از وضعیت بازار مسکن، رفتار مالی خود را تغییر داده اند. آنها بیشتر از پس انداز خرج می کنند، کمتر کار می کنند و سرمایه گذاری های پرخطر بیشتری انجام می دهند.
به گفته سونگ هیونگ لی از دانشگاه نورث وسترن و یونگ گون یو از دانشگاه شیکاگو، نسل های جوان عملاً خانه دار نبوده اند. این دیدگاه توسط نظرسنجی هریس در سال 2024 که نشان داد 42 درصد از آمریکایی ها و 46 درصد از ژنرال Z با این نظر موافق بودند، تقویت می شود: “هرچقدر هم که تلاش می کنم، هرگز نمی توانم خانه ای را که واقعاً دوست دارم بخرم.”
محققان توضیح می دهند: به طور معمول خانواده ها مصرف خود را برای دستیابی به اهداف بلندمدت مانند خرید خانه تنظیم می کنند، اما جوانان امروزی این مرحله را پشت سر گذاشته اند و از خرید خانه کاملا منصرف شده اند.
او معتقد است که جوانان با پدیدهای به نام «نیهیلیسم مالی» روبرو هستند، پدیدهای که در آن به رویای آمریکایی شک میکنند، زیرا دستمزدها راکد شده است، بدهیهای دانشجویی بالاست و شرکتها بسیار مسلط هستند.
نسل Z کمتر پس انداز می کند و بیشتر خرج می کند. بر اساس این گزارش، اولین پدیده ای که لی و یو در مورد کناره گیری نسل Z از خرید خانه بررسی کرده اند، بیشتر خرج کردن است تا پس انداز. آنها می نویسند: «وقتی قیمت خانه به حدی افزایش می یابد که اجاره نشینان دیگر توان خرید خانه در آینده نزدیک با پس انداز درآمد خود را ندارند، از خرید خانه منصرف می شوند و در عوض از پس انداز خود برای افزایش مصرف استفاده می کنند.
مطالعات دیگر در سال جاری نیز این رفتار را تایید کرده است. تقریبا نیمی از اعضای Gen Z حتی صندوق اضطراری ندارند. و یک نظرسنجی Bankrate نشان داد که 27 درصد از این نسل بدهی بیشتری نسبت به پسانداز دارند.
لی و یو در تحقیقات خود دریافتند که نسل Z تلاش های کاری خود را کاهش داده است زیرا اگر نتوانند به اهداف بلندمدت مالی (مانند داشتن خانه) دست یابند، برای سخت کوشی ارزش قائل نیستند. تحقیقات آنها نشان می دهد که نسبت مستاجران با تلاش کم تقریباً دو برابر صاحبان خانه است.
سومین روشی که نسل Z به ناتوانی در خرید خانه واکنش نشان می دهد، روی آوردن به سرمایه گذاری های پرریسک مانند خرید ارزهای دیجیتال است. تحقیقات محققان نشان می دهد زمانی که خرید خانه برای یکی از اعضای نسل Z دست نیافتنی به نظر می رسد، هزینه های آنها برای سرگرمی و مصرف نیز افزایش می یابد.
در مقابل، کسانی که قبلاً خانهداری را رها کردهاند، احساس میکنند چیزی برای از دست دادن ندارند و بنابراین تمایل بیشتری به انجام رفتارهای مالی پرخطر دارند.
