روز سهشنبه برخی رسانههای داخلی مدعی شدند که نتیجه پرونده تجاوز به عنف چهار نفر از اعضای تیم ملی دوومیدانی ایران در کره جنوبی به نتیجه رسیده است و بر این اساس دو نفر تبرئه شدند و دو نفر دیگر از دو تا چهار سال حبس محکوم خواهند شد.
این خبر در شرایطی منتشر شد که تا لحظه نگارش این متن، فدراسیون دوومیدانی نسبت به آن واکنشی نشان نداده و خبری از این موضوع در رسانه های کره جنوبی نیست.
سیاست سکوت حداکثری و فرار از پاسخگویی، سیاستی است که فدراسیون دوومیدانی زیر نظر احسان حدادی از لحظه وقوع این حادثه در پیش گرفت. پس از انتشار خبر وحشتناک دستگیری چهار تن از اعضای تیم ملی به اتهام تجاوز گروهی در کره جنوبی، فدراسیون دوومیدانی کوچکترین توضیحی در این زمینه ارائه نکرد و تنها مدت ها بعد که اوضاع کمی آرام شد، با بیان این که «واقعه خارج از کنترل من بود» و «نباید زود قضاوت کرد»، به کلیات رضایت داد. در این مدت هیچ یک از نهادهای نظارتی و مدیریتی احسان حدادی و همکارانش را بازخواست نکردند، طوری با موضوع برخورد کردند که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و ورزشکاران متهم به ناحق دستگیر شدند!
در یکی از تازه ترین واکنش ها، مدیران فدراسیون دوومیدانی مدعی شدند که اتهام تجاوز گروهی از دوش ورزشکاران برداشته شده و «این حادثه آنطور که منعکس نشده است». اما حالا با انتشار خبر 4 سال حبس برای دو ورزشکار، به نظر می رسد اوضاع به همان اندازه که انتظار می رفت پیچیده بود.
این نکته ای است که بسیاری از مدیران ورزشی و مخاطبان را دچار سردرگمی می کند. چطور ممکن است یک فدراسیون در برابر چنین شرایطی سکوت کند و جواب کسی را ندهد؟ چگونه ممکن است نهادهای بالاتر در موارد بسیار کوچک حساسیت بیش از حد نشان دهند اما حداکثر همدلی با مدیر و مسئول را در دستور کار قرار دهند؟ مهدی مبینی، رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی که در مقابل احسان حدادی اجازه حضور در انتخابات این فدراسیون را نداشت تا فرد مورد پذیرش نهادهای غیرمرتبط به راحتی روی صندلی بنشیند، قبل از اینکه دچار سکته قلبی شود و جان خود را تسلیم کند، در واکنش به اتفاقات کره جنوبی، به یکی از رسانهها میگفت: من را صبح در میدان آزادی اعدام کردند، اما گویا عده ای در این مملکت مصون هستند».
جالب ترین نکته ماجرا این است که احسان حدادی در خصوص دستگیری ورزشکاران ایرانی در یک کشور خارجی به اتهام تجاوز گروهی سکوت کرد اما سخنرانی او دقیقا همزمان با ماراتن کیش و دویدن چند زن باز شد.
این بی تفاوتی فدراسیون و سکوت آنقدر عجیب بوده که واکنش رسانه ها را به دنبال داشته است. به عنوان مثال خبرگزاری مهر روز گذشته نوشت: همانطور که فدراسیون دوومیدانی در زمان وقوع این اتفاق پاسخ روشن و شفافی نداشت و رسانه های داخلی را در تاریکی فرو برد، اکنون نیز آمادگی پاسخگویی به انتشار رای دادگاه کره را ندارد. از دیروز تا امروز هیچ اطلاعیه ای منتشر نشده و هیچ مقامی حاضر به توضیح درباره صحت این خبر نشده است. در این بین احسان حدادی، رئیس فدراسیون دوومیدانی همچنان ترجیح می دهد سکوت کند. سکوتی که پیش از این به یکی از رویه های تکراری او در مواجهه با بحران ها تبدیل شده است».
