زهرا سلطانی ملی پوش پاراکواندو ایران در گفت و گو با خبرنگار ایمنا در خصوص مسابقات پاراآسیایی جوانان دبی گفت: این مسابقات در رده جوانان هر چهار سال یکبار و هر دوره به میزبانی یکی از کشورها برگزار می شود. این بازی ها در قالب کاروان برگزار می شود و کشورهای مختلف با کاروان های ورزشی خود در رشته های مختلف پارالمپیک به ویژه ورزشکاران توانمند و پیشکسوت شرکت می کنند. من نیز به عنوان عضوی از تیم تکواندو پای ایران موفق به حضور در این مسابقات شدم.
وی افزود: حدود یک سال است که به تیم ملی دعوت شده ام و این اتفاق در اسفندماه سال گذشته رخ داد. پیش از آن چهار سال متوالی در انتخابی های ملی حضور داشتم اما به دلایلی از جمله دیده نشدن از سوی کادر فنی و یا شاید به دلیل سن کم موفق به حضور در تیم ملی نشدم.
ملی پوش پاراکواندو کشورمان خاطرنشان کرد: سال گذشته توانستم مقام اول مسابقات انتخابی کشور را کسب کنم و همان جا به اردوهای تیم ملی دعوت شدم. از آن زمان به بعد تمریناتم را به شکل حرفه ای تری ادامه دادم و شرایط تمرینم به کلی تغییر کرد. حضور در اردوهای تیم ملی باعث شد بیشتر به تکواندو حرفه ای نگاه کنم و برای اهداف بزرگ تری برنامه ریزی کنم.
وی درباره مسابقاتش در بازی های پاراآسیایی دبی گفت: در وزن من حدود شش هفت ورزشکار حضور داشتند. دو نفر از ایران در این وزن شرکت کردند و سایر رقبا از کشورهایی مانند ازبکستان، نپال، اندونزی و چین بودند. در اولین بازی به مصاف نماینده اندونزی رفتم و در دیدار بعدی به مصاف برنده دیدار نپال و بنگلادش رفتم که نماینده نپال به این مرحله رسیده بود. در فینال با نماینده چین روبرو شدم که پیش از این از سد حریف ازبکستانی عبور کرده بود.
سلطانی با ارزیابی سطح مسابقات تصریح کرد: در وزن من حدود شش تا هفت ورزشکار حضور داشتند که از همان ابتدا مسابقات با حساسیت زیادی دنبال می شد. در این وزن دو ورزشکار از ایران حضور داشتند و سایر ورزشکاران از ازبکستان، نپال، اندونزی و چین بودند که هر کدام سبک مبارزه و ویژگی های فنی خاصی داشتند.
وی ادامه داد: در اولین دیدار مقابل نماینده اندونزی قرار گرفتم که بازی فشرده ای بود که نیاز به تمرکز بالایی داشت. پس از آن با برنده دیدار نپال و بنگلادش که به این مرحله رسیده بود و از نظر آمادگی بدنی و فنی حریف سرسختی به حساب می آمد به رقابت پرداختم. در نهایت در دیدار پایانی مقابل نماینده چین قرار گرفتم که پیش از این حریف ازبکستانی خود را شکست داده بود.
بازیکن جوان پاراکواندو کشورمان گفت: بازیکنان چین، ازبکستان و نپال از سطح فنی بالایی برخوردار بودند و تجربه آنها در طول مسابقات مشهود بود. هم تیمی من هم از آمادگی بالایی برخوردار بود و همین باعث شد سطح رقابت در این وزن نزدیک و حساس باشد.
وی گفت: خوشبختانه موفق به پیروزی مقابل نمایندگان اندونزی و نپال شدم اما در فینال مقابل نماینده چین رقابت بسیار نزدیک بود و نتیجه مسابقه تا پایان مساوی شد. در نهایت با اعمال قانون قدرت، نتیجه به نفع حریف چینی شد. اگرچه از دست دادن مدال طلا سخت بود اما این مسابقه برای من تجربه ارزشمندی است و به من کمک کرد تا نقاط قوت و ضعفم را بهتر بشناسم.
سلطانی درباره برنامه های آینده خود تاکید کرد: هدف اصلی من این است که بتوانم در مسابقات انتخابی پیش رو عملکرد خوبی داشته باشم و جایگاهم را در تیم ملی تثبیت کنم تا در فهرست مسابقات پاراآسیایی ناگویا قرار بگیرم.
وی تاکید کرد: تجربه حضور در مسابقات پاراآسیایی جوانان دبی درس های زیادی برایم به همراه داشت و با فضای مسابقات بزرگ آسیایی بیشتر آشنا شدم. به همین دلیل سعی می کنم با تمرینات منظم، افزایش آمادگی جسمانی و تمرکز بیشتر روی جزئیات فنی، شرایطی را فراهم کنم که در صورت اعزام به ناگویا، بهتر از گذشته عمل کنم.
ملی پوش جوان پاراکواندو کشورمان خاطرنشان کرد: حضور در هیئت ناگویا برای من تنها یک هدف کوتاه مدت نیست، بلکه بخشی از مسیر پیشرفت حرفه ای من است. سعی می کنم از اردوها و مسابقات داخلی بهترین استفاده را ببرم و خود را به عنوان یکی از گزینه های اصلی تیم ملی معرفی کنم.
وی افزود: علاوه بر بازی ها پاراآسیایی ناگویا اگر مسابقات جهانی برگزار شود یکی از اهدافم حضور موفق در این مسابقات است. امیدوارم با تلاش مستمر و استفاده از تجربیاتی که در مسابقات قبلی کسب کرده ام بتوانم نماینده شایسته ای برای آن باشم پا تکواندو ایران در میادین آسیایی و جهانی.
سلطانی درباره سختی های تحصیل در کنار ورزش حرفه ای خاطرنشان کرد: ورزش قهرمانی در حین تحصیل مسیر آسانی نیست و نیاز به برنامه ریزی دقیق و تلاش مضاعف دارد، به خصوص برای من که در رشته ریاضی و فیزیک می خوانم و فشار تحصیلی این رشته زیاد است. بخش زیادی از وقت من صرف تمرینات فشرده و حضور در اردوهای تیم ملی می شود.
وی بیان کرد: زمانی که حدود سه ماه به طور مستمر در اردو بودیم با هماهنگی های انجام شده برای انجام تکلیف ورزشی ثبت نام کردم و این امر شرایط تحصیلی ام را تا حدودی راحت کرد اما باز هم دوری از کلاس و تمرینات حضوری کار را سخت می کرد.
ملی پوش جوان پاراکواندو کشورمان یادآور شد: در کنار تمرین سعی می کردم هر وقت فرصت می کردم دروس را مرور کنم. گاهی اوقات در همان فضای اردو و بین تمرینات درس می خواندم تا از برنامه درسی عقب نماندم، اما واقعیت این است که اجرای همزمان تمرینات حرفه ای، اردوهای طولانی مدت و دروس تخصصی ریاضی و فیزیک فشار زیادی را به همراه دارد.
وی گفت: کلاس های تکواندو از حدود هشت سالگی در شهرمان برگزار می شد و علاقه زیادی به راه اندازی یک رشته ورزشی به خصوص تکواندو داشتم. نزدیک به یک سال به خانواده ام اصرار کردم که من را در این کلاس ها ثبت نام کنند، اما خانواده ام به دلیل شرایط جسمانی ام کمی مردد بودند. بالاخره تونستم راضیشون کنم.
سلطانی افزود: از همان ابتدا با علاقه زیادی تمرین می کردم و تکواندو برایم جدی شد. چهار سال پیش که با تکواندو پا بیشتر آشنا شدم تمریناتم را هدفمندتر ادامه دادم تا بتوانم وارد تیم ملی شوم. تکواندو پا ویژه ورزشکارانی است که دارای معلولیت دست هستند. من هم بدون دست چپ از مچ به پایین به دنیا آمده ام و به همین دلیل در این زمینه فعالیت می کنم.
وی تاکید کرد: شاید همین موضوع باعث شد خانواده من در ابتدا کمی برای شروع ورزش تردید داشته باشند اما هر چه گذشت و علاقه و پشتکار من را دیدند حمایتشان بیشتر شد. از ابتدا با انگیزه و اشتیاق فراوان تمرین کردم و سعی کردم محدودیت ها را مانع ندانم بلکه آنها را به فرصت هایی برای پیشرفت تبدیل کنم.
به گزارش ایمنا، زهرا سلطانی 17 ساله پاراکواندوکار وزن 47 کیلوگرم، چهار سال است که تکواندو را به صورت حرفه ای دنبال می کند و حدود یک سال است که در تیم ملی پاراکواندو ایران حضور دارد.
